Είμαι από εκείνους που επιθυμούν να έχουν πάντα καλές σχέσεις με την οικογένειά τους, αλλά δεν μπορώ να βιαστώ να κάνω ό,τι μου ζητούν και δεν μπορώ να δείξω κατανόηση όταν θυμώνουν μαζί μου για κάτι, θυμώνω κι εγώ. Ωστόσο, ξέρω ότι η οικογένειά μου μερικές φορές θυμώνει άδικα μαζί μου. Γνωρίζω ότι αν δεν υπάρχει η συγκατάθεση της οικογένειάς μου, η λατρεία μου δεν θα είναι πλήρως αποδεκτή από τον Θεό. Είμαι 17 ετών και θέλω να ζω το Ισλάμ με την συγκατάθεση της οικογένειάς μου. Πώς θα ερμηνεύατε αυτή την κατάσταση από ισλαμική άποψη (σε σχέση με την έννοια της απώλειας και του κέρδους);
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αυτό το θέμα, με τις απαντήσεις και τα σχόλιά του, έχει μεταφερθεί. Κάντε κλικ για να το διαβάσετε…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
