Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Δίκαιο της Αδελφότητας:
Η συγγένεια εξ αίματος είναι μια σημαντική συγγενική σχέση που εκτιμάται στο Ισλάμ. Τα αδέλφια έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις το ένα απέναντι στο άλλο. Τα αδέλφια πρέπει να συμπεριφέρονται με δικαιοσύνη, καλοσύνη και φιλία μεταξύ τους.
Στο Κοράνι, γίνεται αναφορά στους δύο γιους του Αδάμ, τον Άβελ και τον Κάιν, ως εξής:
«Ω Αγγελιοφόρε, ανάγγειλε στους ανθρώπους της Βίβλου την αληθινή ιστορία των δύο υιών του Αδάμ. Πρόσφεραν θυσία για να κερδίσουν την εύνοια του Θεού, αλλά η θυσία του ενός έγινε δεκτή, ενώ η θυσία του άλλου απορρίφθηκε. Ο (Κάιν), του οποίου η θυσία απορρίφθηκε, είπε στον άλλον:»
“Σίγουρα θα σε σκοτώσω.”
είπε. Ο αδελφός του απάντησε:
«Ο Θεός δέχεται μόνο τη θυσία των ευσεβών. Σας ορκίζομαι, αν απλώσετε το χέρι σας για να με σκοτώσετε, εγώ δεν θα απλώσω το χέρι μου για να σας σκοτώσω. Γιατί εγώ φοβάμαι τον Θεό, τον Κύριο των κόσμων. Θέλω να αναλάβετε και το δικό μου αμάρτημα μαζί με το δικό σας, και έτσι να γίνετε από τους κατοίκους της κόλασης. Αυτή είναι η τιμωρία των αδικούντων.»
Τελικά, υποκύπτοντας στην επιθυμία του, ο Κάιν επιχείρησε να σκοτώσει τον αδελφό του (Άβελ) και τον σκότωσε. Έτσι, έγινε ένας από τους χαμένους.
(Αλ-Μα’ίντα, 5/27-30).
Στην Σούρα Γιουσούφ, οι κακές πράξεις των αδελφών του Προφήτη Γιουσούφ περιγράφονται εκτενώς. Τελικά, όταν όλα αποκαλύπτονται, οι αδελφοί του του λένε:
«Ορκιζόμαστε στον Θεό, ο Θεός σε έχει ανυψώσει πάνω από εμάς. Εμείς, αλήθεια, ήμασταν ένοχοι (για όσα σου κάναμε).»
όπως είπαν; και ο Προφήτης Ιωσήφ;
“Σήμερα δεν θα σας επιπλήξω ούτε θα σας κατηγορήσω. Ο Θεός να σας συγχωρέσει. Εκείνος είναι ο πιο ελεήμων από τους ελεήμονες.”
(Γιουσούφ, 12/91-92) αναφέρεται ότι τους αντιμετώπισε με συγχώρεση και επιείκεια.
Ο Μωυσής (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) ζήτησε από τον Θεό να κάνει τον αδελφό του συμμέτοχο στις καλές πράξεις και στην ευημερία, λέγοντας:
«Ο Μωυσής είπε: “Κύριέ μου, δώσε μου ευρυχωρία στο στήθος μου, διευκόλυνε την αποστολή μου, λύσε τον κόμπο από τη γλώσσα μου, για να καταλάβουν τα λόγια μου. Δώσε μου έναν βοηθό από την οικογένειά μου, τον αδελφό μου Ααρών… Ενίσχυσε με αυτόν την πλάτη μου, και κάνε τον σύντροφό μου στην αποστολή μου, για να σε δοξάζουμε και να σε θυμόμαστε πολύ.”»
(Ταχά, 20/25-34).
Η αναφορά στο Κοράνι των καλών πράξεων των προφητών (ειρήνη σε αυτούς) προς τους αδελφούς τους, γίνεται για να χρησιμεύσει ως διδαχή και παράδειγμα για τους μουσουλμάνους.
Τα αδέλφια πρέπει να συμπεριφέρονται μεταξύ τους σύμφωνα με τις ακόλουθες αρχές:
1.
Τα αδέλφια οφείλουν να τρέφουν αμοιβαία αγάπη και σεβασμό, οι μικρότεροι να αποφεύγουν τις ασέβειες προς τους μεγαλύτερους, να τους θεωρούν σαν γονείς τους και να τους υπακούουν, ενώ οι μεγαλύτεροι οφείλουν να αντιμετωπίζουν τα σφάλματα των μικρότερων με συγχώρεση και κατανόηση.
2.
Τα αδέλφια πρέπει να ζουν ενωμένα και αρμονικά, φροντίζοντας να μην στεναχωρούν τους γονείς τους και να τους προσφέρουν μια ζωή γεμάτη ηρεμία. Τα υλικά συμφέροντα, όπως τα χρήματα, ο πλούτος και η κληρονομιά, δεν πρέπει να γίνονται αιτία εχθρότητας και να διαταράσσουν το πνεύμα ενότητας.
3.
Δόξα, φήμη, αξιώματα, πλούτος κ.λπ. δεν πρέπει να αποτελούν αιτία ζήλιας. Αν ένας από τους αδελφούς ανέλθει σε επίπεδο γνώσης, πλούτου και αξιώματος, αυτό πρέπει να θεωρείται μόνο πηγή υπερηφάνειας για τους άλλους. Και ο ισχυρός, υλικά και πνευματικά, δεν πρέπει να περιφρονεί τους άλλους, αλλά να τους τείνει χείρα βοηθείας σε κάθε θέμα.
4.
Πρέπει να αναζητούν τρόπους να επιλύουν τις μεταξύ τους υποθέσεις και διαφωνίες με καλοσύνη, χωρίς να καταφεύγουν στη βία, σεβόμενοι τις απόψεις ο ένας του άλλου και συζητώντας για να καταλήξουν σε συμφωνία.
(βλ. Σαμίλ Ισλάμ Εγκυκλοπαίδεια, λήμμα: Αδελφοσύνη στο Ισλάμ)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Ποια είναι τα δικαιώματα του παιδιού έναντι των γονέων του;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
