Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Το κύριο ζήτημα στην ενδυμασία της μουσουλμάνας γυναίκας είναι η διασφάλιση της σεμνότητας. Πρέπει να καλύπτει όλο το σώμα της εκτός από τα χέρια και το πρόσωπο, να μην αφήνει τίποτα εκτεθειμένο. Για να θεωρείται ένα φόρεμα κατάλληλο για την τήρηση της σεμνότητας, πρέπει να είναι αρκετά χοντρό ώστε να μην διαφανίζει και αρκετά μακρύ ώστε να καλύπτει τα σημεία του σώματος που πρέπει να παραμένουν καλυμμένα. Επομένως, ένα φόρεμα λεπτό και διάφανο που αφήνει να φαίνεται το κάτω μέρος του σώματος δεν πληροί τις προϋποθέσεις της σεμνότητας.
Η μετάφραση των ιερών χαντίθ που αποτελούν τη βάση αυτού του ζητήματος έχει ως εξής:
Σύμφωνα με την αφήγηση της Αίσα (ρ.α.), η αδελφή της, η Εσμά, πήγε κάποτε στην παρουσία του Προφήτη (σ.α.β.). Φορούσε ένα λεπτό φόρεμα που άφηνε να φανεί το χρυσό της. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (σ.α.β.) μόλις την είδε, γύρισε το πρόσωπό του και είπε:
“Ω Εσμά, όταν μια γυναίκα φτάσει στην εφηβεία, δεν είναι σωστό να φαίνεται τίποτα άλλο από το πρόσωπο και τα χέρια της.”
1
Σε μια αφήγηση του Αμπού Χουρέιρα (ρα) στο Σαχίχ Μουσλίμ, ο Προφήτης μας (ασμ) αναφέρει ότι οι γυναίκες που κυκλοφορούν με ρούχα που είναι διαφανή και αποκαλύπτουν το σώμα τους, είναι καταδικασμένες στην κόλαση και δεν θα μυρίσουν καν την ευωδιά του παραδείσου.2
Ο Αλκαμά μπιν Εμπί Αλκαμά αφηγείται ότι η μητέρα του είπε τα εξής:
«Η Χάφσα, κόρη του Αμπντουρραχμάν, μπήκε στην παρουσία της Αίσα (ρ.α.) με ένα λεπτό μαντήλι στο κεφάλι, που άφηνε τα μαλλιά της να φαίνονται. Η Αίσα (ρ.α.) πήρε το μαντήλι από το κεφάλι της και το δίπλωσε στα δύο, κάνοντάς το πιο χοντρό.»
3
Ο Χαζράτ Ομέρ (ρα) προειδοποίησε τους πιστούς να μην επιτρέπουν στις γυναίκες να φορούν ρούχα που, αν και όχι διάφανα σαν γυαλί, αφήνουν να φανεί το κάτω μέρος τους.4
Ιμάμ Σεραχσί
μετά τη μεταμόσχευση, το φόρεμα που φοράει η γυναίκα, ακόμα κι αν είναι πολύ λεπτό, εξακολουθεί να έχει την ίδια ισχύ, αναφέρει σε μια δήλωση. Στη συνέχεια,
“Ντυμένη αλλά γυμνή”
καταγράφει το χαντίθ που έχει την εξής έννοια και λέει:
«Αυτό το είδος φορέματος είναι σαν δίχτυ, δεν εξασφαλίζει κάλυψη. Γι’ αυτό, δεν επιτρέπεται σε ξένους άνδρες να κοιτάζουν μια γυναίκα ντυμένη με αυτόν τον τρόπο.»5
Το κριτήριο για το αν ένα φόρεμα είναι διαφανές είναι αν αποκαλύπτει το χρώμα του δέρματος. Αν, κοιτάζοντας από έξω, φαίνεται το δέρμα κάτω από το φόρεμα, είτε το φόρεμα είναι λεπτό είτε χοντρό, δεν θεωρείται ότι έχει επιτευχθεί η κάλυψη. Αυτό το ζήτημα αναφέρεται στο Χαλεμπί-ι Σαγίρ ως εξής:
“Εάν το ύφασμα του φορέματος είναι τόσο λεπτό που αποκαλύπτει το χρώμα του δέρματος από κάτω, τότε δεν καλύπτει τα γεννητικά όργανα. Αλλά ακόμα κι αν είναι χοντρό, εάν κολλάει στο σώμα και παίρνει το σχήμα του,
(όταν η μορφή του μέλους γίνει ορατή),
Σε αυτή την περίπτωση, εφόσον έχει επιτευχθεί η κάλυψη, δεν πρέπει να απαγορεύεται και η προσευχή είναι έγκυρη.”6
Το ζήτημα εκφράζεται με τον ίδιο τρόπο και σε άλλες θρησκευτικές ομάδες.
Η άποψη της Μαλικιτικής σχολής σκέψης είναι η εξής:
Αν το φόρεμα είναι διάφανο και αποκαλύπτει αμέσως το χρώμα του δέρματος, τότε δεν θεωρείται κάλυψη. Η προσευχή που γίνεται με τέτοιο φόρεμα πρέπει οπωσδήποτε να επαναληφθεί. Επίσης, είναι απεχθές να φοράει κανείς φόρεμα λεπτό και στενό που αποκαλύπτει το σχήμα του σώματος. Διότι αυτό θεωρείται έλλειψη σεμνότητας και αντίκειται στο στυλ ένδυσης των προκατόχων μας.7
Η άποψη της Χανμπαλικής σχολής σκέψης είναι η εξής:
Η υποχρεωτική κάλυψη είναι η κάλυψη που δεν αποκαλύπτει το χρώμα του δέρματος. Εάν το ρούχο είναι τόσο λεπτό που αποκαλύπτει το χρώμα του δέρματος και φαίνεται η λευκότητα ή η ερυθρότητα του σώματος, η προσευχή δεν είναι έγκυρη. Διότι με αυτόν τον τρόπο δεν επιτυγχάνεται η κάλυψη. Εάν καλύπτει το χρώμα αλλά αποκαλύπτει το σχήμα, η προσευχή είναι έγκυρη. Διότι, ακόμη και αν το ύφασμα είναι χοντρό, είναι αδύνατο να αποφευχθεί αυτό.8
Η άποψη της Σαφιιτικής σχολής σκέψης είναι η εξής:
Το υποχρεωτικό είναι να φορούνται ρούχα που δεν αποκαλύπτουν το χρώμα του δέρματος. Δεν επιτρέπεται να φοριούνται ρούχα που, λόγω της λεπτότητάς τους, αποκαλύπτουν το χρώμα του δέρματος. Διότι με τέτοια ρούχα δεν επιτυγχάνεται η σεμνότητα. Δηλαδή, ρούχα που, λόγω της λεπτότητάς τους, αποκαλύπτουν τη λευκότητα ή τη μελαψία του δέρματος, δεν επαρκούν για την σεμνότητα.
Ακόμη και αν το φόρεμα είναι χοντρό, αν η υφή του αφήνει να διακρίνονται μέρη των γεννητικών οργάνων, τότε δεν έχει επιτευχθεί επαρκής κάλυψη. Η προσευχή με φόρεμα που αποκαλύπτει τις λεπτομέρειες και το πάχος του σώματος, όπως τα γόνατα και οι μηροί, είναι έγκυρη, διότι θεωρείται ότι έχει επιτευχθεί η κάλυψη. Ωστόσο, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείται ένα κάλυμμα που δεν αποκαλύπτει τα μέλη του σώματος.
Από όλες αυτές τις μεταφορές, είναι δυνατόν να εξαχθεί το ακόλουθο συμπέρασμα:
Εάν η γυναίκα φοράει ρούχο που είναι τόσο λεπτό ώστε να διακρίνεται το χρώμα του δέρματός της, παρουσία ξένων ανδρών, τότε δεν θεωρείται ότι έχει καλυφθεί και η ενδυμασία αυτή δεν επιτρέπεται. Αυτό ισχύει για φορέματα, πουκάμισα και φούστες, αλλά και για μαντίλες και κάλτσες. Ωστόσο, εάν οι κάλτσες, η μαντίλα ή άλλα ρούχα είναι χοντρά και δεν διακρίνεται το κάτω μέρος, τότε η ενδυμασία αυτή επιτρέπεται. Διότι, όσο χοντρές και να είναι οι κάλτσες ή η μαντίλα, σίγουρα θα διακρίνεται το σχήμα του ποδιού και του κεφαλιού.
Ωστόσο, αν και η προσευχή με στενά παντελόνια και στενά πουκάμισα που αναδεικνύουν τις σωματικές αναλογίες είναι έγκυρη, δεν θεωρείται θεμιτή, διότι θα τραβήξει την προσοχή και θα προκαλέσει τους θεατές. Ο αείμνηστος Ιμπν Αμπιντίν αναφέρεται επίσης σε αυτό το ζήτημα στο έργο του.10
Υποσημειώσεις:
1. Αμπού Νταβούντ, Λιμπάς:31.
2. Μουσλίμ, Λιμπάς.-125.
3. Μουαττά, Λίμπας:4
4. Μπαϊχάκι. Σουνέν, 2:235
5. αλ-Μαμπσούτ, 10:155-
6. Χαλεμπί-ι Σαγίρ, σελ. 141. Λ. Μενάνου’λ-Τζελού, 1:136
8. Ιμπν Κουδάμα. αλ-Μουγνί, 1:337.
9. Αλ-Ματζμού, 3:170-172.
10. Reddü’l-Muhtar, 5:238.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
