
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η ομαδική τέλεση των πέντε καθημερινών προσευχών.
Σύμφωνα με τη σουνιτική σχολή Χαναφί, είναι μια επιβεβαιωμένη σουνά, σχεδόν υποχρεωτική.
Σύμφωνα με τη σουνιτική σχολή Σαφί.
ενώ είναι φαρζ-ι κιφάγιε,
Μαλικιτικός μασχαμπ
Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, είναι υποχρεωτικό (φαρζ-ι αιν). Ωστόσο, αυτοί οι κανόνες ισχύουν μόνο για τους άνδρες. Οι γυναίκες δεν υποχρεούνται να προσεύχονται σε κοινότητα.
Μπορούν να το κάνουν.
αλλά αυτό δεν είναι θρησκευτική υποχρέωση.
Οι γυναίκες προσεύχονται με την κοινότητα στο σπίτι τους, όταν είναι διαθέσιμες, ακολουθώντας τον ιμάμη. Ωστόσο, η απόφαση σχετικά με την προσευχή τους με την κοινότητα στο τζαμί είναι διαφορετική.
Σε ένα ιερό χαντίθ που αναφέρεται από τον Μουσλίμ, ο Προφήτης μας,
«Όταν οι γυναίκες σας ζητούν άδεια να πάνε στα τζαμιά, μην τις εμποδίζετε.»
ορίζουν/διατάσσουν (1)
Πράγματι, όσο ζούσε ο Προφήτης, οι γυναίκες προσεύχονταν σε ξεχωριστή σειρά πίσω από τους άνδρες στο τζαμί. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, αυτή η κατάσταση δεν κράτησε πολύ. Οι Σαχάμπα δεν ενέκριναν την παρουσία των γυναικών στο τζαμί. Η Αίσα έλεγε:
«Αν ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ζούσε σε αυτήν την εποχή, θα απαγόρευε στις γυναίκες να πηγαίνουν στα τζαμιά, όπως έκαναν οι Ισραηλίτες.» (2)
Αυτό που προκάλεσε την αντίδραση της Αίσα ήταν η υπερβολή που έδειχναν ορισμένες γυναίκες στην ενδυμασία τους. Κάποιες γυναίκες άρχισαν να έρχονται στο τζαμί με έντονα αρώματα ή με φανταχτερά ρούχα, προκαλώντας την προσοχή. Ο Ιμάμ Αϊνί, ο σχολιαστής του Μπουχάρι, λέει σχετικά με τα λόγια της Αίσα:
«Αν η Αϊσέ (ρα) έβλεπε τις διάφορες καινοτομίες και τις αμαρτίες που διαπράττουν οι γυναίκες της εποχής μας, τα λόγια της θα ήταν σίγουρα πιο σκληρά. Εξάλλου, οι καινοτομίες που εισήγαγαν οι γυναίκες εκείνης της εποχής είναι χίλιες φορές λιγότερες σε σύγκριση με τις καινοτομίες που εισάγουν οι γυναίκες της εποχής μας.»
Ο Ιμάμ Νεβεβί, ένας από τους μελετητές του Σαφιιτικού δόγματος,
«Για τη γυναίκα, ακόμα και αν είναι γριά, δεν υπάρχει μέρος καλύτερο από το σπίτι της.»
ενώ, ο Αμπντουλλάχ μπιν Μεσ’ούντ (ρα)
«Η γυναίκα είναι αβρέτ (αποκλεισμένη, προστατευμένη). Η στιγμή που είναι πιο κοντά στον Θεό είναι όταν βρίσκεται στο σπίτι της.»
λέγοντας ότι το τζαμί της γυναίκας είναι το σπίτι της.
Σε ένα ιερό χαντίθ, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) αναφέρει ποια είναι η πιο ενάρετη προσευχή για μια γυναίκα:
«Η προσευχή της γυναίκας μέσα στο σπίτι της είναι ανώτερη (πιο ευάρεστη, πιο αποδεκτή) από την προσευχή της στην αυλή του σπιτιού της. Η προσευχή της στην αυλή του σπιτιού της είναι ανώτερη από την προσευχή της στο τζαμί της γειτονιάς. Τα σπίτια τους είναι καλύτερα γι’ αυτές.»
(3)
Υποσημειώσεις:
(1) Μουσουλμανική Προσευχή: 135.
(2) ετ-Τεφσίρ αλ-Κουρτουμπί, 14: 244.
(3) Μέκμαου’λ-Ενχούρ, 1: 109.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις