Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Δεν επιτρέπεται σε έναν άνδρα και μια γυναίκα να μείνουν μόνοι χωρίς να είναι παντρεμένοι.
Το να αγγίξει κανείς μια γυναίκα που δεν είναι συγγενής εξ αίματος, ή να της σφίξει το χέρι, είναι απολύτως απαγορευμένο. Οι γυναίκες που ορκίστηκαν πίστη στον Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) είπαν:
“Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, δεν κράτησες το χέρι μας όταν δίναμε όρκο πίστης.”
Ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν)
“Δεν πιάνω το χέρι των γυναικών για να χαιρετηθώ.”
είπε
(Ιμπν Μάτζε, Τζιχάντ, 43).
Η Αιša (η ευλογημένη) είπε τα εξής σχετικά με την ορκωμοσία πίστης:
«Ορκίζομαι στον Θεό, το χέρι του Αγγελιοφόρου του Θεού δεν άγγιξε το χέρι καμιάς γυναίκας. Πήρε όρκο πίστης από αυτές μόνο με λόγια.»
(Μουσλίμ, Ιμάρε, 21).
Η ισλαμική θρησκεία δεν υποτιμά τη γυναίκα απαγορεύοντας το χέρι-χέρι. Αντίθετα, προστατεύει την τιμή της. Αποτρέπει τους κακόβουλους από το να της απλώνουν χέρι με κακές προθέσεις.
(Χαλίλ Γκιουνέντς, Φετφάδες για Σύγχρονα Θέματα ΙΙ, 170)
Είναι αμαρτία για μια γυναίκα να αγγίξει το χέρι ενός ξένου άνδρα, εκτός αν υπάρχει ανάγκη.
Συνεπώς, η χειραψία που δεν υπαγορεύεται από ανάγκη, αποτελεί αντικείμενο απαγόρευσης. Ένας ξένος άνδρας δεν μπορεί να χαιρετήσει με χειραψία μια ξένη γυναίκα, δεν μπορεί να αγγίξει το χέρι μιας γυναίκας με την οποία δεν έχει συγγένεια. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν),
“το να πιάσεις το χέρι μιας ξένης γυναίκας για να της σφίξεις το χέρι είναι πιο τρομακτικό από το να πιάσεις φωτιά”
είχε αναφέρει, υποδεικνύοντας ότι όποιος αγγίξει το χέρι μιας γυναίκας που δεν του είναι συγγενής θα πιάσει τη φωτιά της κόλασης.
Αυτή η απαγόρευση ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό για τους νέους άνδρες και γυναίκες. Σε ό,τι αφορά τους ηλικιωμένους, των οποίων τα συναισθήματα έχουν ατονήσει, η απαγόρευση ισχύει σε μικρότερο βαθμό. Μάλιστα, έχει αναφερθεί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα αν δύο ηλικιωμένοι άνδρες και γυναίκες (εφόσον τα συναισθήματά τους έχουν ατονήσει) ανταλλάξουν χειραψία. Γι’ αυτόν τον λόγο, επιτρέπεται να φιλούνται τα χέρια των ηλικιωμένων γυναικών. Η ηλικία τους, δηλαδή η απουσία συναισθημάτων, αποτελεί αιτία για τέτοια άδεια.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, το να σκέφτεσαι να παντρευτείς μια κοπέλα, να αρραβωνιαστείς και να παντρευτείς…
(είναι παντρεμένος/η)
Δεν εννοείται με αυτή την έννοια. Γι’ αυτό, το να βγαίνει κανείς με την αρραβωνιαστικιά του και να μένει μόνος μαζί της είναι απολύτως απαγορευμένο και αποτελεί μεγάλη αμαρτία. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν):
«Όποιος μένει μόνος με μια γυναίκα, ο τρίτος ανάμεσά τους είναι ο διάβολος».
Έχουν πει. Πολλά ζευγάρια, όταν μένουν μόνοι σε απομονωμένα μέρη, αντιμετωπίζουν ανεπιθύμητες και παράνομες αρνητικές συνέπειες, με αποτέλεσμα τελικά να διαλύεται ο αρραβώνας για οποιονδήποτε λόγο. Αυτό που μένει πίσω είναι η αμαρτία και η ανηθικότητα. Γι’ αυτό, όσοι σκέφτονται τη θρησκεία, τον κόσμο και την τιμή τους, πρέπει να προσέχουν τέτοια παράνομα πράγματα.
(βλ. al-Fiqh al-Islami wa Adillatuhu, VII, 25; Halil GÜNENÇ, Φετφάδες σε Σύγχρονα Ζητήματα II, 112.)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
