– Ερευνώ το Ισλάμ, αλλά ο τρόπος με τον οποίο το ισλαμικό δίκαιο αντιμετωπίζει τους μη μουσουλμάνους μου θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο οι Ναζί αντιμετώπιζαν τους μη Άριους. Οι μη μουσουλμάνοι δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους μουσουλμάνους. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες.
– Για παράδειγμα, σε ένα δικαστήριο, η μαρτυρία ενός Χριστιανού ή μιας γυναίκας ισοδυναμεί με το μισό της μαρτυρίας ενός μουσουλμάνου άνδρα. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι μια προσβλητική και ρατσιστική προσέγγιση…
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Στην ισλαμική θρησκεία
«ρατσιστής»
Όποιος λέει κάτι τέτοιο, είτε δεν έχει καμία γνώση των αληθειών του Ισλάμ, είτε τρέφει κακές προθέσεις απέναντι στο Ισλάμ.
«Ω άνθρωποι! Σας δημιουργήσαμε από έναν άνδρα και μια γυναίκα και σας χωρίσαμε σε έθνη και φυλές, για να γνωριστείτε μεταξύ σας. Ο πιο αξιότιμος από εσάς ενώπιον του Θεού είναι ο πιο ευσεβής από εσάς. Ο Θεός είναι ο Παντογνώστης, ο Πανταχού Παρών.»
(Αλ-Χουτζουράτ, 49/13)
με το ιερό στίχο
«Κανένας Άραβας δεν υπερέχει από μη Άραβα, ούτε μη Άραβας από Άραβα, ούτε λευκός από μαύρο, ούτε μαύρος από λευκό. Η υπεροχή έγκειται μόνο στην ευσέβεια/στον σεβασμό προς τον Θεό.»
(βλ. αλ-Μουσνέδ, Μουεσσέσετουρ-Ριαλσέ, 1421-2001, 38/474/η. αρ.: 23489)
Το εν λόγω ιερό χαντίθ αποτελεί απόδειξη της αλήθειας που καταδεικνύει πώς το Ισλάμ απορρίπτει τον ρατσισμό.
Τα δικαιώματα που το Ισλάμ αναγνώρισε στις γυναίκες πριν από δεκαπέντε αιώνες, οι Χριστιανοί δεν τα έχουν ούτε τώρα.
Την εποχή που ο Φατίχ ετοιμαζόταν να κατακτήσει την Κωνσταντινούπολη, οι Χριστιανοί ιερείς συζητούσαν σοβαρά στην εκκλησία αν οι γυναίκες ήταν ανθρώπινα όντα και αν είχαν ψυχή όπως οι άνδρες.
Ακόμη και κατά τον πρώτο αιώνα του Ισλάμ, υπήρχαν γυναίκες που ασχολούνταν με τις επιστήμες και το εμπόριο. Η Αϊσέ ήταν σαν μια μουφτής της Μεδίνας.
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) έλαβε όρκο πίστης από τους άνδρες, όπως έλαβε και από τις γυναίκες.
Αυτό είναι ένα είδος δικαιώματος επιλογής. Στη μάχη της Τζεμέλ, η Αίσα ήταν η διοικητής και η αρχηγός μιας από τις πλευρές.
Στο Κοράνι, μερικές σούρες αναφέρονται στις γυναίκες. Αντίθετα, δεν υπάρχει καμία σούρα που να αναφέρεται στους άνδρες.
Το γεγονός ότι το Κοράνι εκφράζει τα δικαιώματα των γυναικών σε ίση έκταση με τα δικαιώματα των ανδρών, σε συνδυασμό με την ευρύτητά του, επέτρεψε την εφαρμογή του σε κάθε αιώνα.
Αυτή την αλήθεια τη βλέπουμε στην έκφραση του στίχου, η μετάφραση του οποίου δίνεται παρακάτω:
«Όπως οι άνδρες έχουν δικαιώματα επί των γυναικών τους, έτσι και οι γυναίκες έχουν δικαιώματα επί των συζύγων τους, εντός των ορίων του νόμου. Ωστόσο, τα δικαιώματα των ανδρών επί των γυναικών τους είναι κατά ένα βαθμό ανώτερα. Να θυμάστε ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος, απόλυτος κυρίαρχος και σοφός.»
(Αλ-Μπακάρα, 2/228).
Δεν υπάρχει άλλο σύστημα δικαιοσύνης τόσο δίκαιο όσο η ισλαμική σαρία. Διότι κανείς δεν μπορεί να είναι πιο δίκαιος και πιο ελεήμων από τον Αλλάχ. Η δίκαιη εφαρμογή της σε κοινωνίες που περιλαμβάνουν δεκάδες έθνη επί δεκατέσσερις αιώνες αποτελεί σαφή απόδειξη αυτού.
Από τα ιστορικά βιβλία, αλλά και απευθείας από το Κοράνι, μαθαίνουμε ότι κατά την εποχή της ευδαιμονίας, οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί είχαν μια αρκετά επικριτική στάση απέναντι στο Ισλάμ. Σε όλες αυτές τις κριτικές, το Κοράνι δεν αναφέρει καμία εντολή βίας, αλλά αντίθετα, συνιστά την αντιμετώπιση των ανθρώπων της Βίβλου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σύμφωνα με αυτές τις εντολές και συστάσεις του Κορανίου, τα ισλαμικά κράτη επέδειξαν ιστορικά μεγάλη ανοχή απέναντί τους.
Κατά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τον Σουλτάνο Φατίχ, ο χριστιανικός πληθυσμός, κουρασμένος από την καταπίεση των δικών του ηγεμόνων,
-Επειδή ήξεραν ότι ήταν μουσουλμάνος και, ως εκ τούτου, δίκαιος-
Το γεγονός ότι τον χειροκρότησαν και τον υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά αποτελεί αδιαμφισβήτητη απόδειξη αυτού.
Όποιος ισχυρίζεται ότι η πηγή της φημισμένης δικαιοσύνης του Χαλίφη Ομάρ, του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της αρετής του Σαλαχεντίν Εγιουμπί, που ξεπέρασε τη δικαιοσύνη που έδειξε στους εχθρούς του, δεν είναι η ισλαμική θρησκεία, τότε ο δρόμος του είναι το φρενοκομείο.
Ο Προφήτης είπε:
«Όποιος κακομεταχειριστεί έναν μη μουσουλμάνο πολίτη, εγώ θα είμαι ο αντίπαλός του την ημέρα της κρίσης. Και με όποιον εγώ είμαι αντίπαλος, θα λογαριαστούμε.»
(Κενζούλ-ουμμάλ, αριθ. 10909).
Αυτή η στάση του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) απέναντι στους μη μουσουλμάνους, στην πραγματικότητα, τα λέει όλα.
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), φιλοξενώντας μια αντιπροσωπεία Χριστιανών από τη Νατζράν, άδειασε το Τζαμί του Προφήτη και το διέθεσε σε αυτούς για να τελέσουν τις προσευχές τους.
Λόγω λιμού που ξέσπασε εκτός Μεδίνας, πολλοί μη μουσουλμάνοι κατέφυγαν εκεί. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν), αφού μοίρασε τα τρόφιμα στους συντρόφους του, φιλοξένησε ο ίδιος στο σπίτι του –για ένα διάστημα– έναν μη μουσουλμάνο.
Τέλος, πρέπει να επαναλάβουμε ότι
Οι γυναίκες βιώνουν την έμμηνο ρύση, μια κατάσταση που μπορεί να θεωρηθεί ασυνήθιστη για περίπου τις μισές μέρες του μήνα. Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εισέρχονται σε ένα διαφορετικό ψυχολογικό περιβάλλον. Μια από τις αρνητικές συνέπειες που προκαλεί αυτή η διαφορετική ψυχολογία είναι η ευερεθιστότητα και η λησμοσύνη. Το θέμα αυτό χρήζει επιστημονικής μελέτης. Ωστόσο, τα φαινόμενα μιλούν από μόνα τους. Αφού ο Θεός…
“λήθη γι’ αυτούς”
Επισημαίνει την κατάστασή του. Δεν είναι δική μας δουλειά να το αρνηθούμε, αλλά να προσπαθήσουμε να το αποδείξουμε επιστημονικά. Ωστόσο, θα ήταν αφέλεια να πούμε ότι μια μελέτη κάποιου που δεν πιστεύει στον Θεό, στο Κοράνι, και μάλιστα θεωρεί καθήκον του να αποδείξει τα λάθη του Κορανίου, είναι αξιόπιστη. Διότι δεν είναι βέβαιο ότι κάθε αντίπαλος θα επιδείξει την αρετή της διαφύλαξης της τιμής της επιστήμης. Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.
Ενός ζητήματος
-από ανθρώπους-
Η μη κατανόηση της σοφίας ενός ζητήματος δεν σημαίνει ότι το ζήτημα αυτό δεν είναι πράγματι σοφό. Το γεγονός ότι εμείς δεν κατανοούμε ορισμένα θέματα του Κορανίου, δεν σημαίνει ότι αυτά είναι πράγματι ακατανόητα και στερούνται σοφίας.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι, το να αμφιβάλλουμε για το γεγονός ότι το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού, επειδή δεν κατανοούμε τη σοφία κάποιων θεμάτων του Κορανίου, είναι εξαιρετικά λανθασμένο και επικίνδυνο. Διότι το Κοράνι μοιάζει με ένα παλάτι με εκατό πόρτες. Ακόμα κι αν οι ενενήντα εννέα πόρτες είναι κλειστές και μόνο μία ανοιχτή, μπορούμε εύκολα να εισέλθουμε στο παλάτι. Αντίθετα, στο παλάτι του Κορανίου, οι ενενήντα εννέα πόρτες είναι ανοιχτές. Δηλαδή, υπάρχουν εκατοντάδες λογικά, παραδοσιακά επιχειρήματα και επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι είναι ο λόγος του Θεού, εμπλουτισμένο με θαύματα. Ο Σατανάς, όμως, προσπαθεί να μας κάνει να αγνοήσουμε όλες αυτές τις ανοιχτές πόρτες, και να επικεντρωθούμε μόνο σε εκείνα τα σημεία που δεν κατανοούμε τη σοφία τους…
-κατά την άποψή μας, κλειστό-
και τον/την οδήγησε στην πόρτα,
«Αυτή η πύλη του παλατιού είναι κλειστή, και δεν υπάρχει κανένας θεϊκός θησαυρός μέσα, όπως πολλοί πιστεύουν…»
προσπαθεί να σε κάνει να το πεις. Δεν πρέπει να πέσεις στην παγίδα του διαβόλου.
Όσον αφορά το ζήτημα της μαρτυρίας:
Στο Ισλάμ, ένα από τα σημαντικότερα κριτήρια για την αποδοχή της μαρτυρίας είναι η ακεραιότητα και η ειλικρίνεια του μάρτυρα. Διότι ένα ψέμα μπορεί να οδηγήσει σε πολλές αδικίες. Γι’ αυτόν τον λόγο, η ύπαρξη αρνητικών παραγόντων, όπως μια σχέση συμφέροντος ή μια εχθρική σχέση που θα μπορούσε να ωθήσει τον μάρτυρα σε ψευδορκία, απορρίπτει ακόμα και τον πιο ευσεβή μουσουλμάνο από την ιδιότητα του μάρτυρα.
Αυτό συμβαίνει επειδή δεν γίνεται δεκτή η μαρτυρία ενός πατέρα υπέρ του παιδιού του, ούτε ενός παιδιού υπέρ του πατέρα του. Η μαρτυρία ενός εχθρού εναντίον του εχθρού του δεν είναι αποδεκτή. Ο λόγος που δεν γίνεται δεκτή η μαρτυρία ενός εταίρου σχετικά με την εταιρεία είναι ο ίδιος.
Στο Ισλάμ, η μαρτυρία ενός μη μουσουλμάνου εναντίον ενός μουσουλμάνου δεν γίνεται δεκτή, επειδή εμπεριέχει την πιθανότητα ψευδομαρτυρίας. Και αυτό διότι, κατ’ αρχήν, οι μη μουσουλμάνοι τρέφουν εχθρότητα προς τους μουσουλμάνους.
Ωστόσο, είναι απολύτως εύλογο, από πλευράς μηχανισμού απονομής δικαιοσύνης, να αμφισβητείται η ικανότητα των ανθρώπων της Βίβλου, οι οποίοι, όπως ρητά αναφέρεται στο Κοράνι, δεν διστάζουν να παραποιούν τα δικά τους βιβλία και να συκοφαντούν τον Θεό με ψέματα, και οι οποίοι τολμούν να ισχυρίζονται ότι ο Ουζέιρ και ο Ιησούς είναι γιοι του Θεού, να εκφράζουν άποψη σε ένα ζήτημα όπως η μαρτυρία, που αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της δικαιοσύνης.
Σύμφωνα με τους μελετητές των τριών δογμάτων εκτός από τους Χαναφίτες, η μαρτυρία των ζιμμήδων ο ένας εναντίον του άλλου δεν είναι αποδεκτή.
Γιατί, αυτά
-γενικά-
Δεν διστάζουν να πουν ψέματα. Φυσικά, ορισμένοι μη μουσουλμάνοι μπορεί να διστάζουν να πουν ψέματα, αλλά
«φράγμα άρδευσης»
Για να μην υπάρξει αδικία στο πλαίσιο του κανόνα, έθεσαν ως προϋπόθεση ο μάρτυρας να είναι μουσουλμάνος.
(Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα κριτήρια μαρτυρίας, βλ. V. Zuhaylî, el-Fıkhu’l-İslamî, 6/562-68).
Επομένως, η μη αποδοχή της μαρτυρίας των μη μουσουλμάνων δεν οφείλεται στις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, αλλά στην ισχυρή πιθανότητα να παρεκκλίνουν από τη δικαιοσύνη.
Άρα, αυτή η διάκριση είναι ένα μέτρο που ελήφθη για να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία του μηχανισμού απονομής δικαιοσύνης.
Πράγματι, η μαρτυρία κανενός άδικου μουσουλμάνου δεν είναι έγκυρη.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
