Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Το πρώτο σημείο που πρέπει να τονιστεί σχετικά με τη θρησκεία αφορά την πηγή της. Αν και υπάρχουν διάφορες απόψεις σχετικά με την πηγή της θρησκείας,
Σύμφωνα με τους μουσουλμάνους μελετητές, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πηγή της θρησκείας είναι θεϊκή.
Σεγίντ Σαρίφ αλ-Τζουρτζάνι
Η θρησκευτική περιγραφή του Νιν (1340-1413) αποτελεί ένα καλό παράδειγμα αυτού. Σύμφωνα με αυτήν:
“Θρησκεία,
είναι ένας θεϊκός νόμος που καλεί τους λογικούς ανθρώπους να αποδεχτούν τις αλήθειες που ο προφήτης έχει αποκαλύψει.”
[Τουμέρ, Γκιουνάι, (1994). «Θρησκεία», Κωνσταντινούπολη: Εγκυκλοπαίδεια του Ισλάμ της TDV, τόμος: 9: 312-320].
Μουχάμμεντ Χαμντί Γιαζίρ
λαμβάνοντας υπόψη τις κλασικές περιγραφές της θρησκείας, ορίζει τη θρησκεία ως:
«Μια θεϊκή διάταξη, μια θρησκεία και ένα έθνος που οδηγεί τους λογικούς ανθρώπους, με τη δική τους καλή θέληση, στο καλό και την ευλογία, είναι ένας δρόμος, ένας νόμος, ένας πνευματικός παράγοντας που εξασφαλίζει την κατεύθυνση των εθελοντικών πράξεων του ανθρώπου προς το καλό και την ευτυχία.»
περιγράφει ως
(Τούμερ, 1994).
Η παρακάτω περιγραφή του Açıkgenç συνοψίζει με περιεκτικό τρόπο τις απόψεις επί του θέματος:
“Από κορανική άποψη, η πηγή των θείων θρησκειών είναι ο Θεός. Μόνο Εκείνος έχει την εξουσία να στέλνει θρησκείες. Οι θρησκείες δεν είναι ανθρώπινο δημιούργημα, κατασκευασμένες από ανθρώπους και εξελισσόμενες με το πέρασμα του χρόνου μέχρι σήμερα. Αντίθετα, προέρχονται από θεία πηγή, αποστέλλονται από τον Θεό μέσω ανθρώπων που ονομάζουμε προφήτες, αλλά ο Κοράνιος τους αποκαλεί «αγγελιοφόρους» (ρασούλ) ή «προφήτες» (νεμπί).”
[Ατσικγέτς, Α. (2006). Γνώση και Επιστήμη στον Ισλαμικό Πολιτισμό, Κωνσταντινούπολη: ΙΣΑΜ.].
Όπως προκύπτει από τον ορισμό, η θρησκεία, αν και δεν πηγάζει από τη λογική, δεν είναι ούτε αντίθετη ούτε παράλογη προς αυτήν. Εκ τούτου,
«Σε αντίθεση με όσα έλεγαν στοχαστές όπως ο Φρόιντ, ο Ντυρκέμ και ο Μαρξ, η θρησκεία δεν είναι ένας θεσμός που οι άνθρωποι αναπτύσσουν με την παρέμβαση κοινωνικών, ψυχολογικών, διανοητικών και παρόμοιων παραγόντων».
(Ατσίγκοτς, ηλικία 13).
Σύμφωνα με τον Ατσίκγκεντς, ο οποίος αναλύει την έννοια της θρησκείας στο πλαίσιο του Κορανίου, υπάρχουν τρεις τύποι.
«θρησκεία»
είναι δυνατόν να αναφερθούμε σε:
Θρησκεία της αποκάλυψης:
θρησκεία που βρίσκεται σε αγνή μορφή στις αποκαλύψεις, χωρίς ερμηνείες.
Θεσμοθετημένη θρησκεία:
η διάδοση της θρησκείας που βασίζεται σε θεία αποκάλυψη στην κοινωνία, με την ορθή ερμηνεία των ιερών κειμένων.
Διεφθαρμένη (Παραποιημένη) θρησκεία
: Η εσφαλμένη ερμηνεία των δύο πρώτων θρησκευτικών αντιλήψεων, οι πρακτικές που προκύπτουν από αλλαγές στις επιθυμίες, τις ορμές, τις φιλοδοξίες και τα συμφέροντα των ανθρώπων.
(Ακτσίλγκεντς, ηλικίας 18 ετών).
Οι συγκρούσεις και τα προβλήματα που αφορούν τη σχέση θρησκείας-επιστήμης προκύπτουν κυρίως από τις ερμηνείες των δύο τελευταίων σημείων. Όπως φαίνεται στην παραπάνω ταξινόμηση, στην πρώτη έννοια…
“Θρησκεία,
δηλαδή, η θρησκεία, όπως υπάρχει μόνο με τη μορφή της αποκάλυψης και χωρίς να ερμηνεύεται από τους ανθρώπους, είναι απόλυτη, υπερβατική και θεϊκή, επομένως δεν μπορούμε να την επηρεάσουμε με το μυαλό μας. Ωστόσο, προσπαθούμε να την κατανοήσουμε με το μυαλό μας.”
Η θρησκεία με τη δεύτερη έννοια, επειδή αναπτύσσεται με νομοθετικές πράξεις, έχει κοινωνικό πλαίσιο και ιστορικά χαρακτηριστικά. Δεν υπάρχει πρόβλημα να την ερμηνεύσουμε και να την απορρίψουμε, αν χρειαστεί.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
