– Αν ο ένας από τους δύο ορκιστεί ότι θα φάει αυτό το φαγητό και ο άλλος ορκιστεί ότι δεν θα το φάει, ποια είναι η ισχύς του όρκου σε αυτή την περίπτωση;
– Θα ήθελα να μου απαντήσετε με βάση τις απόψεις των Χαναφιτών και των Σαφιιτών. Πρέπει να καταβληθεί εξιλέωση και στις δύο περιπτώσεις ή μόνο σε μία; Αν ναι, σε ποια;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Σύμφωνα με την πλειοψηφία/τους τρεις μεζχάμπ (σχολές σκέψης) εκτός από τους Χαναφίτες, το μέτρο του όρκου είναι:
Είναι η πρόθεση της καρδιάς, η βούληση.
Επομένως, εάν η μορφή του όρκου στην ερώτηση έγινε σκόπιμα και εν γνώσει,
Και αυτός που λέει “μα τον Θεό θα φας” και αυτός που λέει “μα τον Θεό δεν θα φας” πρέπει να πληρώσει την εξιλέωση του όρκου.
Υπάρχει ομοφωνία μεταξύ των τεσσάρων δογμάτων σε αυτό το θέμα.
– Εάν οι όρκοι αυτοί δεν δίνονται με πραγματική πρόθεση να τηρηθούν, αλλά…
ως γλωσσική συνήθεια
Σύμφωνα με τους Χαναφίτες, απαιτείται και πάλι εξιλέωση για την παραβίαση του όρκου. Σύμφωνα με την πλειοψηφία /
Μαλίκι, Σαφίι, Χανμπελίτες
δεν απαιτείται εξιλέωση. Διότι εδώ η ορκωμοσία
συνεκτικός / δεσμευτικός
δεν υπάρχει η απαραίτητη πρόθεση και ο σκοπός για να συμβεί.
Αυτή η διαφορετική αντίληψη,
«Ο Θεός δεν θα σας καταλογίσει ευθύνη για τις άθελες ομιλίες σας (τις άκυρες ομιλίες)».
(Αλ-Μα’ίντα, 5/89)
προκύπτει από διαφορετική ερμηνεία του στίχου που αναφέρεται.
– Σύμφωνα με τους Χαναφίτες,
όρκος αποκήρυξης που δεν έχει ισχύ και δεν απαιτεί εξιλέωση,
είναι ο όρκος που αφορά το παρελθόν ή το παρόν.
Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να νομίζει ότι δεν πήγε στο νοσοκομείο χθες, ενώ πήγε.
“Μα την αλήθεια, εγώ χθες δεν πήγα στο νοσοκομείο.”
αυτό το μάθημα
«ακύρωση όρκου»
Δεν υπάρχει εξιλέωση. Ή, για ένα πουλί που είδε από μακριά.
“Μα τον Θεό, αυτό είναι κοράκι.”
Αν αποδειχθεί ότι δεν υπήρχε κοράκι στο μάθημα, τότε δεν απαιτείται εξιλέωση για τον όρκο.
Ωστόσο,
όρκος για το μέλλον,
-με πρόθεση ή χωρίς πρόθεση-
θεωρείται όρκος και απαιτεί εξιλέωση.
Σύμφωνα με αυτό, και οι δύο όρκοι στην ερώτηση είναι
-επειδή ανήκει στο μέλλον-
απαιτείται εξιλέωση.
Φυσικά, εδώ παραβιάζεται ο όρκος μόνο ενός από τα δύο άτομα. Διότι το εν λόγω άτομο είτε θα φάει είτε δεν θα φάει.
Αν φάει ο ίδιος, παραβιάζει τον όρκο του, αν φάει ο φίλος του, παραβιάζει τον όρκο του φίλου του και απαιτείται εξιλέωση.
– Σύμφωνα με τις σχολές σκέψης Μαλίκι, Σαφίι και Χανμπελί,
Εάν οι όρκοι που αναφέρονται στην ερώτηση έχουν ειπωθεί χωρίς πρόθεση, απλώς ως γλωσσική συνήθεια, τότε αυτοί οι όρκοι δεν είναι αληθινοί όρκοι, αλλά άκυροι όρκοι και δεν απαιτείται εξιλέωση.
(πρβλ. V. Zuhayli, el-Fıkhu’l-İslami, 1/138-139)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
