– Υπάρχει κάποια απόδειξη από το Κοράνι ή τη Σούννα που να υποστηρίζει ότι είναι δυνατό να πολεμάς στο ίδιο μέτωπο με τους άπιστους;
– Ποια είναι η διδαχή που παίρνουμε από την άρνηση του Προφήτη να δεχτεί βοήθεια από άπιστο εχθρό κατά τη διάρκεια του πολέμου;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Θεός έχει διατάξει τους μουσουλμάνους να πολεμούν τους ειδωλολάτρες, να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι για πόλεμο για να σταματήσουν την απιστία και την υποκρισία, και το έχει καταστήσει υποχρεωτικό γι’ αυτούς.
Εάν οι πολεμούντες μουσουλμάνοι –μια φυλή ή μια χώρα– δεν διαθέτουν επαρκείς δυνάμεις για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό, είναι υποχρέωση των άλλων μουσουλμανικών φυλών και χωρών να τους βοηθήσουν, και αν χρειαστεί, να συμμετάσχουν ενεργά στον πόλεμο. Αναμφίβολα, οι μουσουλμάνοι αποτελούν ένα έθνος, και η απιστία ένα άλλο.
– Επιτρέπεται στους μουσουλμάνους που πολεμούν να ζητούν και να λαμβάνουν βοήθεια από ειδωλολάτρες, υποκριτές και ανθρώπους της Βίβλου εναντίον του εχθρού;
Αν οι μη μουσουλμάνοι που ζητούν βοήθεια είναι ζιμμήδες, η βοήθειά τους μπορεί να αναμένεται. Αν δεν είναι ζιμμήδες, οι σχετικές παραδόσεις δίνουν διαφορετικές πληροφορίες.
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) δέχθηκε μια γυναίκα ειδωλολάτρισσα που ήρθε να πολεμήσει για να υποστηρίξει τους Μουσουλμάνους.
”
Εμείς, βεβαίως, δεν ζητάμε βοήθεια από έναν ειδωλολάτρη.”
Η απάντησή του αυτή δείχνει ότι δεν είναι επιτρεπτό να ζητάς βοήθεια από ειδωλολάτρες στον πόλεμο ή να αποδέχεσαι την επιθυμία όσων θέλουν να βοηθήσουν.
Αντίθετα, από τις αυθεντικές παραδόσεις που έφτασαν σε εμάς
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν)
Κατά την κατάκτηση του Χαϊμπάρ, ζήτησε τη βοήθεια μιας ομάδας Εβραίων.
και μοίρασε λάφυρα από τη λεία σε όσους τον βοήθησαν.
Επίσης
Στη μάχη του Χουναίν
Ο Σαφράν μπιν Ουμέγια, ο οποίος δεν είχε ασπαστεί το Ισλάμ, δέχθηκε την επιθυμία του να βοηθήσει.
είναι γνωστό.
Επομένως, όταν συγκεντρώνουμε όλες τις αφηγήσεις στα βιβλία χαντίθ και σίρα σχετικά με αυτό το θέμα,
Στην αρχική περίοδο που δόθηκε η εντολή για πόλεμο, ο Αγαπητός Προφήτης (σ.α.σ.) δεν θεώρησε σκόπιμο να ζητήσει βοήθεια από κανέναν ειδωλολάτρη, ούτε να αποδεχθεί την προσφορά βοήθειας από έναν ειδωλολάτρη.
Στη συνέχεια, δόθηκε άδεια και έγκριση για αυτό.
Κατανοητό.
Σχετικά Χαδις
1. Χαδις:
Σύμφωνα με την αφήγηση της Αίσα (ρα), ο Αγγελιοφόρος του Θεού (σ.α.σ.) ξεκίνησε και κινήθηκε προς τη θέση Μπεντρ (για να πολεμήσει). Όταν έφτασε στη θέση Χαρετούλ-Βεμπερέ, ένας άνδρας από τους ειδωλολάτρες, γνωστός για το θάρρος και την ανδρεία του, πλησίασε τον Αγγελιοφόρο του Θεού και είπε:
«Ήρθα για να υπακούσω σε σένα (στον πόλεμο) και να πετύχω μαζί σου!» Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) ρώτησε (ας):
“Πιστεύεις στον Θεό και στον Απόστολό Του;”
Και εκείνος:
“Όχι.”
όταν απάντησε έτσι, ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) του είπε:
«Φύγε. Εγώ ποτέ δεν θα ζητήσω βοήθεια από έναν ειδωλολάτρη.»
είπε.
Η Αίσα (ρα) συνεχίζει λέγοντας: «Έπειτα πέρασε λίγος καιρός και ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ασμ) έφτασε στη θέση Σέτζερε. Τότε ο άνδρας ήρθε ξανά και τον πρόλαβε, επαναλαμβάνοντας ό,τι είχε πει προηγουμένως. Ο Προφήτης (ασμ) του απάντησε όπως και την πρώτη φορά:»
«Φύγε πίσω. Εγώ ποτέ δεν θα ζητήσω βοήθεια από έναν ειδωλολάτρη.»
είπε. Ο άνδρας έφυγε και μετά επέστρεψε στο σημείο αλ-Μπεϊντά και έφτασε στον προφήτη, επαναλαμβάνοντας τα λόγια του. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) του επανέλαβε τα ίδια λόγια:
“Πιστεύεις στον Θεό και στον Προφήτη του;”
Και αυτός/αυτή.
“Ναι, πιστεύω.”
όταν απάντησε έτσι, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) του είπε:
“Έλα”
(μαζί μας)
Προχώρα.
είπε.
(Μουσλίμ, Τζιχάντ 150; Τιρμίζι, Σιγέρ 10)
2. Χαδις:
Από τον Χουμπέιμπ μπιν Αμπντιρραχμάν, ο οποίος το μετέφερε από τον πατέρα του και τον παππού του. Ο παππούς του είπε:
“Όταν έφτασα στον Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν), ετοιμαζόταν για πόλεμο. Εγώ και ένας άνδρας από τη φυλή μου
-επειδή δεν είχαμε ακόμη ασπαστεί το Ισλάμ-
είπαμε ότι:
«Ντρεπόμαστε που δεν είμαστε έτοιμοι μαζί με τον λαό μας, σε περίπτωση που ο λαός μας ετοιμάζεται για πόλεμο!»
Τότε ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) μας ρώτησε:
“Έχετε ασπαστεί το Ισλάμ;”
Και εμείς:
‘Όχι…’
απαντήσαμε. Τότε ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
“Εμείς είμαστε εναντίον των ειδωλολατρών”
(κατά τη διάρκεια της μάχης)
Δεν ζητάμε βοήθεια από τους ειδωλολάτρες.”
Μετά από αυτή την απορριπτική απάντηση, ασπαστήκαμε το Ισλάμ και ετοιμαστήκαμε να πολεμήσουμε μαζί με τον Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν).
(Μουσνέδ, 3/454)
3. Χαδις:
Σύμφωνα με την αφήγηση του Ενές (ρα), ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ασμ) είπε:
«Μην ανάβετε φωτιά με τη φωτιά των ειδωλολατρών και μην χαράσσετε στα δαχτυλίδια σας την αραβική επιγραφή (Μουχάμμαντ ο Αγγελιοφόρος του Θεού).»
(Νεσάι, Ζινέτ 51; Μουσνέδ, 3/99)
4. Χαδις:
Σύμφωνα με την αφήγηση του Ζι Μαχμπέρ (ρα), ο οποίος είπε: Άκουσα τον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) να λέει:
“Στο μέλλον, θα συνάψουμε ειρηνευτική συμφωνία με τους Έλληνες, και εσείς και αυτοί θα είστε όλοι μαζί μπροστά…”
(ή πίσω σας)
θα πολεμήσετε τον εχθρό που βρίσκεται εκεί.”
(Ιμπν Μάτζα, Φιτέν 35; Αμπού Νταβούντ, Τζιχάντ 156, Μελάχιμ 2; Μουσνέδ, 4/91, 5/372, 409)
5. Χαδις:
Σύμφωνα με την αφήγηση του Ζουχρί: “
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) ζήτησε βοήθεια από ορισμένους Εβραίους κατά τη διάρκεια της μάχης του Χαϊμπάρ στο Χαϊμπάρ, και
(από τα λάφυρα που απέκτησε στον πόλεμο)
τους διέθεσε μερίδιο.”
(Αμπού Νταβούντ, αλ-Μαράσιλ; Ναγλούλ-Αβτάρ, 7/253)
Απόψεις, Ερμηνείες και Συλλογισμοί των Μουτζαχίτ
Σύμφωνα με τους τέσσερις ιμάμηδες των μεζхеμπ,
Ο ιμάμης απευθύνεται στους ειδωλολάτρες που θέλουν να πολεμήσουν στο πλευρό των μουσουλμάνων.
(ο διοικητής ή ο εξουσιοδοτημένος από αυτόν υφιστάμενος)
αν επιτρέψει,
Είναι επιτρεπτό να ζητάμε βοήθεια από αυτούς.
Σύμφωνα με τους ιμάμηδες-νομοθέτες, η εξουσία αυτή ανήκει αποκλειστικά στον αρχηγό του κράτους ή στον διοικητή που έχει εξουσιοδοτήσει ο αρχηγός του κράτους.
Ωστόσο, όσον αφορά τη διανομή των λαφύρων που αποκτήθηκαν από τον πόλεμο, υπήρξαν διαφορετικές απόψεις σχετικά με το αν έπρεπε να δοθεί μερίδιο στους ειδωλολάτρες που συμμετείχαν στον πόλεμο για να βοηθήσουν:
α)
Σύμφωνα με τους Ιμάμ Αμπού Χανίφα, Ιμάμ Μάλικ και Ιμάμ Σαφίι, επειδή οι ειδωλολάτρες δεν είναι πολεμιστές, δεν τους δίνεται μερίδιο από τα λάφυρα, αλλά μόνο κάτι λίγο, όπως δίνεται σε έναν σκλάβο.
β)
Σύμφωνα με τους Ιμάμ Αχμάντ, Ιμάμ Εβζάι, Ιμάμ Σεβρί και Ισχάκ, δίνεται στους μουσουλμάνους μερίδιο ανάλογο με το μερίδιο που δίνεται στους άλλους. Σε μια άλλη αφήγηση από τον Ιμάμ Αχμάντ, δεν δίνεται μερίδιο σε αυτούς. Ωστόσο, έχει διαπιστωθεί ότι η πρώτη αφήγηση είναι η πιο αξιόπιστη.
(Ιμπν Κουδάμα, αλ-Μουγνί, 10/455, 456, 457, Βηρυτός: 1403)
Αναλύσεις και Αφηγήσεις
Το χαντίθ της Αίσα είναι αυθεντικό.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους περισσότερους μελετητές, έχει καταργηθεί, δηλαδή η ισχύς του έχει ανακληθεί.
Hubeyb hadisini Şafiî ve Beyhakî de rivayet etmişlerdir. İbn Hacer de bunu Telhis’te nakletmiş ancak bir görüş belirtmemiştir. Mecmeu’z-Zevâid’de ise Ahmed ve Taberânî’nin rivayetinde geçen râvilerin hepsinin sika/güvenilir olduğu belirtilmiştir.
Αυτή η παράδοση ενισχύει και υποστηρίζει την παράδοση της Αίσα, αλλά όπως και εκείνη, έχει καταργηθεί.
Χαδις του Ενές
Στην αλυσίδα μετάδοσης του Νεσαΐ αναφέρεται ο Εζχέρ μπιν Ράχιντ, ο οποίος θεωρείται αδύναμος. Ο Αμπού Χατίμ επεσήμανε την αγνωστία του και ο Ιμπν Μαΐν τον χαρακτήρισε αδύναμο.
(Ζαχάμπι, Μιζάν αλ-Ι’τιντάλ, 1/171, αριθ. 693 Εζχέρ)
Ό,τι απέμεινε από τους άνδρες, είναι πλέον σκιές.
«Μη φωτίζεστε με τη φωτιά που άναψαν οι ειδωλολάτρες.»
Αυτό που εννοεί είναι: μην ζητάτε βοήθεια από τους ειδωλολάτρες, ούτε καν λίγη, σε θέματα πολέμου και παρόμοιων ζητημάτων.
“Μην χαράσσετε αραβικά γράμματα στα δαχτυλίδια σας.”
Αυτό σημαίνει να μην χαράσσετε στα δαχτυλίδια σας τη φράση «Μουχάμμαντ ο Αγγελιοφόρος του Θεού». Διότι η φράση αυτή χαράχθηκε μόνο στο δαχτυλίδι του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη σε αυτόν), το οποίο ταυτόχρονα αποτελούσε και επίσημη σφραγίδα.
Το χαντίθ του Ζι Μαχμπέρ.
Επίσης, ο Ιμπν Μάτζαχ το έχει καταγράψει. Όλοι οι ραββίνοι που αναφέρονται στην αλυσίδα μετάδοσης του Αμπού Νταβούντ είναι αξιόπιστοι. Επομένως, το χαντίθ θεωρείται κατάλληλο για νομική επιχειρηματολογία.
Το χαντίθ του Ζουχρί
Ο Τιρμίζι κατέγραψε το χαντίθ ως μουρσέλ. Αυτό σημαίνει ότι λείπει ένας σύνδεσμος από την αλυσίδα των αφηγητών, συγκεκριμένα ένας σύντροφος του Προφήτη. Τα χαντίθ που αφηγείται ο Ζουχρί με τη μορφή μουρσέλ γενικά θεωρούνται αδύναμα.
(Σεβκάνι, Ναϊλούλ-Αβτάρ, 7/253)
Αυτήν την παράδοση, ο Ιμάμ Σαφίι την αναφέρει μέσω του Χασάν μπιν Αμμάρε. Ο Μπεϋχάκι επισημαίνει ότι η παράδοση αυτής της αλυσίδας μετάδοσης είναι αδύναμη.
Σε ένα χαντίθ που καταγράφεται από τους Μπουχάρι και Μουσλίμ, αναφέρεται:
«Ένας άνδρας με κράνος στο κεφάλι ήρθε στον Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) και είπε:»
“Να πολεμήσω ή να ασπαστώ το Ισλάμ και να γίνω μουσουλμάνος;”
Ο Κύριός μας του είπε
:
“Πρώτα γίνε Μουσουλμάνος, μετά πολέμα…”
Ο άνδρας ασπάστηκε πρώτα το Ισλάμ και στη συνέχεια πολέμησε εναντίον του εχθρού, και σύντομα σκοτώθηκε. Τότε ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
“Λίγη δουλειά, μεγάλη ανταμοιβή!”
είπε.
Αυτή η παράδοση δεν θεωρήθηκε ως απόδειξη ότι δεν πρέπει να ζητείται βοήθεια από τους ειδωλολάτρες σε πόλεμο. Διότι
Ο ειδωλολάτρης που απευθύνθηκε στον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) ήθελε να εκφράσει την επιθυμία του να επιλέξει μεταξύ της μάχης και της αποδοχής του Ισλάμ.
Ο Κύριός μας (ο Μωάμεθ) φυσικά διέταξε την είσοδό του στο Ισλάμ και τη μάχη με αυτόν τον τρόπο.
Εκδοθείσες Διατάξεις
– Είναι επιτρεπτό να δεχόμαστε βοήθεια από υποκριτές και ειδωλολάτρες κατά τη διάρκεια του πολέμου.
– Πράγματι, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) δεν εμπόδισε τον διάσημο υποκριτή Αμπντουλλάχ ιμπν Ουμπέι ιμπν Σαλούλ να συμμετάσχει στη μάχη.
– Την πρόταση να συμμετάσχουν οι υποκριτές και οι ειδωλολάτρες στον πόλεμο και να βοηθήσουν τους μουσουλμάνους,
Ο αρχηγός ή ο διοικητής των μουσουλμάνων έχει το δικαίωμα να αποδεχθεί ή να απορρίψει την πρόταση. Αν το κρίνει σκόπιμο, την αποδέχεται· αν υποψιάζεται δόλο ή προδοσία, την απορρίπτει και την αποστρέφει.
– Στους υποκριτές που συμμετείχαν στον πόλεμο δίνεται επίσης μερίδιο από τα λάφυρα.
– Στους ειδωλολάτρες που συμμετείχαν στον πόλεμο, επειδή δεν ήταν άξιοι του τζιχάντ, δεν δινόταν μερίδιο, αλλά δινόταν λίγο, όπως δινόταν στους σκλάβους.
– Σύμφωνα με τους Ιμάμ Αχμάντ, Εβζάι και Σεβρί, τους δίνεται μερίδιο ανάλογο με το μερίδιο που δίνεται στους μουσουλμάνους.
– Η είδηση ότι στο μέλλον οι Μουσουλμάνοι και οι Ρωμιοί θα συνάψουν ειρήνη και θα ενωθούν για να πολεμήσουν έναν εχθρό, είναι ένα από τα θαυματουργά προφητικά μηνύματα του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) για το μέλλον.
– Αυτή η είδηση υποδεικνύει ότι είναι επιτρεπτό για τους μουσουλμάνους να συνάψουν ειρηνευτική συμφωνία με ένα μη μουσουλμανικό έθνος και να δράσουν από κοινού εναντίον του εχθρού.
βλ. Τζελάλ Γιλντιρίμ, Χαδις των Αχκάμ με τις Πηγές τους, Εκδοτικός Οίκος Ουισάλ, Κεφάλαιο 6: Ζητώντας Βοήθεια από τους Εθνικούς κατά τη Διάρκεια του Πολέμου.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
