– Δηλαδή, οι σύγχρονοι μελετητές, αν και δεν είναι μουτζαχίτ (ειδικοί σε θέματα θρησκευτικού νόμου), αν εκφέρουν γνώμη σε ορισμένα θέματα και κάνουν λάθος, θα λάβουν και πάλι αμοιβή;
– Ή μήπως οι κοινότητες, οι θρησκευτικές ομάδες, οι οργανώσεις, όταν λαμβάνουν μια απόφαση κατόπιν διαβούλευσης, αν η απόφαση είναι λανθασμένη, λαμβάνουν δύο αμοιβές, και αν είναι σωστή, μία;
– Εν ολίγοις, σε ποιες περιπτώσεις ισχύει αυτό το χαντίθ, αν όχι μόνο για τους μουτζαχίντ;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Ένας δικαστής, αν πετύχει στην ερμηνεία του νόμου στην απόφασή του, κερδίζει δύο αμοιβές, αν αποτύχει, κερδίζει μία αμοιβή.»
Το χαντίθ που αναφέρεται παραπάνω, έχει καταγραφεί σε πολλές αυθεντικές πηγές χαντίθ και θεωρείται αυθεντικό.
(Βλ. π.χ. Μπουχάρι, Ιτισάμ 21; Μουσλίμ, Ακντίγιε 6; Νεσαΐ, Αντάμπουλ-Κουντάτ 3; Τιρμίζι, Αχκάμ 2; Αμπού Νταβούντ, Ακντίγιε 2; Ιμπν Μάτζε, Αχκάμ 3)
Όπως το διατύπωσε ο Ιμάμ Ναουαουί, το ζήτημα έγκειται στο να ακούμε τις ερμηνείες εκείνων που είναι ικανοί να τις διατυπώσουν. Οι διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των ειδημόνων δεν αποτελούν λόγο για διαμάχη ή αποκλεισμό του ενός από τον άλλον, αλλά αντικατοπτρίζουν την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου και τη συλλογική συνείδηση, που κατέχουν σημαντική θέση στο Ισλάμ.
-για να το πω έτσι-
Στην ερμηνεία, πρέπει να το δούμε ως πλουραλισμό.
Για να έχει ισχύ μια απόφαση, πρέπει να έχει εκδοθεί από άτομο που έχει την αρμοδιότητα να την εκδώσει.
Εν γένει, ένα άτομο που έχει τα προσόντα.
-με τη νομική έννοια-
ως όρος
«μουτζαχίντ»
Δεν είναι απαραίτητο να φέρει τον τίτλο. Σημασία έχει η ικανότητα. Και ικανότητα σημαίνει να διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις, την οξυδέρκεια και τα λοιπά προσόντα για να εκφέρει την κρίση.
Σήμερα, δεν είναι απαραίτητο κάθε γιατρός να έχει τη φήμη του Ιμπν Σίνα ή του Γαληνού, ούτε είναι απαραίτητο ένας δικαστής, ένας διαιτητής, ένας κριτής να έχει τη φήμη διάσημων νομομαθών όσον αφορά τη νομολογία. Άλλωστε, στη μεθοδολογία της νομικής επιστήμης…
«Ο μουχτεχίντ (ο ειδήμων) επί του ζητήματος.»
υπάρχει και ο όρος “δικαιοδοσία”, ο οποίος αναφέρεται στο δικαίωμα κάποιου να εκδίδει αποφάσεις.
-όχι επειδή έχει τη δυνατότητα να εκδίδει νομολογίες γενικά για κάθε θέμα-
σημαίνει ότι αρκεί να έχει την ικανότητα να εκφέρει ετυμηγορία στο εκάστοτε ζήτημα.
Στο παρακάτω εδάφιο, το οποίο παρατίθεται μεταφρασμένο, αναφέρεται σε όσους κατέχουν την εξουσία να κρίνουν:
-ακόμα κι αν δεν φέρει τον τίτλο του μουτζαχίτ-
έχει τονιστεί η ανάγκη να είναι ικανοί/καταρτισμένοι:
«Ο Θεός σάς διατάσσει να παραδίδετε τις εμπιστοσύνες στους δικαιούχους και να κρίνετε με δικαιοσύνη όταν κρίνετε ανάμεσα στους ανθρώπους. Πόσο ωραία σάς συμβουλεύει ο Θεός! Ασφαλώς ο Θεός είναι Παντογνώστης, Παντεπόπτης / ακούει τις ομιλίες σας και τις κρίσεις σας και βλέπει όλα όσα κάνετε.»
(Νίσα, 4/58).
Όπως φαίνεται, η προϋπόθεση για όσους κατέχουν εξουσία είναι η εξής:
είναι ικανότητα και δικαιοσύνη.
Η λέξη “εχλιγέτ” σημαίνει “ικανός”, “αυτός που ξέρει τη δουλειά”. Η έννοια της δικαιοσύνης, ωστόσο, εδώ αναφέρεται ειδικά σε…
να αποφεύγετε να εκδίδετε εσφαλμένες αποφάσεις εν γνώσει σας
είναι σημάδι.
Με τους όρους και τα κριτήρια που είναι γνωστά και αναγνωρισμένα.
«να είναι ικανός να εκδίδει θρησκευτικές αποφάσεις»
Αυτό μπορούμε να το καταλάβουμε και από τα λόγια του ακόλουθου ιερού χαντίθ, το οποίο δεν το καθιστά απαραίτητο:
«Οι κριτές/δικαστές είναι τριών ειδών. Ένας σώζεται/πάει στον παράδεισο, οι άλλοι δύο πάνε στην κόλαση. Ο κριτής/δικαστής που αποφασίζει με βάση τις επιθυμίες και τις ορέξεις του (και όχι για να αποκαλυφθεί η δικαιοσύνη για χάρη του Θεού) είναι καταδικασμένος στην κόλαση. Ο κριτής/δικαστής που αποφασίζει χωρίς να γνωρίζει το θέμα (και επομένως είναι θύμα της άγνοιάς του) είναι επίσης καταδικασμένος στην κόλαση. Ο κριτής/δικαστής που αποφασίζει σύμφωνα με το δίκαιο και την αλήθεια είναι αυτός που πάει στον παράδεισο.»
Του Ταμπερανί
(Αλ-Κεμπίρ, 13/131)
Αυτή η παράδοση, την οποία ο Αμπντουλλάχ ιμπν Ουμάρ μετέδωσε, είναι αυθεντική.
(βλ. Χαϊσάμι, Ζαβάιντ, αρ. 6989)
.
Αυτή η ιερή παράδοση, από μια άποψη, έχει την ισχύ μιας ερμηνείας του παραπάνω στίχου.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις