Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Πες στις πιστές γυναίκες να συγκρατούν τα βλέμματά τους και να προστατεύουν τα σώματά τους από την αμαρτία! Πες τους επίσης να μην επιδεικνύουν τα στολίδια τους, εκτός από όσα είναι αναγκαστικά ορατά. Να φορούν τις μαντίλες τους έτσι ώστε να καλύπτουν το στήθος τους. Να μην επιδεικνύουν τα στολίδια τους σε κανέναν, εκτός από τους συζύγους τους, τους πατέρες τους, τους πεθερούς τους, τους γιους τους, τους θετούς γιους τους, τους αδελφούς τους, τους γιους των αδελφών τους, τους γιους των αδελφών τους, τις πιστές γυναίκες, τις υπηρέτριες τους, τους ευνούχους που δεν έχουν πλέον σεξουαλική επιθυμία και τα παιδιά που δεν έχουν ακόμη καταλάβει τις ιδιωτικές περιοχές των γυναικών. Και να μην χτυπούν τα πόδια τους για να τραβήξουν την προσοχή στα κρυμμένα στολίδια τους. Ω πιστοί! Επιστρέψτε όλοι μαζί στον Αλλάχ με μετάνοια, για να πετύχετε την σωτηρία.»
(Νουρ, 24/31)
Και πες στις πιστές γυναίκες να χαμηλώνουν το βλέμμα τους, να αποφεύγουν να κοιτάζουν άνδρες που δεν τους είναι συγγενείς, γιατί λένε πως το βλέμμα είναι ο αγγελιοφόρος της μοιχείας. Και να προστατεύουν τα σημεία της ντροπής τους, να τα καλύπτουν εντελώς και να προφυλάσσονται από τη μοιχεία. Και να μην επιδεικνύουν τα στολίδια τους. Στα στολίδια της γυναίκας, κατά την παράδοση, περιλαμβάνονται στέμματα, σκουλαρίκια, κολιέ, βραχιόλια και παρόμοια κοσμήματα, χρωστικές ουσίες για τα μάτια, χένα και παρόμοια, καθώς και διακοσμητικά στοιχεία των ρούχων. Στην Σούρα Αλ-Α’ράφ…
«Ω, υιοί του Αδάμ! Να φοράτε τα ωραιότερα ρούχα σας κάθε φορά που πηγαίνετε σε ένα τέμενος.»
Στο στίχο (Αλ-Α’ράφ, 7/31) αναφέρθηκε ότι η λέξη «ζινέτ» (κόσμημα) σημαίνει και ρούχο. Εφόσον λοιπόν απαγορεύεται ακόμα και η αποκάλυψη αυτών των κοσμημάτων, η αποκάλυψη του σώματος, που είναι ο τόπος όπου φοριούνται, απαγορεύεται κατ’ εξοχήν. Δηλαδή, όχι μόνο να μην αποκαλύπτουν το σώμα τους, αλλά ούτε καν τα κοσμήματά τους. Ωστόσο, ορισμένοι μελετητές υιοθέτησαν την άποψη ότι με τη λέξη «ζινέτ» εδώ εννοείται ο τόπος όπου φοριούνται τα κοσμήματα: το πρόσωπο, τόπος για το σουρμέ και το ρουζ· το κεφάλι, τόπος για το στέμμα· τα μαλλιά, τόπος για τις πλεξούδες και τα μπουκλιά· τα αυτιά, τόπος για τα σκουλαρίκια· ο λαιμός και το στήθος, τόπος για το κολιέ· τα χέρια, τόπος για τα δαχτυλίδια και τη χένα· οι καρποί, τόπος για τα βραχιόλια· οι βραχίονες, τόπος για τα βραχιόλια· οι γάμπες, τόπος για τα βραχιόλια· και τα πόδια, όπως και τα χέρια, τόπος για τη χένα. Εκτός από αυτά, τα υπόλοιπα μέρη του σώματος δεν πρέπει να αποκαλύπτονται.
Bu alimlerden bazıları, muzafın hazfi veya zikr-i hâl, irade-i mahal ile “ziynet yeri” takdirinde bir mecaz gözetmiştir. Buna delil olarak da, kadının vücudundan ayrı olduğu zaman o ziynetlere normal olarak bakmanın ve alıp satmanın ittifakla caiz ve mübah olduğunu ifade ve kabul etmişlerdir. Bazıları da yine bu delil ile, kadının asıl ziyneti, vücudunun güzel yaratılışı, ziynet yapmaktan gaye de vücudun süslenmesi olduğunu kabul ederek bu ziynetten maksadın, yalnız vücut olduğunu kabul etmişler ve kadınların birçoğu yapmacık ziynetten uzak bulunmakla zaten ziynetli oldukları halde yaratılış ziynetinin zaten hepsinde bulunması ve her kadın bedeninin özünde bir ziynet olması, hükmün genelliği hakkını yerine getirme noktasından bu tahsisin bir destekleyicisi olduğunu söylemişler ve buna göre şu mânâyı vermişlerdir: Kadınlar yaratılıştan ziynetleri demek olan vücudlarının hiçbir tarafını açmasınlar.
Στην πραγματικότητα, είναι πιο συνηθισμένο να αναφερόμαστε στις φυσικές ομορφιές με τον όρο “καλλονή” παρά με τον όρο “στολίδι”, αν και ο όρος “στολίδι” είναι διάσημος για τα κοσμήματα που στολίζονται με τεχνητά αντικείμενα.
“Γυναίκες, γιοι, χρυσάφι και ασήμι μαζεμένα σωρηδόν… τέτοια πράγματα, στα οποία οι άνθρωποι είναι υπερβολικά προσκολλημένοι, στολίζονται και καλλωπίζονται.”
(Αλ-Ιμράν, 3/14)
Σύμφωνα με την ένδειξη του στίχου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έννοια του καλλωπισμού περιλαμβάνει τόσο το εκ φύσεως όσο και το επίκτητο. Το δικαίωμα του καλλωπισμού και της ομορφιάς είναι να αποκαλύπτεται στους κατόχους του και να κρύβεται από τους άλλους.
“Αν και η ομορφιά είναι αναπόφευκτη η αποκάλυψη – Ο Θεός την κρύβει πίσω από ένα πέπλο.”
“Μήπως ο ήλιος δείχνει το πρόσωπό του στους ξένους, ενώ είναι τόσο λαμπερός;”
“Ακόμα κι αν η ομορφιά πρέπει να φανερωθεί, η μυστικότητα την κρύβει.”
Ο ήλιος, μέσα σε ένα πέπλο, μήπως δείχνει το πρόσωπό του σε κάποιον άλλον, με όλη αυτή τη λαμπρότητα;
Ωστόσο, εξαιρούνται τα μέρη που είναι ορατά, ακόμα κι αν καλυφθούν από τα στολίδια, και υπάγονται σε άλλη διάταξη, δηλαδή τα χέρια και το πρόσωπο, τα οποία είναι φυσικό να φαίνονται. Διότι και το ίδιο το πέπλο είναι ένα στολίδι της γυναίκας. Είναι φυσικό, λοιπόν, να φαίνεται το εξωτερικό του. Επίσης, είναι συνηθισμένο να φαίνονται τα χέρια και το πρόσωπο κατά την προσευχή. Όπως αναφέρεται στο Μουσνέδ του Αμπού Νταβούντ, ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε στην κυρία Ασμά…
“Ω Εσμά, αυτό είναι το μόνο που μπορεί να φανεί από μια γυναίκα όταν φτάσει στην εφηβεία.”
Είπε και έδειξε το ευλογημένο πρόσωπό του και τις παλάμες του. Όπως είναι απαραίτητο να είναι ανοιχτό το χέρι κατά την εργασία, κατά το κράτημα των απαραίτητων αντικειμένων, ακόμα και κατά το σκέπασμα του σκεπάσματος, έτσι και το πρόσωπο, λόγω της αναγκαιότητας της όρασης και της αναπνοής, είναι δύσκολο να καλυφθεί όπως τα υπόλοιπα. Επίσης, υπάρχει ανάγκη να είναι ανοιχτό το πρόσωπο κατά τη μαρτυρία, στο δικαστήριο και στο γάμο. Γι’ αυτό, δεν υπάρχει πρόβλημα να είναι ανοιχτά αυτά τα μέρη, ανάλογα με την αναγκαιότητα. Αλλά το να είναι ανοιχτά, να φαίνονται και να κοιτάζονται τα υπόλοιπα μέρη είναι απαγορευμένο και πρέπει να καλύπτονται από τους μη συγγενείς.
Ορίζεται ότι πρέπει να φορούν τις μαντίλες τους πάνω από το λαιμό τους, να μην αφήνουν ακάλυπτα το κεφάλι, τα μαλλιά, τα αυτιά, το λαιμό, το στήθος και να τα καλύπτουν σφιχτά με αυτόν τον τρόπο, και να χρησιμοποιούν μαντίλες που να μπορούν να εκπληρώσουν αυτή την εντολή.
Σύμφωνα με τις αφηγήσεις των ερμηνευτών, οι γυναίκες της εποχής της αμάθειας δεν ήταν εντελώς άγνωστες με το μαντήλι. Ωστόσο, το έδεναν μόνο στο λαιμό ή το άφηναν πίσω, αφήνοντας το λαιμό και τα κοσμήματά τους εκτεθειμένα, με τα κολιέ τους να φαίνονται. Άρα, η πρόσφατα θεωρούμενη ως μοντέρνα, ατημέλητη εμφάνιση ήταν μια παλιά συνήθεια της εποχής της αμάθειας. Το Ισλάμ απαγόρευσε αυτή την ατημέλητη εμφάνιση και επέβαλε την υποχρεωτική κάλυψη του λαιμού με το μαντήλι, καθιστώντας την εστέτουρ (σεμνότητα) υποχρεωτική.
Φαίνεται ότι η εντολή αυτή δεν ορίζει μόνο την υποχρεωτικότητα της σεμνότητας, αλλά και μια συγκεκριμένη μορφή της, η οποία αποτελεί την ωραιότερη έκφραση της γυναικείας ευπρέπειας και καθαριότητας. Φαίνεται επίσης ότι η εντολή αυτή δεν περιορίζεται σε εσωτερικούς ή εξωτερικούς χώρους. Από αυτή την άποψη, είναι απόλυτη. Ωστόσο, όπως φαίνεται από τις εξαιρέσεις, η υποχρεωτικότητα αυτής της σεμνότητας, δηλαδή της κάλυψης, έναντι των μη συγγενών, τονίζεται εκ νέου για να τονιστεί η ισχύς και η σημασία της, με την εντολή να καλύπτουν τα σώματά τους και να μην αποκαλύπτουν τα κοσμήματά τους, εκτός από τους συζύγους τους, τους πατέρες τους, τους παππούδες τους (εφόσον οι θείοι και οι θείες δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, συμπεριλαμβάνονται και αυτοί), τους παππούδες των συζύγων τους, τους γιους τους, τους γιους των συζύγων τους, τους αδελφούς τους, τους γιους των αδελφών τους, τους γιους των αδελφών τους, τις γυναίκες τους (δηλαδή τις μουσουλμάνες γυναίκες) ή τις γυναίκες με τις οποίες έχουν ιδιαίτερη σχέση, όπως οι υπηρέτριες ή οι φίλες.
Άρα, δεν θα επιτρέπεται να αποκαλύπτουν τα μυστικά τους σε ξένες γυναίκες, των οποίων την ιδιαιτερότητα δεν γνωρίζουν. Οι περισσότεροι από τους προηγούμενους ερμηνευτές είπαν ότι «γυναίκες των πιστών» σημαίνει τις μουσουλμάνες γυναίκες της δικής τους θρησκείας. Επομένως, οι μουσουλμάνες γυναίκες δεν πρέπει να αποκαλύπτουν τα μυστικά τους σε μη μουσουλμάνες γυναίκες. Ωστόσο, ορισμένοι, ερμηνεύοντας το με ευνοϊκότερο τρόπο, είπαν ότι «γυναίκες των πιστών» σημαίνει τις γυναίκες, είτε μουσουλμάνες είτε μη μουσουλμάνες, που βρίσκονται στην υπηρεσία τους ή συνομιλούν μαζί τους, και ο Φαχρεντίν Ραζί το υποστηρίζει αυτό.
“αυτή είναι η αίρεση”
είπε. Το προηγούμενο ήταν πιο προσεκτικό, ενώ αυτό είναι πιο κατάλληλο.
Ή εκείνοι που έχουν στην κατοχή τους δούλες ή υπηρέτριες που δεν έχουν ανάγκη από άνδρες, δηλαδή γυναίκες που δεν έχουν πλέον επιθυμία, γέροι ή ανόητοι, ή εκείνοι που δεν ξέρουν γυναικεία δουλειά και τρέχουν πίσω από αυτόν και εκείνον μόνο για να φάνε τα περισσεύματα του φαγητού τους, μια ομάδα τεμπέληδων, ή εκείνοι που δεν έχουν ανδρισμό, ευνούχοι εκ γενετής, αν και κάποιοι πίστευαν ότι σε αυτούς περιλαμβάνονται και οι ευνουχισμένοι και οι ακρωτηριασμένοι, δηλαδή εκείνοι που έχουν κομμένο το ανδρικό όργανο, σύμφωνα με τον Ιμάμ Αζάμ Αμπού Χανίφα, όπως αναφέρεται στο Κεσσάφ Τεφσιρί και στον Αμπού Χαγιάν, η απασχόληση, η κράτηση και η αγοραπωλησία αυτών δεν είναι χαλάλ. Η κράτησή τους δεν έχει αναφερθεί από κανέναν από τους προκατόχους. Διότι σε αυτό υπάρχει ενθάρρυνση σε μια κακία όπως η ευνουχία.
Εντούτοις, ο ευνουχισμός είναι αμαρτία.
Ή σε κανέναν άλλο εκτός από τα παιδιά που δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει τις μυστικές γυναικείες ιδιαιτερότητες των γυναικών.
Όσα αναφέρθηκαν μέχρι στιγμής.
Δώδεκα εξαιρέσεις
ή μπορούν να αποκαλύψουν τα στολίδια τους σε κάποιο βαθμό.
ΠΡΩΤΟΝ:
Επιτρέπεται στους συζύγους να βλέπουν ολόκληρο το σώμα των συζύγων τους, διότι αυτοί είναι η ομορφιά (ή η διακόσμηση).
ΔΕΥΤΕΡΟΝ:
Μπορούν να αποκαλύψουν τα μέρη του σώματός τους που αναφέρονται ως «αουράτ» (ιδιωτικά μέρη), όπως το πρόσωπο, τα χέρια και τα πόδια, καθώς και το κεφάλι, τα μαλλιά, τα αυτιά, το λαιμό, τα χέρια και τα πόδια τους κατά τη διάρκεια εργασίας ή υπηρεσίας. Είναι επίσης επιτρεπτό για τους άλλους να τα βλέπουν, επειδή η εγγύτητά τους απαιτεί την κοινή παρουσία τους και δεν υπάρχει κίνδυνος πειρασμού. Ωστόσο, η αποκάλυψη της κοιλιάς και της πλάτης δεν επιτρέπεται, καθώς θεωρείται ασελγής πράξη.
ΤΡΙΤΟΝ:
Όπως η αιδώς του άνδρα προς τον άνδρα είναι από τον ομφαλό μέχρι το γόνατο, έτσι και η αιδώς της γυναίκας προς τη γυναίκα είναι από τον ομφαλό μέχρι το γόνατο. Επιτρέπεται να κοιτάζει τα υπόλοιπα μέρη του σώματος.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ:
Η ματιά των ευνούχων, των υπηρέτων που έχουν χάσει τη σεξουαλική τους δύναμη και δεν έχουν πλέον ανάγκη από γυναίκες, προς τις γυναίκες, με την έννοια της αποφυγής της επιρροής και της αποτροπής της διασποράς διχόνοιας, είναι παρόμοια με τη ματιά των οικείων.
ΠΕΜΠΤΟΝ:
Τα παιδιά δεν είναι υπόχρεα. Ωστόσο, ανάλογα με την κατανόηση και την αντίληψή τους, πρέπει να διδάσκονται ευγένεια και καλούς τρόπους.
ΕΚΤΟΝ:
Αυτή η εντολή περί κάλυψης αφορά τις ελεύθερες μουσουλμάνες γυναίκες, όχι τις αιχμάλωτες σκλάβες.
Επειδή είναι πολύ σημαντικό για τις ελεύθερες γυναίκες να μην επιδεικνύουν τα στολίδια τους σε κανέναν άλλον εκτός από αυτούς που εξαιρούνται, για τη δική τους σεμνότητα, προστασία και καλή διαβίωση, καθώς και για να μην επηρεάζουν ξένους άνδρες, να μην τους βάζουν σε αμαρτία και να διδάσκουν ευπρέπεια και σεμνότητα, δίνεται εντολή να διορθωθεί ακόμη και ο τρόπος βάδισής τους, προκειμένου να υπενθυμιστεί η ισχύς και η έκταση της εντολής περί σεμνότητας.
«Και να μην κτυπούν τα πόδια τους στη γη, για να γίνουν αντιληπτά τα στολίδια που κρύβουν».
Δηλαδή, αφού καλυφθούν από την κορυφή ως τα νύχια, ας περπατούν με σεμνότητα και αξιοπρέπεια. Ας μην κουνάνε τα πόδια τους και ας μην χτυπούν τα τακούνια τους, για να μην γίνονται αντιληπτά τα τεχνητά ή φυσικά κοσμήματα που κρύβουν, και ας μην τραβούν την προσοχή με ασελγείς κινήσεις, γιατί αυτό προκαλεί τους άνδρες και γεννά υποψίες.
Πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι η επιτυχία της γυναίκας σε αυτό το θέμα εξαρτάται από την προηγούμενη ευσέβεια και την προσοχή των ανδρών στα καθήκοντά τους, καθώς και από την προσπάθεια και τη φροντίδα όσων βρίσκονται στην κοινωνία, και όλα αυτά μπορούν να διατηρηθούν με τη βοήθεια του Θεού. Γι’ αυτό, σε αυτό το σημείο, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σ’ αυτόν) απευθύνεται σε όλους τους μουσουλμάνους, αναφέροντας τους άνδρες και συμπεριλαμβάνοντας τις γυναίκες, λέγοντας:
«Και, ω πιστοί! Επιστρέψτε όλοι μαζί στον Αλλάχ με μετάνοια, για να σωθείτε.»
Συνεπώς, σε μια διεφθαρμένη κοινωνία δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας, και η διαφθορά της κοινωνίας οφείλεται πρωτίστως στα ελαττώματα και τα λάθη των ανδρών, και όχι των γυναικών. Γι’ αυτό, όλοι οι πιστοί, άνδρες και γυναίκες, πρέπει να μετανοήσουν για τα ελαττώματα και τα λάθη τους, που δεν συμβάλλουν στην πίστη και φέρουν τα σημάδια της αμάθειας, να επιστρέψουν στον Θεό, να ζητήσουν τη βοήθειά Του και να υπακούουν στις εντολές Του με προσοχή και επιμέλεια, ώστε να επιτύχουν συλλογικά τη σωτηρία…
(
Πηγή:
Ελμαλή Χαμντί Γιαζίρ, (Η Αληθινή Θρησκεία, η Γλώσσα του Κορανίου)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
