– Από τον Ιμπν Αμπάς: Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
«Αν επρόκειτο να λιθοβολήσω κάποιον (για μοιχεία) χωρίς αποδείξεις, θα λιθοβολούσα εκείνη τη γυναίκα. Διότι από τον τρόπο ομιλίας της, τη συμπεριφορά της και από αυτούς που την επισκέπτονται, έχει προκύψει σοβαρή υποψία.»
– Ο Προφήτης είπε αυτή τη φράση μετά την αποκάλυψη του Σουράχ Νουρ ή πριν από αυτήν;
– Γνωρίζουμε ότι στο Σουράτ αλ-Νουρ, η ποινή για μοιχεία είναι εκατό μαστιγώματα, όχι λιθοβολισμός. Μπορείτε να το εξηγήσετε;
– Μπορείτε επίσης να μου εξηγήσετε αυτό το χαντίθ;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απάντηση 1:
– Το σχετικό χαντίθ που αναφέρεται από τον Ιμπν Αμπάς είναι αυθεντικό.
(βλ. Μπουχάρι, Τάλακ, 31; Μουσλίμ, Χουντούντ, 12-13(1497); Ιμπν Μάτζε, Χουντούντ, 11/2559)
– Δεν καταφέραμε να διαπιστώσουμε αν αυτό το περιστατικό συνέβη πριν ή μετά την αποκάλυψη της Σούρας Νουρ. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι και οι χαλίφες Ρασίντ επέβαλαν την ποινή της λιθοβολίας. Ο Χαζράτ Ομέρ είπε:
“Φοβάμαι ότι κάποιος…”
«Δεν το βλέπουμε στο βιβλίο του Θεού».
λέγοντας ότι αρνούνται την ποινή της λιθοβολίας. Ωστόσο, ο Αγγελιοφόρος του Θεού λιθοβόλησε και μετά από αυτόν λιθοβολήσαμε και εμείς.”
(Μπουχάρι, Χουντούντ, 30)
Αυτό που λέει δείχνει ότι η ποινή της λιθοβολίας εξακολουθούσε να εφαρμόζεται και μετά τη σούρα Νουρ.
Η πρακτική των Χαλιφών Ρασίντ εγκρίθηκε από τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν).
«Ακολουθήστε τα χνάρια τους μετά από μένα.»
Οι προφητικές εντολές που φέρουν αυτό το νόημα αποτελούν ένδειξη αυτού.
– Υπάρχουν πολλά αυθεντικά χαντίθ που αναφέρουν ότι ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) και οι ορθόδοξοι χαλίφες επέβαλαν την ποινή της λιθοβολίας. Μάλιστα, υπάρχουν αναφορές για λιθοβολίες στις οποίες ο ίδιος ο Αμπού Χουρέιρα συμμετείχε.
[Μπουχάρι, Χουντούντ, 30; Μουσλίμ, Χουντούντ, 25(1697); Τιρμίζι, Χουντούντ, 8 (1433); Ιμπν Μάτζε, Χουντούντ, 2549]
Σουρα Νουρ
Το περιστατικό Ιφκ
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται, κατέβηκε γύρω στο 4ο έτος της Εγίρας. Ωστόσο, ο Αμπού Χουρεϊρά έγινε μουσουλμάνος το 7ο έτος της Εγίρας. Αυτό σημαίνει…
ότι η ποινή της λιθοβολίας εξακολουθούσε να εφαρμόζεται και μετά την αποκάλυψη της Σούρας Νουρ
είναι σαφής ένδειξη.
(βλ. αλ-Αϋνί, Ουμντέτουλ-Καρί, 23/291)
Το ζήτημα της εφαρμογής της ποινής της λιθοβολίας κατά την εποχή του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν) και των Ρασιδών χαλίφηδων, αποτελεί ένα θέμα στο οποίο υπάρχει ομοφωνία μεταξύ των συντρόφων του Προφήτη και των άλλων μελετητών της κοινότητας, και αναφέρεται σε όλες τις σχετικές πηγές ερμηνείας του Κορανίου και των Χαντίθ.
(Ενδεικτικά, βλ. Ταμπαρί, Ραζί, Ιμπν Κεθίρ, Αμπού Σουούδ, Μαβερντί, Αλούσι, Ιμπν Ασούρ, ερμηνεία των σχετικών στίχων των σούρων Νίσα και Νουρ. Επίσης βλ. Νεβέβι, Ιμπν Χατζάρ, ελ-Αϊνί/Ουμντέτουλ-Καρί, Ιμπν Μπαττάλ, Τουχφέτουλ-Αχβέζι, Αβνούλ-Μαβούντ, ερμηνεία των σχετικών χαντίθ)
Συνεπώς, μετά την αποκάλυψη του σχετικού στίχου του Σουρά Νουρ, η ποινή της λιθοβολίας εφαρμόστηκε τόσο κατά την εποχή του Προφήτη όσο και κατά την περίοδο των Χαλιφών Ρασίντ. Ωστόσο, η ποινή αυτή επιβαλλόταν μόνο με την ομολογία του ίδιου του ατόμου ενώπιον του δικαστή.
Απάντηση 2:
Η αφήγηση του χαντίθ που αναφέρεται στην ερώτηση,
Στο ισλαμικό νομικό σύστημα, η ύπαρξη εγκλήματος δεν μπορεί να θεωρηθεί βέβαιη και δεν μπορούν να επιβληθούν ποινές με βάση υποψίες και πιθανότητες.
δείχνει ότι, για να επιβληθεί σε κάποιον η ποινή της μοιχείας
η ομολογία του ιδίου του ατόμου για το έγκλημα τέσσερις φορές ξεχωριστά ή η απόδειξη ότι διέπραξε το έγκλημα
(τέσσερις άνδρες μάρτυρες να καταθέσουν ότι είδαν την αμαρτία να διαπράττεται)
είναι απαραίτητο και υποχρεωτικό.
Διότι σε αυτό το νομικό σύστημα, η αθωότητα είναι η αρχή. Δηλαδή, όλοι θεωρούνται αθώοι μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή τους. Κανείς δεν τιμωρείται με βάση απλές υποψίες και αμφιβολίες.
Συνεπώς, η καταδίκη ενός ατόμου και η επιβολή ποινής με βάση υποψίες, πιθανότητες και ορισμένες ενδείξεις κατά την ανίχνευση εγκλημάτων, θα κατέρριπτε το θεμέλιο της δικαιοσύνης, που αποτελεί τη βάση και τον σκοπό του νομικού συστήματος. Τα δικαιώματα θα συγχέονταν και ορισμένοι ή οι περισσότεροι αθώοι άνθρωποι θα αδυνατούσαν να προστατευτούν από τον άνεμο της κατηγορίας, της υποψίας και της πιθανότητας.
Πράγματι, στο εν λόγω περιστατικό, η γυναίκα που βρισκόταν σε διαμάχη με τον σύζυγό της ενώπιον του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν)
Τόσο η συμπεριφορά της, όσο και οι λέξεις που χρησιμοποιούσε, καθώς και οι αμφιβολίες που άφηνε να πλανώνται ανάμεσα στον κόσμο, την καθιστούσαν μια ανήθικη γυναίκα.
Ωστόσο, δεν υπήρχε ούτε ομολογία ούτε παραδοχή μοιχείας, ούτε και τέσσερις άνδρες μάρτυρες που να κατέθεταν εναντίον της.
Εκείθεν, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) παρέμεινε πιστός στις θεμελιώδεις αρχές του νόμου και δεν αποφάσισε την καταδίκη του με λιθοβολισμό, δηλαδή με θάνατο δια λιθοβολισμού. Αναμφίβολα, αυτή η σαφής δήλωση και η ευαισθησία στην εφαρμογή του Προφήτη μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) αποτελεί το πιο σταθερό κριτήριο για τους ισλαμικούς δικαστές μέχρι την ημέρα της κρίσης.
Έτσι, κανένα άτομο δεν μπορεί να τιμωρηθεί χωρίς να προσαχθεί ενώπιον δικαστή και να αποδειχθεί η ενοχή του.
Εν ολίγοις:
– Δεν επιβάλλεται η ποινή του χαντ (σ.σ. μαστίγωση) εάν το άτομο θεωρείται ένοχο.
– Η μοιχεία αποδεικνύεται μόνο με τη μαρτυρία τεσσάρων ανδρών μαρτύρων που πληρούν τις προϋποθέσεις ή με την ομολογία και παραδοχή του ατόμου τέσσερις φορές ξεχωριστά, και σε αυτή την περίπτωση επιβάλλεται η προβλεπόμενη ποινή.
– Κάθε άτομο θεωρείται αθώο μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του.
– Ο δικαστής ή η αρμόδια αρχή δεν μπορεί να επιβάλει ποινή χαντ (ποινή που προβλέπεται από το Ισλάμ) με βάση μόνο τις δικές του γνώσεις και την δική του ερμηνεία.
– Εάν δεν υπάρχουν αποδείξεις και ομολογίες, αλλά μόνο κάποιες υποψίες και φήμες, ο δικαστής δεν μπορεί να επιβάλει την ποινή του χαντ με βάση τις υποψίες και τις φήμες.
– Είναι σουννέτ να υπερασπίζεσαι την αποφυγή της ποινής του χαντ, εφόσον αυτό είναι δυνατό.
– Διότι το να σφάλλεις συγχωρώντας είναι προτιμότερο από το να σφάλλεις τιμωρώντας.
– Εάν υπάρχει διέξοδος για να αποφευχθεί η επιβολή της ποινής, είναι σκόπιμο να ληφθεί υπόψη και να αφεθεί ελεύθερος ο ύποπτος.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις