Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σχετικά με αυτό το θέμα, τα λόγια του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) είναι ακριβώς τα εξής:
Ο Άγιος Άνας (ρα) αφηγείται: Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ασμ) είπε:
(Μπουχάρι, Μέρντα, 19)
Στο Χαδις, αν και ο πρώτος αποδέκτης του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είναι οι σύντροφοί του, όλοι οι Μουσουλμάνοι που θα έρθουν μέχρι την Ημέρα της Κρίσης είναι εξίσου αποδέκτες, δηλαδή η απαγορευτική εντολή ισχύει διαρκώς.
Σχετικά με το θέμα που αναφέρεται στο χαντίθ, πολλοί από τους προκατόχους έχουν εκφράσει την άποψη ότι, εάν πρόκειται για θρησκευτική βλάβη, τότε δεν ισχύει η απαγόρευση που αναφέρεται στο χαντίθ.
Ο μουσουλμάνος, αν υποπέσει σε αμαρτία, οφείλει να μετανοήσει. Ο άνθρωπος έχει δημιουργηθεί με την ικανότητα να κάνει και καλό και κακό. Γι’ αυτό, κατά καιρούς, εκούσια ή ακούσια, μπορεί να υποπέσει σε αμαρτίες. Σχετικά με αυτό, στο Κοράνι αναφέρεται:
(Νίσα, 4/48, 116)”
δηλώνοντας ότι μπορεί να συγχωρήσει οποιαδήποτε αμαρτία.
Στα βιβλία μας αναφέρεται ότι η ειλικρινής μετάνοια γίνεται δεκτή από τον Θεό. Πράγματι, ο Θεός Παντοδύναμος,
(Αλ-Ταχρίμ, 66/8)
δηλώνει ότι οι μεταμέλειες που γίνονται με ταπεινότητα θα γίνονται δεκτές.
Ελπίζουμε ότι ο Θεός θα δεχτεί τις μεταμέλειές μας. Ωστόσο, ο άνθρωπος πρέπει να ζει πάντοτε με φόβο και ελπίδα. Είναι εξίσου λάθος να καυχιόμαστε για τις πράξεις λατρείας μας όσο και να απελπιζόμαστε από τις αμαρτίες μας. Επιπλέον, η αναγνώριση της ενοχής, η μετάνοια και η αναζήτηση καταφυγίου στον Θεό αποτελούν και αυτά μια μεγάλη πράξη λατρείας.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
