Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Από παλιά, η ύπαρξη μιας υφής και ουσίας τόσο της ύλης όσο και του διαστήματος απασχολεί την ανθρωπότητα. Στα τέλη του 19ου αιώνα, υπήρξε έντονη συζήτηση στον επιστημονικό κόσμο σχετικά με τη δομή και τις ιδιότητές της. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον να δούμε πώς γινόταν αντιληπτή η αιθερική ουσία στα τέλη του 19ου αιώνα, όπως αποτυπώνεται σε δηλώσεις που δημοσιεύθηκαν στο διάσημο περιοδικό Nature το 1883:
Ωστόσο, κανένα από αυτά τα ονόματα δεν είναι κατάλληλο. Όλα αυτά είναι μοριακές ομάδες, επομένως δεν είναι αιθέρες. Ας σκεφτούμε απλώς και μεμονωμένα ένα συνεχές περιβάλλον χωρίς τριβή, με την ιδιότητα της αδράνειας. Η ασάφεια της έννοιας δεν θα είναι κάτι περισσότερο από αυτό που είναι κατάλληλο για την τρέχουσα κατάσταση των γνώσεών μας.”
“Πρέπει να προσπαθήσουμε να συλλάβουμε την ιδέα μιας ουσίας με τέλεια συνέχεια, λεπτής, ασυμπίεστης, διαχεόμενης σε όλο το διάστημα, η οποία διεισδύει ανάμεσα στα μόρια της συνηθισμένης ύλης και συνδέει το ένα με το άλλο με τις δικές της δυνάμεις. Και πρέπει να την θεωρήσουμε ως ένα οικουμενικό μέσο, μέσα στο οποίο διαδραματίζονται όλες οι κινήσεις των σωμάτων. Επομένως, αυτή είναι η λειτουργία της – ως αγωγός κίνησης και ενέργειας.” (1)
Μήπως μάλιστα τα σώματα των ανθρώπων και των ζωντανών όντων, που ονομάζονται αύρα (αιθερικά σώματα), είναι φτιαγμένα από αιθέρα; Σύμφωνα με τον Μπεντιουζζάμάν, ερμηνεύει την έκφραση από το έβδομο στίχο της Σούρας Χουντ, που αναφέρεται στα μυστήρια της δημιουργίας του Κορανίου, με την έννοια του αιθέρα. Δηλώνει ότι ο αιθέρας αποτελεί το πρώτο βήμα της αλυσίδας της δημιουργίας και ότι στη συνέχεια δημιουργήθηκαν τα υποατομικά σωματίδια (ατομικά πετράδια). Σύμφωνα με αυτή την ερμηνεία, ο θρόνος του Θεού βρίσκεται πάνω από τον αιθέρα, ο οποίος έχει την ιδιότητα του νερού. Μετά τη δημιουργία του αιθέρα, αυτός έγινε το κέντρο της εκδήλωσης των πρώτων δημιουργημάτων του Δημιουργού (2).
Αποκτούμε μια άλλη πληροφορία σχετικά με την ύπαρξη και τη φύση της αιθερικής ουσίας. Σύμφωνα με το στίχο, η ύπαρξή της δεν είναι δυνατή σε ένα κενό, αλλά μόνο μέσα σε μια ουσία, επομένως στο στίχο το διάστημα παρομοιάζεται με θάλασσα.
Ο Ελμαλή Χαμντί Γιαζίρ εξηγεί μια από τις ερμηνείες του στίχου με αυτόν τον τρόπο. Μπορούμε να πούμε ότι και σε αυτή την ερμηνεία δίνεται μια έμμεση εξήγηση για τα χαρακτηριστικά του Εσίρ και του Εσίριν.
Ο Μπεντιουζζαμάν, αφού ανέφερε ότι το διάστημα είναι γεμάτο αιθέρα, είπε:
(3)
Με τις εκφράσεις αυτές, ο συγγραφέας υποδηλώνει ότι ο αιθέρας αποτελεί τόσο το πεδίο ύπαρξης όσο και δράσης των όντων. Συνεχίζοντας, αναφέρει ότι στον υπερβατικό κόσμο, δηλαδή στα μεταφυσικά πεδία που λειτουργούν σύμφωνα με υπερφυσικούς νόμους, υπάρχουν διάφορα επίπεδα, καθένα με τους δικούς του νόμους, και επομένως επτά διαφορετικοί χωροχρόνοι με διαφορετικούς μηχανισμούς λειτουργίας, με τον αιθέρα να αποτελεί το περιβάλλον και το πεδίο αυτών των πεδίων:
Περιγράφει πώς η ουσία αποτελεί τον ιστό κάθε κόσμου και πώς οι επτά κόσμοι δομούνται σύμφωνα με τους ξεχωριστούς κανόνες και αρχές τους, ως εξής:
(4)
Καθώς κάνει αυτές τις δηλώσεις σχετικά με τους αιχμαλώτους, αναφέρει επίσης τα χαντίθ και τα εδάφια του Κορανίου που στηρίζουν αυτές τις εξηγήσεις και ερμηνείες.
(5) εδάφια με
Μερικά από αυτά είναι τα χαντίθ.
Η κατανόηση του αιθέρα, μιας δομής κοντά στην ψυχή και της πιο αμυδρής βαθμίδας του σώματος, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Εάν ο αιθέρας δεν αλληλεπιδρά με ακτίνες, μαγνητικές και πυρηνικές δυνάμεις και βαρύτητα με τον τρόπο που γνωρίζουμε φυσικά και χημικά, ή εάν οι υπάρχουσες αλληλεπιδράσεις του βρίσκονται εκτός του εύρους μέτρησης των φασματοσκοπικών οργάνων, τότε η επίτευξη σαφών και λεπτομερών αποτελεσμάτων δεν θα είναι εύκολη. Σύμφωνα με αυτές τις εξηγήσεις, πέρα από το γεγονός ότι τόσο οι χορδές όσο και ο αιθέρας αποτελούν πολύ διαφορετικά και δύσκολα μελετήσιμα θέματα, το κύριο σημείο που θέλουμε να τονίσουμε είναι η διερεύνηση του κατά πόσο το ένα μπορεί να αντικαταστήσει το άλλο.
Μπορούμε να πούμε ότι η προσπάθεια του επιστημονικού κόσμου είναι η αναζήτηση και η επιδίωξη μιας άγνωστης ουσίας; Οι μετασχηματισμοί που υπέστη η έννοια του αιθέρα στην ιστορία της επιστήμης, πέρα από το να δίνουν μια ιδέα για τις ανθρώπινες διαστάσεις της επιστήμης, υποδηλώνουν και την ανάγκη να επιτευχθεί μια κατανόηση της πραγματικότητας ανεξάρτητη από τις θεωρίες που αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Επομένως, η σωστή κατανόηση και ερμηνεία της θείας αποκάλυψης είναι σημαντική.
Η ενοποίηση όλων των σωματιδίων και των αλληλεπιδράσεων στο σύμπαν αποτελεί το μεγαλύτερο όνειρο όλων των φυσικών από την εποχή του Αϊνστάιν. Η καλύτερη κατανόηση της ύλης, του κενού και της αρχής του σύμπαντος φαίνεται να εξαρτάται από την επίλυση αυτού του προβλήματος. Ας πούμε τώρα ποια είναι η πιο ελπιδοφόρα προσέγγιση για την επίλυση αυτού του τεράστιου προβλήματος: Αν η σκοτεινή ύλη δεν είναι τίποτα άλλο παρά χορδές, τότε θα γίνει κατανοητό πόσο μεγάλη κοσμική αλήθεια εκφράζει η σκοτεινή ύλη και πόσο σημαντική είναι η ανακάλυψή της για να ανοίξει ο δρόμος για την επιστήμη της φυσικής που έχει βαλτώσει.
Σύμφωνα με τη θεωρία των χορδών, οι φορείς δυνάμεων και ύλης αποτελούνται από χορδές με διαστάσεις της τάξης του μήκους Planck, 10⁻³³ (δέκα εις την μείον τριάντα τρία) εκατοστά. Αυτές οι χορδές, που μπορεί να είναι ανοιχτές ή κλειστές (σε σχήμα δακτυλίου), αντιστοιχούν σε σωματίδια με διαφορετικούς τρόπους δόνησης. Η πιο ελκυστική πτυχή αυτής της θεωρίας είναι η ευκολία με την οποία μπορεί να εκφράσει τόσο τα σωματίδια ύλης όσο και τα σωματίδια δυνάμεων, που είναι δεκάδες, με όρους των δονήσεων και των κινήσεων μιας απλής χορδής.
Το πιο ασυνήθιστο χαρακτηριστικό της θεωρίας των χορδών είναι η ανάγκη για δέκα διαστάσεις προκειμένου να περιγραφούν οι δονήσεις και οι ταλαντώσεις των χορδών. Οι χορδές, κινούμενες σε μία και εννέα χωρικές διαστάσεις, δημιουργούν τα σωματίδια σημειακού τύπου και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτών των σωματιδίων στον τετραδιάστατο χωροχρόνο μας. Θεωρείται ότι οι διαστάσεις που βρίσκονται πέρα από τις τέσσερις που μπορούμε να παρατηρήσουμε, είναι αόρατες επειδή είναι συσπειρωμένες και πολύ μικρές.
Σύμφωνα με τη θεωρία, τα πεδία βαρύτητας αποτελούν τη θεμελιώδη δομή του χωροχρόνου. Ωστόσο, οι χορδές, που περιλαμβάνουν όλα τα πεδία δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένης της βαρύτητας, αποτελούν ταυτόχρονα και τον “χωροχρόνο”. Εάν βρεθεί η αληθινή θεωρία των χορδών, θα κατανοηθεί τόσο η φύση του χωροχρόνου και η προέλευσή του, όσο και η δομή και η ουσία του αιθέρα, με πιο ικανοποιητικές και στέρεες πληροφορίες.
Όσον αφορά την έννοια της αιθερικής ουσίας, αυτή αποτελεί το όριο της ύπαρξης, το απειροελάχιστο σημείο της ύλης. Είναι η ελάχιστη μονάδα ύπαρξης και τα πάντα είναι φτιαγμένα από αιθέρα. Λέει τα ίδια πράγματα. Όχι μόνο τα υλικά σωματίδια, αλλά και το φως, η ενέργεια, ο ηλεκτρισμός και οι δυνάμεις είναι φτιαγμένα από χορδές. Ακόμη και τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των διαστρικών αποστάσεων, αποτελούνται από αυτές. Δεν υπάρχει τίποτα μικρότερο από αυτές.
«Χωρίς αυτούς, τίποτα δε θα υπήρχε. Ούτε χρόνος, ούτε χώρος, ούτε ύλη. Ούτε αστέρια, ούτε πλανήτες. Ούτε καν σύμπαν.»
λέει ο Μπράιαν Γκρεν (6), ένας από τους ειδικούς επί του θέματος.
Ο Μπεντιουζζάμ, ερμηνεύοντας τα μυστήρια του σύμπαντος υπό το πρίσμα και το φως του Κορανίου, εξηγεί το νόημα και τις λειτουργίες του αιθέρα, αποδίδοντάς του νόημα και καθήκοντα παράλληλα, ακόμα και πέρα από και μπροστά από την υπάρχουσα αντίληψη περί χορδών. Δηλώνει ότι η ύλη δεν περιορίζεται μόνο στο περιβάλλον και το πεδίο δράσης της ύπαρξης, αλλά ότι είναι δημιουργημένη, ένα από τα θεϊκά θρόνα. Ας προσέξουμε την ομοιότητα, όσον αφορά το καθήκον και τη λειτουργία, με το νερό και το χώμα, τα οποία επίσης δημιουργήθηκαν ως θρόνοι. Σύμφωνα με την έκφρασή του, η ύλη του αιθέρα είναι η πιο λεπτεπίλεπτη εκδήλωση της θεϊκής δράσης. Γι’ αυτό, αποτελεί το περιβάλλον και το πεδίο δράσης των αύλων και πνευματικών υπάρξεων, που δεν υπόκεινται σε ζύγιση και μέτρηση.
Ορίζει τον αιχμάλωτο· τον αξιολογεί ως τέτοιο. Με αυτές τις εκφράσεις, συνδέει τη λειτουργία και το ρόλο της αιχμαλωσίας με τους «αόρατους κόσμους», όπου ισχύουν υπερβατικοί νόμοι. Σύμφωνα με αυτόν, κάθε ένα από τα στρώματα του σύμπαντος (ουρανοί) έχει τους δικούς του νόμους, και χάρη σε αυτούς τους νόμους, λειτουργούν διαφορετικοί μηχανισμοί σε επτά διαφορετικούς χωροχρόνους. Όλα αυτά τα στρώματα του σύμπαντος είναι το περιβάλλον και η ουσιαστική δομή του. Εξηγεί ότι η ύπαρξη δεν περιορίζεται στον λεγόμενο φυσικό κόσμο, αλλά υπάρχουν διαφορετικοί χωροχρόνοι, ως εξής:
(7)
Δεν μπορούμε να περιμένουμε από την επιστήμη να μιλήσει για τις λειτουργίες και τα καθήκοντα των άλλων κόσμων, ενώ η προσοχή της είναι ακόμα στραμμένη στον φυσικό κόσμο (τον κόσμο της φανέρωσης). Φαίνεται ότι η ανακάλυψη της αινιγματικής ύλης (ή των χορδών που θεωρούμε ως αινιγματική ύλη) θα είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη που έχει γίνει ποτέ και θα φέρει μεγάλες αλλαγές στην επιστήμη και την τεχνολογία. Μπορούμε να πούμε ότι τα κλειδιά για τα ταξίδια στο χωροχρόνο με τεχνολογικά μέσα θα αποκτηθούν μόνο τότε.
Αν το διάστημα δεν είναι «κενό», αλλά γεμάτο με αιθερική ύλη, τότε όλα τα ουράνια σώματα, όπως και οι ακτίνες και τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, κινούνται σε αυτήν την «αιθερική θάλασσα». Σύμφωνα με τη θεωρία των χορδών, το διάστημα, χάρη στην ιδιότητά του που ονομάζεται χορδή, αποτελείται από αναρίθμητα κβάντα και σχηματίζει ένα είδος ιστού αράχνης. Οι μαύρες τρύπες, με το άπειρο βάρος τους, διαμορφώνουν το διάστημα, δημιουργώντας μια δίνη. Φυσικά, εφόσον υπάρχει διάστημα, πρέπει να υπάρχει και κάτι που το γεμίζει.
(8)
Σύμφωνα με το στίχο, είναι δυνατόν να κατανοήσουμε ότι το πλέγμα του χωροχρόνου είναι εξαιρετικά στέρεο και αδιάρρηκτο. Εάν το πλέγμα λυγίζει και παραμορφώνεται από βαριά αντικείμενα που τοποθετούνται πάνω του, τότε ο αιθέρας, που ονομάζουμε ουρανό, ή το πλέγμα του χωροχρόνου που υφαίνεται με βρόχους χορδών, λυγίζει και παραμορφώνεται με τον ίδιο τρόπο από τα μεγάλα ουράνια σώματα. Δεδομένου ότι η μαύρη τρύπα αντιπροσωπεύει άπειρο βάρος, το πλέγμα του χωροχρόνου δεν παραμένει σε εκείνη την περιοχή, αλλά μάλλον σχίζεται και ραγίζει, ή με μια πιο κατάλληλη έκφραση…
Φυσικά, με την έννοια της απώλειας ισχύος των νόμων της φυσικής και του ανοίγματος μιας πύλης προς τον μεταφυσικό κόσμο σε εκείνη την περιοχή.
Εάν η βαρυτική δύναμη σχετίζεται με την ουσία που γεμίζει το διάστημα, τότε η διαλεύκανση του σχήματος και της φύσης αυτής της σχέσης φαίνεται να εξαρτάται από την ανακάλυψη της ουσίας που γεμίζει το διάστημα (αιθέρας ή χορδές) και των νόμων που την διέπουν. Πότε θα είναι δυνατή η ταξιδιωτική διαδρομή στο χωροχρόνο μέσω “τούνελ” που θα ανοίγονται στο “διαστημικό δίκτυο”, το οποίο όλοι περιμένουν με ανυπομονησία; Η θετική απάντηση σε αυτή την ερώτηση φαίνεται να εξαρτάται, πάνω απ’ όλα, από την ανακάλυψη της ουσίας που γεμίζει το διάστημα και των νόμων που την διέπουν.
Δεν είναι δυνατόν να κατανοηθούν και να επιλυθούν όλα αυτά με μια υλιστική πίστη και μια θετικιστική φιλοσοφία που αναγάγει τα πάντα στην ύλη και δεν μπορεί να ξεπεράσει τη μονοδιάστατη σκέψη.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
