Εμείς, είτε είμαστε ξαδέρφια από την πλευρά του θείου είτε από την πλευρά της θείας, μεγαλώσαμε σαν αδέρφια. Τώρα μπορούμε να βγάλουμε φωτογραφίες αγκαλιά, ώμο με ώμο… Στις γιορτές μπορούμε να κρατάμε ο ένας το χέρι του άλλου, ακόμα και να αγκαλιαζόμαστε… Αλλά μάθαμε ότι αυτό δεν είναι σωστό από ισλαμική άποψη… Τι λέτε; Εν τω μεταξύ, όλοι έχουμε φτάσει στην εφηβεία, μάλιστα, μερικοί από εμάς έχουν παντρευτεί κιόλας;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της ιδιωτικότητας,
Πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στις σχέσεις μεταξύ συγγενών που δεν είναι στενοί συγγενείς. Αν και θεωρούνται συγγενείς λόγω καταγωγής ή γάμου, δεν είναι στενοί συγγενείς. Δηλαδή, μπορούν να παντρευτούν. Συχνά, οι σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών που δεν θεωρούνται στενοί συγγενείς δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, και παραμελούνται οι ευαίσθητες πτυχές. Ωστόσο, ένας άνδρας και μια γυναίκα μπορούν να…
με όσους δεν διαλύεται ποτέ ο γάμος
να συναθροίζονται και να κινούνται άνετα.
Πρόσωπα που δεν θεωρούνται συγγενείς εξ αίματος,
είναι το ίδιο με έναν ξένο, τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες, και οι σχέσεις είναι περιορισμένες.
Η σχέση του άνδρα με τους συγγενείς της γυναίκας του, η οποία θεωρείται προσωρινά συγγενής εξ αγχιστείας, είναι περιορισμένη. Αυτοί είναι η αδελφή της γυναίκας του (η γαλή), η θεία της γυναίκας του, η θεία από την πλευρά της μητέρας της, ο κουνιάδος του και η κόρη της γαλής του. Ο άνδρας δεν μπορεί να παντρευτεί αυτές τις γυναίκες όσο η γυναίκα του είναι ζωντανή και όσο δεν έχουν χωρίσει.
Διότι η σύναψη γάμου με δύο αδελφές, καθώς και με θεία και θεία από την πλευρά της συζύγου, απαγορεύεται από τα εδάφια του Κορανίου και τα χαντίθ.
Ωστόσο, ο άνδρας δεν μπορεί να βρίσκεται μόνος με αυτές τις γυναίκες, ούτε να ταξιδεύει μαζί τους, χωρίς την παρουσία τρίτου ατόμου. Δεν μπορεί να κοιτάζει άλλα μέρη του σώματός τους εκτός από το πρόσωπο και τα χέρια τους. Δεν μπορούν να ανταλλάξουν χειραψία ούτε να φιλήσουν τα χέρια ο ένας του άλλου. Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) έχει ορίσει τα όρια μιας τέτοιας κατάστασης.
Σύμφωνα με την αφήγηση της Αίσα (ρα), μια μέρα η Εσμά, κόρη του Αμπού Μπακρ (ρα), πήγε στην παρουσία του Προφήτη (ασμ) φορώντας ένα φόρεμα τόσο διαφανές που φαινόταν το δέρμα της. Μόλις το είδε, ο Προφήτης έστρεψε το πρόσωπό του αλλού και είπε:
“Ω Εσμά, όταν μια γυναίκα φτάσει στην εφηβεία, δεν είναι σωστό να φαίνονται μέρη του σώματός της εκτός από αυτά και εκείνα.”
κάνει μια χειρονομία και δείχνει με το πρόσωπο και τα χέρια του. (1)
Όπως είναι γνωστό, η Εσμά είναι η αδελφή της Αϊσέ, συζύγου του Προφήτη (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού). Ο Προφήτης της υπενθύμισε ότι μπορεί να αποκαλύπτει μόνο το πρόσωπο και τα χέρια της, όταν βρίσκεται κοντά του. Επειδή την θεωρούσε συγγενή, φερόταν με μεγάλη προσοχή. Η αμέλεια μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές και άσχημες συνέπειες. Διότι η συνύπαρξη μιας γυναίκας με συγγενείς της, χωρίς την παρουσία άλλων, είναι πιο επικίνδυνη. Η πιθανότητα διαμάχης είναι μεγαλύτερη. Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) ήταν πολύ αυστηρός σε αυτό το θέμα.
Μια φορά κι έναν καιρό
“Αποφεύγετε να μπαίνετε σε μέρη όπου βρίσκονται γυναίκες.”
όταν είπε, κάποιος από τους Ανσάρ είπε, ”
Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, τι λες για τους συγγενείς του συζύγου [από την πλευρά του άνδρα];
ρώτησε. Τότε ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
“Η πεθερά είναι θάνατος.”
(2) είπαν.
Ο Ιμάμ Νεβέβι, ο σχολιαστής του Σαχίχ Μουσλίμ, εξηγεί αυτό το χαντίθ ως εξής:
“Εδώ, με τον όρο «κουνιάδος» δεν εννοούμε τον πεθερό και τους γιους του συζύγου από άλλη γυναίκα. Διότι ο πεθερός και οι γιοι του συζύγου από άλλη γυναίκα είναι συγγενείς εξ αίματος της γυναίκας. Μπορούν να βρίσκονται μαζί της και δεν χαρακτηρίζονται από θάνατο. Εδώ, με τον όρο «κουνιάδος» εννοούμε τον αδελφό του συζύγου, τους γιους του αδελφού του συζύγου, τον θείο του συζύγου, τον θείο από την πλευρά της μητέρας του συζύγου και παρόμοιους μη συγγενείς εξ αίματος.”
«Ο λαός έχει την ελευθερία να συμπεριφέρεται αδιάφορα σε αυτό το θέμα. Κάποιος μπορεί να μείνει μόνος με τη γυναίκα του αδελφού του, σύμφωνα με το έθιμο. Αυτό είναι και ο θάνατος. Η απαγόρευση αυτού είναι πιο πρέπουσα από την απαγόρευση των ξένων ανδρών. Αυτή είναι και η σωστή ερμηνεία του χαντίθ.»
(3)
Οἱ ὀξυές,
Επειδή συχνά πηγαινοέρχονται στο σπίτι της γυναίκας, ενδέχεται να γνωρίζουν ορισμένα οικογενειακά μυστικά. Αν προκύψει κάποια ανεπιθύμητη κατάσταση ανάμεσα στη γυναίκα και αυτούς τους συγγενείς, θα δημιουργηθεί μεγάλη αναταραχή και ανυπόφορος κίνδυνος στην οικογένεια. Τελικά, αν αρχίσουν να κυκλοφορούν κακές υποψίες και αμφιβολίες ανάμεσα στους συγγενείς, οι συγγενικές σχέσεις θα αρχίσουν να διαρρηγνύονται… Ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) παρομοίασε αυτόν τον πιθανό κίνδυνο με το θάνατο. Για να δείξει τη σοβαρότητα της κατάστασης, χρησιμοποίησε μια τρομακτική έκφραση και συνέστησε να είμαστε προσεκτικοί και να μην κάνουμε παραχωρήσεις.
Ο Προφήτης μας (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) απαγόρευσε αυστηρά σε έναν άνδρα και μια γυναίκα που δεν είναι συγγενείς να μένουν μόνοι, χωρίς την παρουσία τρίτου ατόμου που να εγγυάται την ασφάλειά τους:
«Όποιος πιστεύει στον Θεό και στην Ημέρα της Κρίσης, ας μην βρίσκεται μόνος με μια ξένη γυναίκα, γιατί ο τρίτος ανάμεσά τους είναι ο διάβολος».
(4)
Η συνύπαρξη γυναίκας και άνδρα είναι σαν να βάζεις φωτιά δίπλα σε μπαρούτι. Ο διάβολος, σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορεί να υποκινήσει τα κακά πάθη και των δύο φύλων και να τους παρασύρει από το σωστό δρόμο.
Οι στενοί συγγενείς του άνδρα
Εάν έχουν κάποια δουλειά με τη γυναίκα ή εάν ο σύζυγός της δεν είναι στο σπίτι, θα πρέπει να φροντίζουν για τις ανάγκες τους έξω από την πόρτα, όταν επισκέπτονται το σπίτι.
Δεν επιτρέπεται η είσοδός τους στο σπίτι, εκτός εάν υπάρχει τρίτο άτομο που να διαθέτει κρίση και να διακρίνει το καλό από το κακό. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, η γυναίκα οφείλει να τηρεί πλήρως τους κανόνες της σεμνότητας.
Όρια Ιδιωτικότητας κατά τη Φιλοξενία
Ο άνθρωπος που απολαμβάνει την ευχαρίστηση της πίστης και καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να τηρεί τις πτυχές του Ισλάμ που αντικατοπτρίζονται στη ζωή, όχι μόνο ανοίγει τις πόρτες της ειρήνης και της άνεσης στην εγκόσμια ζωή του και δημιουργεί μια τάξη μακριά από τις δυσκολίες και τις στενωπές, αλλά αρχίζει επίσης να συλλέγει τα άνθη της ευτυχίας για την αιώνια ζωή του. Στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε περισσότερο στη θρησκευτική μας ζωή και στα προβλήματα που συναντάμε για να εκπληρώσουμε τις απαιτήσεις της πίστης μας, έρχονται πρώτες οι σχέσεις μας με το περιβάλλον μας, οι οποίες κατέχουν σημαντική θέση στην προσωπική μας ζωή.
Αυτό που μας επιτάσσει η θρησκεία μας.
Συγγενική επίσκεψη / Επίσκεψη σε συγγενείς
Επισκεπτόμαστε συγγενείς, φίλους και γνωστούς, κοντινούς και μακρινούς, για να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας. Συναντιόμαστε, συζητάμε και ανταλλάσσουμε απόψεις. Κάποιες φορές, έρχονται και αυτοί σε εμάς, ανταποδίδοντας την επίσκεψη. Συχνά, αυτές οι επισκέψεις γίνονται με αφορμή γάμους, κηδείες, προσκλήσεις κ.λπ. Αυτές οι συναντήσεις και συζητήσεις γίνονται συχνά οικογενειακώς. Επομένως, εμείς, οι φίλοι μας ή οι συγγενείς μας που θεωρούνται ξένοι, μπορούμε να βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο με τις κόρες και τις γυναίκες τους, και αντίστροφα, και σε ορισμένες αναγκαίες περιπτώσεις, να καθίσουμε μαζί, έστω και προσωρινά, σε ένα χώρο με περιορισμένο χώρο ή για άλλους λόγους.
Ποια είναι τα σημεία στα οποία πρέπει να προσέξουμε σε αυτή την περίπτωση;
Επειδή τα άτομα για τα οποία μιλάμε είναι ξένα μεταξύ τους από θρησκευτικής άποψης, δηλαδή δεν θεωρούνται συγγενείς εξ αίματος και δεν επιτρέπεται ο γάμος μεταξύ τους, πρέπει να προσέχουμε να μην παραβιάζουμε τα όρια της ιδιωτικότητας. Εάν δεν τηρηθεί αυτό, υπάρχει πιθανότητα να προκύψουν ορισμένες ανεπιθύμητες καταστάσεις και προβλήματα. Γι’ αυτό το Κοράνι,
«(Ω Αγγελιοφόρε μου), πες στους πιστούς άνδρες να συγκρατούν τα βλέμματά τους από το απαγορευμένο και να προστατεύουν την τιμή τους.»
(5)
ορίζει, με τον ίδιο τρόπο και για τις γυναίκες
«Πες και στις πιστές γυναίκες να συγκρατούν τα βλέμματά τους από το αθέμιτο και να διαφυλάσσουν την τιμή τους. Να μην αποκαλύπτουν τα στολίδια τους, εκτός από όσα είναι αναγκαίο να φαίνονται.»
(6)
γίνεται προειδοποίηση.
Αυτοί οι στίχοι
αίτηση άδειας
(να ζητήσεις άδεια για να μπεις στο σπίτι κάποιου)
Αναφέρεται μετά τις στίχους περί «ιστιζάν». Ο Αϊνί, ο οποίος επισήμανε αυτό το σημείο στην ερμηνεία του Μπουχαρί, δηλώνει ότι ο κύριος σκοπός της αναφοράς αυτού του στίχου μετά τους στίχους περί «ιστιζάν» είναι η προφύλαξη των γυναικών του σπιτιού από το βλέμμα του επισκέπτη, ο οποίος δεν επιτρέπεται να τις βλέπει, και η μη επίδειξή τους σε ξένους άνδρες.(7)
Επίσης, στο Μπουχάρι, μετά την ερμηνεία αυτού του στίχου,
«Ο Αλλάχ γνωρίζει τόσο τις κρυφές επιθυμίες των δόλιων ματιών όσο και τις τάσεις που κρύβονται στις διεφθαρμένες καρδιές.»
(8)
Αναφέρεται στο στίχο που λέει: Ο Ιμπν Αμπάς, ερμηνεύοντας αυτόν τον στίχο, δίνει την εξής εξήγηση: Ο ύπουλος οφθαλμός ανήκει σε εκείνον που, ενώ κάθεται σε μια συνάθροιση, αν περάσει δίπλα του μια όμορφη γυναίκα, ή αν δει μια όμορφη γυναίκα σε ένα σπίτι όπου είναι καλεσμένος, κοιτάζει κρυφά τη γυναίκα, χωρίς να το καταλάβουν οι γύρω του. Και όταν οι γύρω του τον κοιτάξουν, αμέσως αποστρέφει το βλέμμα του. Αλλά ο Θεός ξέρει ότι, αν ο ύπουλος οφθαλμός είχε τη δύναμη να εισχωρήσει στην ιδιωτική σφαίρα της γυναίκας, θα κατέφευγε στην αμαρτία. (9)
Σχετικά με αυτό το θέμα, ο Μπεντιουζζαμάν,
“Σε μια συντροφιά φίλων, όσο πιο όμορφη είναι η γυναίκα, τόσο περισσότερο η υποκρισία και ο ανταγωνισμός, η ζήλια και η εγωπάθεια ανακινούν τις φλέβες.”
(10)
πόσο εύστοχη είναι η διαπίστωση με τη μορφή αυτή.
Αν και η απλή ματιά δεν συνεπάγεται ευθύνη ισοδύναμη με μοιχεία, οι πιστοί προειδοποιούνται να την αποφεύγουν, καθώς αποτελεί πύλη προς αυτήν. Ο Αμπού Χουρέιρα, αναφέροντας ένα χαντίθ που μιλά για το μερίδιο των άλλων μελών του σώματος στη μοιχεία και την κατάταξή τους στις μικρές αμαρτίες, αναφέρει ότι ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε:
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Αλλάχ έχει καταγράψει το μερίδιο της μοιχείας για τον γιο του Αδάμ. Αυτό θα το φτάσει αναπόφευκτα. Η μοιχεία των ματιών είναι το κοίταγμα, η μοιχεία των αυτιών είναι το άκουσμα, η μοιχεία της γλώσσας είναι η ομιλία, η μοιχεία του χεριού είναι το άγγιγμα, και η μοιχεία του ποδιού είναι το περπάτημα. Η καρδιά επιθυμεί και λαχταρά. Το γεννητικό όργανο το επιβεβαιώνει ή το διαψεύδει.»
(11)
Σε αυτές τις περιπτώσεις, που εμπίπτουν στην κατηγορία της μεταφορικής μοιχείας, αν υπάρχει λαγνεία και ευχαρίστηση στο βλέμμα, αν γίνονται και ακούγονται παράνομες συζητήσεις και αν η ψυχή επιθυμεί έντονα, τότε η σφαίρα της ευθύνης μεγαλώνει. Επειδή αυτά τα ζητήματα ανήκουν στην κατηγορία των μικρών αμαρτιών, εφόσον δεν οδηγούν σε μοιχεία, με την μετάνοια πλησιάζουν τη συγχώρεση του Θεού.
Επειδή υπάρχει κίνδυνος να προκύψουν τέτοια ανεπιθύμητα περιστατικά, ο ασφαλέστερος τρόπος είναι οι γυναίκες και οι άνδρες καλεσμένοι να κάθονται χωριστά και να μην βλέπουν ο ένας τον άλλον χωρίς ανάγκη. Ωστόσο, όταν υπάρχει βεβαιότητα ότι δεν θα υπάρξουν τέτοια αρνητικά συναισθήματα, και εφόσον η γυναίκα τηρεί την ενδυμασία της (χιτζάμπ) και δεν υπάρχουν προκλητικές συμπεριφορές, αναφέρεται στα βιβλία του Μπουχάρι και του Μουσλίμ ένα χαντίθ που επιτρέπει στην οικοδέσποινα να εξυπηρετεί τους άνδρες καλεσμένους.
«Ο Αμπού Ουσεΐντ κάλεσε τον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) και μερικούς από τους συντρόφους του στο γάμο του. Η γυναίκα του [η νύφη] φρόντιζε τους καλεσμένους. Από το προηγούμενο βράδυ είχε μουλιάσει χουρμάδες σε ένα πέτρινο δοχείο. Όταν ο Προφήτης τελείωσε το φαγητό, έλιωσε τους χουρμάδες, τους αραίωσε με νερό, έφτιαξε σιρόπι και το πρόσφερε στους καλεσμένους.»
(12)
Οι μελετητές των χαντίθ, αναφέροντας αυτό το χαντίθ, εξάγουν το συμπέρασμα ότι μια γυναίκα μπορεί να εξυπηρετεί τους καλεσμένους του συζύγου της, υπό την προϋπόθεση ότι είναι ασφαλής από πειρασμούς. (13)
Πηγές:
1. Αμπού Νταβούντ, Λιμπάς: 32.
2. Μουσλίμ, Σαλάμ: 20.
3. Ναουαουί, Σχολιασμός του Σαχίχ Μουσλίμ, 14: 154.
4. Ατμός, Γάμος: 111.
Σουρα Νουρ, 5:30.
Σουρα Νουρ, 6:31.
7. Αλ-Αινί, Ουμντέτ αλ-Κάρι. 22. 231.
Σουρα Μουμίν, 19.
9. Αϊνί, Ουμντέτ αλ-Κάρι, 22: 231, Τετζρίτ Τερτζεμεσί, 12: 171.
10. Λόγοι, σελ. 678
11. Μουσλίμ, Καντέρ: 21; Μπουχάρι, Ιστίζαν: 12.
12. Μπουχάρι, Νικάχ, 77; Μουσλίμ, Εσρίμπε: 86.
13. Αϊνί, Ουμντέτ αλ-Κάρι, 20: 164-165.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
