Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Ίσως επιστρέψουν από την πορεία τους, γι’ αυτό θα τους κάνουμε να γευτούν την τιμωρία του κόσμου τούτου, πριν από την μεγάλη τιμωρία.»
(Σετζντέ, 32/21)
Στο στίχο αναφέρεται
“Ελάχιστη τιμωρία”;
κοντινή τιμωρία, κοσμική τιμωρία,
“η μέγιστη τιμωρία”
είναι η τιμωρία της загробной жизни.
Δεδομένου ότι αναφέρεται πως όσοι εμμένουν στην αμαρτία της άρνησης θα υποστούν αναπόφευκτα την εγγύς τιμωρία, η οποία αποσκοπεί στο να τους δώσει την ευκαιρία να επιστρέψουν από την εσφαλμένη πορεία τους, μπορεί να ειπωθεί ότι με αυτήν την έκφραση εννοείται η έκθεση αυτών των ατόμων σε υλικές και πνευματικές δυσκολίες και κρίσεις, οι οποίες τους επιτρέπουν να κάνουν μια ανασκόπηση της συνείδησής τους κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής τους. Η αναφορά στο επόμενο εδάφιο ότι το άτομο που, παρά τις ευκαιρίες που του δίνονται, επιμένει στην αδιάλλακτη στάση του, έχει φτάσει στο αποκορύφωμα της αδικίας και πλέον έχει σίγουρα αξιοποιήσει την τιμωρία, υποστηρίζει αυτήν την έννοια.
(βλ. Ερμηνεία της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων, Ο Δρόμος του Κορανίου, ερμηνεία του σχετικού εδαφίου)
Σε τέτοιου είδους προειδοποιήσεις, διαφαίνεται μια ξεχωριστή εκδήλωση της θεϊκής ευσπλαχνίας προς τους ανθρώπους και μια περαιτέρω έκφραση της απέραντης χάρης Του.
«Μια συμφορά αξίζει χίλιες συμβουλές»
Η φράση αυτή έχει γίνει παροιμία.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
