Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η Ζακάτ είναι μια οικονομική μορφή λατρείας.
Το ισλαμικό κράτος, βασιζόμενο στις ισλαμικές αρχές, λαμβάνει ένα ορισμένο ποσοστό από τα περιουσιακά στοιχεία των μουσουλμάνων που κατέχουν το νισάμπ (ελάχιστο όριο πλούτου) με σκοπό τη ζακάτ (υποχρεωτική ελεημοσύνη) και το διανέμει σε όσους έχουν ανάγκη. Σε περίπτωση απουσίας ισλαμικού κράτους, ο υπόχρεος το διανέμει ο ίδιος στα μέρη που πρέπει να δοθεί.
Της πολιτείας,
Αυτό που παίρνει από τους φορολογούμενους (φόρος, τέλος κ.λπ.) δεν θεωρείται ελεημοσύνη (ζακάτ).
Επιπλέον, το κράτος το εισπράττει ως φόρο, όχι ως ζακάτ, και δεν διανέμει τον φόρο που εισπράττει στις οκτώ κατηγορίες στις οποίες πρέπει να δίνεται το ζακάτ και οι οποίες αναφέρονται στο Κοράνι.
Εν ολίγοις:
Είναι λάθος να θεωρείται η φορολογία που καταβάλλεται στο κράτος ως ζακάτ. Αυτό που το κράτος παίρνει από τους πλουσίους με δίκαιο τρόπο, ανάλογα με τις ανάγκες, δεν θεωρείται ζακάτ, διότι δεν το παίρνει με την πρόθεση της ζακάτ.
(Ζεβασίρ, Ι/183; Ιμπν-ι Αμπιντίν, ΙΙ/39)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
