Μια μέρα, καθισμένος στο σπίτι, είπα στον εαυτό μου – Θεός φυλάξοι – ότι δεν υπάρχει Θεός, και νόμιζα ότι επιβεβαίωσα αυτή τη φράση για πέντε-έξι δευτερόλεπτα. Ήταν μια τέτοια αίσθηση που νόμιζα ότι επιβεβαίωσα την αθεΐα για λίγο και με κατέλαβε μια τρομερή κρίση. Λυπήθηκα πολύ που αρνήθηκα τον Θεό. Μια στιγμιαία αθεΐα, είναι αθεΐα; Για παράδειγμα, τώρα αποδέχομαι την ύπαρξη του Θεού, αλλά εκείνη τη στιγμή νόμιζα ότι επιβεβαίωσα την άρνησή Του στην καρδιά μου. Η πίστη είναι στην καρδιά ή πρέπει να την επιβεβαιώνει και το μυαλό;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο άνθρωπος δεν διαπράττει βλασφημία εξαιτίας τέτοιων σκέψεων που έρχονται στο μυαλό ή στην καρδιά του.
Κάποιοι από τους συντρόφους του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) τον ρώτησαν:
“Μερικοί από εμάς έχουν κάποιες εμμονές στο μυαλό τους, και πιστεύουμε ότι κανονικά θα ήταν αμαρτία να το πούμε.”
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν):
“Πραγματικά νιώθετε τέτοιο φόβο;”
ρώτησε. Οι παρευρισκόμενοι,
“Ναι!..”
λέγοντας:
“Αυτός ο φόβος πηγάζει από την πίστη (οι ψίθυροι δεν βλάπτουν).”
είπε.” (Μουσλίμ, Ιμάν 209 (132); Αμπού Νταβούντ, Εντέμπ 118)
Σε μια άλλη εκδοχή:
«Δόξα τω Θεώ, ο οποίος μετέτρεψε την πλάνη (του Σατανά) σε ψίθυρο.»
(Αμπού Νταβούντ, Εντέμπ 118, αρ. 5112) είπε.
Μια αφήγηση που ο Μουσλίμ κατέγραψε από τον Ιμπν Μεσούντ (ρα) έχει ως εξής:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, μερικοί από εμάς ακούν μέσα τους φωνές που προτιμούν να καούν μέχρι να γίνουν κάρβουνο ή να πέσουν από τον ουρανό στη γη, παρά να τις πουν (συνειδητά). (Μήπως αυτές οι εμμονές μας βλάπτουν;)»
είπαν. Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν):
“Όχι, αυτός ο (φόβος) είναι έκφραση της αληθινής πίστης.”
απάντησε. (Μουσλίμ, αλ-Αγιά)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Πώς μπορώ να απαλλαγώ από τις εμμονές; Ξεχνάω πόσες φορές έπλυνα το δεξί μου χέρι κατά την αμπντέστ, ξαναρχίζω, μετά ξανά, και μερικές φορές παίρνω αμπντέστ σε δεκαπέντε λεπτά. Τι πρέπει να κάνω σε αυτή την περίπτωση;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
