Ένας φίλος μου, πιστός, έχει φιλία με κάποιον που δεν είναι απόλυτα πιστός, δεν έχει πίστη, δεν προσεύχεται, δηλαδή δεν ζει σαν μουσουλμάνος, πιστεύει μόνο στην ύπαρξη του Θεού. Ο φίλος μου είναι φίλος μαζί του πέντε χρόνια. Στην αρχή, η φιλία του είχε σκοπό να τον οδηγήσει στην πίστη, αλλά αυτό δεν έγινε και μάλλον δεν θα γίνει μετά από τόσα χρόνια. Περνούν χρόνο μαζί και αυτός ο άνθρωπος μπορεί να παρασύρει τον φίλο μου στην αμαρτία. Ανησυχώ πολύ γι’ αυτό. – Είναι επιτρεπτή αυτή η φιλία; Δεν πρέπει να διακοπεί αυτή η σχέση; Πιστεύω ότι ένας πιστός δεν πρέπει να έχει φίλο άλλον εκτός από πιστό.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Αμπού Χουρεϊρά (Ραδıyаллаху анх) αφηγείται: «Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:»
«Ο άνθρωπος ακολουθεί τη θρησκεία του φίλου του. Γι’ αυτό, ας προσέχει ο καθένας με ποιον φιλία θα συνάψει.»
(Αμπού Νταβούντ, Εντέμπ, 19, Τιρμίζι, Ζουχδ, 45)
Αυτή η παράδοση υπογραμμίζει τη σημασία της φιλίας. Τόσο πολύ, που οι φίλοι μπορούν να επηρεάσουν ο ένας τον άλλον σοβαρά. Ως αποτέλεσμα της φιλίας…
«θρησκεία»
που εκφράζεται με
πίστη, έθιμο, χαρακτήρας, ηθική
παρατηρούνται ομοιότητες σε θέματα όπως…
Γι’ αυτόν τον λόγο, στο επόμενο μέρος του χαντίθ, συνιστάται να εξετάζουμε και να μελετάμε προσεκτικά την κατάσταση εκείνου με τον οποίο πρόκειται να συνάψουμε στενή φιλία, και έπειτα να προχωράμε στη φιλία.
Σε ένα άλλο χαντίθ που εξηγεί αυτό το χαντίθ, ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογίες ας είναι επάνω του) είπε:
«Ο άνθρωπος είναι με εκείνον που αγαπά.»
Δηλαδή, όποιος φροντίζει κάτι, είτε το θέλει είτε όχι, υπακούει σε αυτό εξαιτίας της φύσης της δημιουργίας. Όποιος αγαπάει ειλικρινά μια ομάδα ανθρώπων ή ένα άτομο, ανήκει σε αυτούς. Ακόμα κι αν δεν έχει κάνει τις πράξεις τους, γιατί η εσωτερική εγγύτητα έχει εδραιωθεί.
Αυτή η παράδοση υποκρύπτει την προτροπή να αγαπάμε τους προφήτες, τους συντρόφους του Προφήτη, τους αγίους και τους δίκαιους υπηρέτες του Θεού. Επιπλέον, περιέχει προειδοποίηση και αποτροπή από την εχθρότητα μεταξύ των μουσουλμάνων.
Σε ένα άλλο ιερό χαντίθ, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Ο καλός φίλος και ο κακός φίλος είναι σαν αυτόν που κουβαλάει μόσχο και αυτόν που φυσάει το φυσερό. Ο κάτοχος του μόσχου είτε θα σου δώσει λίγο από το άρωμά του είτε θα το αγοράσεις από αυτόν. Όσο για αυτόν που φυσάει το φυσερό, είτε θα σου κάψει τα ρούχα είτε θα πάρεις τη βρωμιά του.»
[Μπουχάρι, Μπουγιού 38; Ζεμπάιχ 31; Μουσλίμ, Μπιρρ 146, (2628)]
Καλός φίλος
Μοιάζει με τον πωλητή μύρου, γιατί από αυτόν θα μεταδοθεί μια ωφέλεια, μια λάμψη, είτε εγκόσμια είτε πνευματική. Όπως το Χαδις ενθαρρύνει τη φιλία με τέτοιους ανθρώπους, έτσι και αποθαρρύνει την στενή φιλία και συντροφιά με όσους μπορούν να προκαλέσουν, από κοντά ή από μακριά, εγκόσμια ή πνευματική βλάβη.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Ο άνθρωπος ακολουθεί τη θρησκεία του στενού του φίλου.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
