– Έχω διαβάσει πολλά χρήσιμα άρθρα κατά της θεωρίας της εξέλιξης στον τομέα της βιολογίας. Μπορείτε να μου δώσετε λογικά επιχειρήματα υπέρ της δημιουργίας;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ας ταξιδέψουμε νοερά πίσω στο χρόνο. Ας φτάσουμε στην εποχή που η Γη άρχισε να απομακρύνεται από την κατάσταση της λάβας και να ψύχεται. Ας σταθούμε μπροστά σε αυτή τη σφαίρα, με το εσωτερικό της να φλέγεται και το εξωτερικό της να ηρεμεί σιγά-σιγά, και ας απαριθμήσουμε τα ονόματα των πραγμάτων που βλέπουμε σήμερα. Δεν θα απαριθμήσουμε όλα τα ονόματα του λεξικού. Ας θυμηθούμε μόνο μερικές λέξεις που θα ρίξουν φως στο θέμα:
Χέρι, πόδι, φτερό, μάτι, λεπτό έντερο, πάγκρεας, νύχι, ράμφος, νύχια, κλαδί, ρίζα, φύλλο, πεύκο, ιτιά, μήλο…
Ας χτυπήσουμε με αυτά τα λόγια το μύθο της εξέλιξης, και ας προσθέσουμε καινούργιες λέξεις. Ας απαριθμήσουμε ένα προς ένα τα είδη φυτών και ζώων που ζουν σήμερα στον κόσμο μας. Ας θυμηθούμε ένα προς ένα τα όργανα του καθενός.
Και ας αναρωτηθούμε:
Δεν μαρτυρούν όλα αυτά μια άπειρη γνώση και σοφία; Πώς μπορεί κανείς να πιστέψει ότι προέκυψαν τυχαία, με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη, σαν να κρυώσουν από μια φωτιά;
Πάλι γυρίζουμε στο παρελθόν.
Ο κόσμος είναι έτοιμος και στρωμένος. Σαν ένα άδειο παλάτι, περιμένει τους επισκέπτες του. Ας φανταστούμε, έστω και για λίγο, τα πνευματικά γεγονότα που δεν υπήρχαν στο σύμπαν εκείνη τη στιγμή, αλλά που σήμερα κατακλύζουν τον εσωτερικό μας κόσμο:
Αγάπη, φόβος, περιέργεια, ανησυχία, μίσος, έλεος, σκληρότητα, πονηριά, αφέλεια, απληστία, αδιαφορία, συμπόνια…
Από πού και πώς εισήχθησαν όλα αυτά στα έμβια όντα της γης; Ποια εξέλιξη έδωσε σάρκα και οστά σε αυτούς τους αναρίθμητους, θα λέγαμε, διαφορετικούς χαρακτήρες;
Είτε η δημιουργία έγινε στιγμιαία, είτε διήρκεσε δισεκατομμύρια χρόνια, είτε ο άνθρωπος δημιουργήθηκε άμεσα είτε έμμεσα.
Πώς θα απαντηθούν οι ακόλουθες ερωτήσεις:
– Ποιος έβγαλε τους ανθρώπους που βλέπουν από το αόρατο σύμπαν;
– Ποιος διαχώρισε τους καρπούς (τους ανθρώπους) που γνωρίζουν από εκείνους που δεν γνωρίζουν σε αυτόν τον κόσμο;
– Ποιος έφερε σε αυτό το παλάτι, που δεν αισθάνεται, δεν αγαπά, δεν φοβάται, τους επισκέπτες που είναι προικισμένοι με αυτά τα συναισθήματα;
– Πώς η απουσία όρασης εξελίχθηκε σε όραση;
– Πώς η απουσία ακοής μετατράπηκε σε ακοή, και η απουσία κατανόησης σε κατανόηση;
– Αυτό το δέντρο του σύμπαντος, που δεν ξέρει τι είναι η ζωή, πώς απέκτησε τους ζωντανούς καρπούς του;…
– Είναι δυνατόν να εξηγηθεί αυτή η απίστευτη κατάσταση με την παρατεταμένη αναμονή από αδαείς άτομα;
Ας πάμε τώρα λίγο πιο πίσω. Ας φανταστούμε το σύμπαν στο αρχικό του σημείο, έτοιμο να δημιουργηθεί. Πριν από αυτό το σημείο, δεν υπήρχε κανένα πλάσμα. Ας περάσουμε νοερά από το μυαλό μας τις λέξεις που θα αναφέρω:
Νερό, πέτρα, αέρας, αστέρι, φεγγάρι, πλανήτης, ήλιος, σίδερο, άζωτο, χρώμιο, νικέλιο, βουνό, πεδιάδα, ουρανός, γαλαξίας, βαρύτητα, ραδιενεργά κύματα, ηλεκτρισμός…
Και πολλοί άλλοι.
Πώς θα εξηγηθεί η δημιουργία αυτού του αντικειμένου από το μηδέν, αν δεν αποδοθεί σε έναν κάτοχο άπειρης γνώσης και δύναμης; Αν βλέπουμε σήμερα ένα αρχοντικό σε ένα οικόπεδο που χθες ήταν άδειο, αμέσως ρωτάμε:
“Ποιος έχτισε αυτό το αρχοντικό;”
Δεν περνάει καν από το μυαλό μας, ούτε καν από τη φαντασία μας, η ιδέα ότι ένα οικόπεδο εξελίχθηκε και έγινε έπαυλη. Πώς λοιπόν μπορεί να προταθεί αυτό το παράδοξο για το σύμπαν, που χτίστηκε πάνω στο τίποτα; Μήπως το τίποτα εξελίχθηκε και έγινε ύπαρξη;
Αφήνοντας όλα αυτά κατά μέρος, ας αναζητήσουμε την απάντηση στην εξής ερώτηση:
Αφού η Γη και ο Ήλιος ήταν αρχικά της ίδιας φύσης, η Γη γέμισε με ωκεανούς, δάση, ζώα, ανθρώπους, ενώ ο Ήλιος τι περιμένει; Γιατί δεν εξελίσσεται;
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αν και αυτός εξελισσόταν, δεν θα έμενε ούτε ήλιος ούτε γη. Επομένως, ας αλλάξουμε την ερώτηση ως εξής:
Ποιος εμποδίζει την εξέλιξη του ήλιου;
Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι ο Δαρβίνος ήταν ένας εξελικτιστής που πίστευε σε έναν δημιουργό. Δεν θα διαφωνήσω. Ωστόσο, το ζήτημα είναι ότι, αν ένας εξελικτιστής πιστεύει σε έναν δημιουργό, τότε η θεωρία που υποστηρίζει και αυτή η πίστη, όταν εξετάζονται μαζί,
προκύπτει μια παράξενη εικόνα:
«Αυτός ο κόσμος, με τον ήλιο, το φεγγάρι, τα αστέρια, τον αέρα, τη γη, τους υπόγειους πόρους, έχει δημιουργηθεί από έναν δημιουργό, ακριβώς με τον τρόπο που τα ζωντανά πλάσματα μπορούν να ζήσουν. Στη συνέχεια, ο δημιουργός δεν ανακατεύτηκε πια… Με την εξέλιξη, όποιος ήθελε έγινε καμήλα, όποιος ήθελε αλεπού, όποιος ήθελε πίθηκος, όποιος ήθελε άνθρωπος, όποιος ήθελε έδωσε μήλα, όποιος ήθελε ελιές…»
Ο Λαμάρκ, ο οποίος υποστήριξε την εξέλιξη ακόμη και πριν από τον Δαρβίνο, λέει:
“Ο πρόγονος της καμηλοπάρδαλης,
Ήταν ένα είδος που έμοιαζε με ελάφι και δεν είχε μακρύ λαιμό. Όταν δεν έβρισκε αρκετό χορτάρι γύρω του, αναγκαζόταν να τρώει φύλλα δέντρων. Καθώς τα κάτω φύλλα τελείωναν, προσπαθούσε να φτάσει ψηλότερα. Έτσι, ο λαιμός του μάκρυνε, αυξανόταν όλο και περισσότερο από γενιά σε γενιά, και τελικά εμφανίστηκε η σημερινή καμηλοπάρδαλη.”
Ας ρωτήσουμε αυτούς που παίρνουν τον ισχυρισμό αυτό στα σοβαρά:
–
Λέγεται ότι η καμηλοπάρδαλη τεντώνει το λαιμό της για να φάει τα φύλλα στην κορυφή του δέντρου. Ωστόσο, γιατί τα οπωροφόρα δέντρα εξελίχθηκαν να παράγουν καρπούς; Θα τα έτρωγαν τα ίδια ή τα μικρά τους;
– Πιστεύετε ότι το άλογο, που είναι στην υπηρεσία του ανθρώπου, απέκτησε αυτή την ευκινησία για να πιάνει χόρτα;
– Ο βουβαλός έγινε ισχυρός για να κουβαλάει το φορτίο μας;
– Η κότα εξελίχθηκε να μην μπορεί να πετάξει για να μην μας ξεφεύγει;
Για τα όντα στον κόσμο,
«Θεϊκές επιστολές»
χρησιμοποιείται η έκφραση… Δηλαδή, κάθε οντότητα έχει περάσει από μια θεϊκή διαπαιδαγώγηση, έχει αποκτήσει πολλαπλές έννοιες, έχει αποκτήσει μια ξεχωριστή προσωπικότητα και έχει γίνει μια θεϊκή επιστολή. Το μελάνι αυτών των επιστολών είναι:
Άτομα.
Σύμφωνα με έναν υλιστή, τα γράμματα τα έγραψαν οι μελάνες. Σύμφωνα με έναν νατουραλιστή, είναι φυσικό η μελάνη να γράφει γράμματα. Και σύμφωνα με έναν εξελικτή:
«Οι επιστολές γράφτηκαν με μελάνια που είχαν μείνει πολύ καιρό!»
Είπαμε πως το μελάνι του βιβλίου του σύμπαντος είναι τα άτομα. Αυτά τα άτομα δημιουργήθηκαν με θεϊκή δύναμη και από περίπου εκατό στοιχεία δημιουργήθηκαν άπειρα, θα λέγαμε, αστέρια, ήλιοι, πλανήτες. Όλα αυτά μαζί τα ονομάζουμε σύμπαν και γνωρίζουμε πολύ καλά πως δεν μπορεί να υπάρξει από μόνο του, ούτε να προκύψει από την εξέλιξη κάποιου άλλου σύμπαντος.
Ας κοιτάξουμε το ηλιακό μας σύστημα: Δεν προέκυψε από την εξέλιξη ενός ξεχωριστού συστήματος.
Σήμερα έχει αποδειχθεί ότι κάθε είδος έχει μια ξεχωριστή γενετική δομή.
Στους ζωντανούς οργανισμούς,
η πράξη της διαπαιδαγώγησης,
Αυτό συμβαίνει με βάση αυτή τη γενετική δομή και αυτό το θεϊκό πρόγραμμα.
Αυτός, ο κάτοχος της άπειρης γνώσης και δύναμης, διαμορφώνει με θαυμαστό τρόπο δισεκατομμύρια σπέρματα, ωάρια και γονιμοποιημένα κύτταρα. Σαν να βγάζει βιβλία από σημεία και ωκεανούς από σταγόνες…
Εκείνοι που υιοθετούν τη φιλοσοφία της εξέλιξης, δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη αυτή την απέραντη ευσπλαχνία και αυτή τη θεϊκή διαπαιδαγώγηση, και απευθύνονται στους ανθρώπους ως εξής:
«Ούτε αυτός ο κόσμος αξίζει να τον σκεφτείς, ούτε η ίδια η ύπαρξή σου! Άφησέ τα όλα αυτά στην άκρη! Απλά και μόνο σκέψου από ποιο ζώο εξελίχθηκε ο πρώτος άνθρωπος!…»
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
