Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αν περάσει ένας χρόνος από την απόκτηση ενός αγαθού που φτάνει το όριο του νισάμπ, τότε η καταβολή της ζακάτ είναι υποχρεωτική. Η ζακάτ πρέπει να καταβάλλεται αμέσως μόλις γίνει υποχρεωτική. Η καθυστέρηση χωρίς αναγκαιότητα δεν επιτρέπεται.
Οποιος κατέχει περιουσία που φτάνει το ελάχιστο όριο (νισάμπ), μπορεί να δώσει τη ζακάτ (ελεημοσύνη) της περιουσίας του, χωρίς να περιμένει το τέλος του έτους.
Κατά την καταβολή της ζακάτ, είναι απαραίτητο να υπάρχει πρόθεση (νιγέτ) ή να έχει προηγουμένως διαχωριστεί το ένα τεσσαρακοστό του πλούτου ή των χρημάτων με την πρόθεση της ζακάτ. Μια δωρεά που δίνεται χωρίς πρόθεση δεν υπολογίζεται ως ζακάτ.
Εάν κάποιος που υποχρεούται να δώσει ζακάτ, δίνει ελεημοσύνη σε φτωχούς με την πρόθεση να εκπληρώσει την υποχρέωση του ζακάτ, τότε η δωρεά του μετράει ως ζακάτ. Διότι το ουσιώδες στο ζακάτ είναι η πρόθεση.
Δεν είναι απαραίτητο να πει κανείς ότι δίνει ελεημοσύνη (ζακάτ) όταν την δίνει.
Δεν επιτρέπεται να υπολογίζεται ως ζακάτ η ελεημοσύνη που δίνεται σε φτωχούς και απόρους χωρίς πρόθεση ζακάτ μέχρι το τέλος του έτους, και να αφαιρείται από το ποσό του ζακάτ.
Δηλαδή, δεν θεωρείται ότι έχει καταβληθεί ζακάτ με τέτοια πρόθεση.1 Ωστόσο, εάν δοθεί με την πρόθεση της ζακάτ, τότε ισχύει ως ζακάτ.
1. Φετάβα-ι Χιντίγιε – Ες-Σιρατζίγιε.
(Τζελάλ Γιλντιρίμ, Ισλαμική Νομολογία με τις Πηγές της, Εκδοτικός Οίκος Ουισάλ: ΙΙ/110-111).
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
