Μια γυναίκα πρέπει να χρησιμοποιήσει τα χρήματα που κερδίζει ο σύζυγός της από το λαχείο; Αν η προειδοποίησή της δεν έχει αποτέλεσμα, και αν η καταστροφή του λαχνού για να τον εμποδίσει να πάρει τα χρήματα θα οδηγήσει σε ρήξη στη σχέση τους ή σε ξυλοδαρμό από τον σύζυγό της (με λίγα λόγια, αν η καταστροφή του λαχνού δεν θα έχει αποτέλεσμα), τι πρέπει να κάνει;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η διατροφή και η συντήρηση της μητέρας και των παιδιών βαρύνει τον πατέρα.
Αυτό αποτελεί όχι μόνο φυσική του υποχρέωση, αλλά και θρησκευτική εντολή που του έχει επιβληθεί από τον Θεό. Στο 233ο εδάφιο της Σούρας Αλ-Μπακαρά αναφέρεται:
“Η διατροφή και η ένδυση της μητέρας, στο μέτρο των δυνατοτήτων της, βαρύνει τον πατέρα του παιδιού.”
Ο ερμηνευτής Ιμάμ Κουρτουμπί, επικαλούμενος αυτό το εδάφιο, υποστηρίζει ότι η διατροφή του παιδιού είναι υποχρέωση του πατέρα λόγω της αδυναμίας και της ανημποριάς του παιδιού.
(Ερμηνεία του Κουρτουμπί, Ι/163)
Δηλαδή, ο πατέρας οφείλει να φροντίζει τις ανάγκες του παιδιού μέχρι να φτάσει σε ηλικία που να μπορεί να συντηρεί τον εαυτό του. Αυτό είναι, άλλωστε, και φυσικό καθήκον του ως πατέρας.
Σε ορισμένα εδάφια του Κορανίου και σε ορισμένα χαντίθ, διατάσσεται ο πατέρας να παραμένει εντός των ορίων του νόμιμου και του επιτρεπτού κατά την εκτέλεση αυτού του καθήκοντος. Δηλαδή, ο κηδεμόνας, ο οποίος είναι ο επικεφαλής της οικογένειας, είναι υπεύθυνος για τη διατροφή της συζύγου, των παιδιών και των εξαρτωμένων του, αρχίζοντας από τον εαυτό του.
—όπως ο πατέρας και η μητέρα του—
Ο καθένας οφείλει να καλύπτει τις ανάγκες διαβίωσής του με χρήματα που κερδίζονται με νόμιμο τρόπο.
Δεν αρκούνται στο να κερδίζουν με νόμιμο τρόπο,
Κάποιος που, με το πρόσχημα της βιοποριστικής ανάγκης, επιχειρεί να κερδίσει χρήματα με αθέμιτα μέσα λόγω αδυναμίας πίστης, ή ακόμα χειρότερα, αδιαφορεί και κερδίζει όλα τα χρήματά του με αθέμιτα μέσα, αναλαμβάνει την ευθύνη και την αμαρτία όχι μόνο του εαυτού του, αλλά και όλων των μελών της οικογένειάς του που τρέφει με αυτά τα χρήματα.
Διότι τα άτομα που είναι υπό την προστασία του δεν φέρουν καμία ευθύνη ή ενοχή σε αυτό το ζήτημα.
Επομένως, τρώνε από το παράνομο κέρδος επειδή αναγκάζονται. Γι’ αυτόν τον λόγο, δεν διαπράττουν αμαρτία.
Ο αείμνηστος Ιμπν Ιαμπιντίν αναφέρει τα εξής σχετικά με αυτό το θέμα:
«Δεν υπάρχει αμαρτία για τη γυναίκα αν φάει φαγητό ή φορέσει ρούχο που ο σύζυγός της απέκτησε με παράνομο τρόπο. Η αμαρτία βαρύνει τον σύζυγο. Ωστόσο, αν η διατροφή που της δίνει ο σύζυγός της είναι προϊόν κλοπής, τότε δεν επιτρέπεται στη γυναίκα να την καταναλώσει.» (Reddü’l-Muhtar, V/247)
Η κατάσταση των παιδιών δεν είναι διαφορετική.
Διότι, όπως η διατροφή της συζύγου βαρύνει τον σύζυγο, έτσι και η διατροφή των παιδιών βαρύνει τον πατέρα. Επειδή τα παιδιά αναγκάζονται να ωφεληθούν από τη διατροφή που τους παρέχει ο πατέρας από παράνομες πηγές, η αμαρτία που προκύπτει από αυτό το παράνομο εισόδημα βαρύνει τον πατέρα, όχι τα παιδιά.
Όταν τα παιδιά φτάσουν σε ηλικία που μπορούν να εργαστούν και να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες, όταν φτάσουν στο σημείο να κερδίζουν χρήματα με νόμιμο τρόπο, τότε πρέπει να τρώνε από τα δικά τους κέρδη.
Το να σκίσει το εισιτήριό του δεν είναι λύση.
Πρέπει να προσπαθήσετε να τον/την πείσετε να εγκαταλείψει αυτή την αμαρτία με πειθώ και καλή συμπεριφορά. Επίσης, δεν διαπράττετε αμαρτία επειδή δεν είστε υπεύθυνοι για την αμαρτία του τζόγου του/της συζύγου σας, ούτε επειδή δεν σκίσατε το δελτίο.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
