Μερικές φορές απελπίζομαι, μπορείτε να μου δώσετε μερικά παραδείγματα από το έλεος του Θεού;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Παντοδύναμος Θεός
συγχωρεί κάθε αμαρτία για την οποία έχεις μετανοήσει.
Αν ένας άπιστος μετανοήσει για την απιστία του, γίνεται πιστός και όλες οι αμαρτίες του συγχωρούνται. Αντίστοιχα, αν ένας πιστός διαπράξει οποιαδήποτε αμαρτία, ακόμα και αν προσκυνήσει άλλους θεούς εκτός από τον Αλλάχ, και μετά μετανοήσει, ο Αλλάχ πάλι θα τον συγχωρήσει. Στο Κοράνι αναφέρεται (μετάφραση):
«Ω εσείς που υπερβαίνετε τα όρια στην αμαρτία, μην απελπίζεστε από τη χάρη του Αλλάχ! Διότι ο Αλλάχ συγχωρεί όλες τις αμαρτίες. Αυτός είναι ο Συγχωρητικός, ο Ελεήμων, η συγχώρεση και η ελεημοσύνη Του είναι άφθονες.»
(Αλ-Ζουμάρ, 39/53)
Ο μετανοών συγχωρείται.
Στα ιερά χαντίθ αναφέρεται:
“Ο μετανοών, είναι σαν να μην έχει αμαρτήσει.”
(Ιμπν Μάτζα)
«Ο Θεός είπε: Ακόμα κι αν οι αμαρτίες του δούλου μου φτάσουν ως τον ουρανό, αν δεν απελπιστεί από εμένα και ζητήσει συγχώρεση, θα τον συγχωρήσω.»
(Τιρμίζι)
«Ακόμα κι αν οι αμαρτίες σας είναι πολλές και φτάνουν μέχρι τον ουρανό, αν μετανοήσετε, ο Θεός θα δεχτεί τη μετάνοιά σας.»
(Ιμπν Μάτζα)
«Σε όποιον πιστεύει ακράδαντα ότι ο Αλλάχ είναι ο Κύριος και εγώ είμαι ο προφήτης, η κόλαση θα είναι απαγορευμένη.»
(Δικαστής)
“Ο Θεός”
«Σε όποιον θεωρεί την αμαρτία του μεγαλύτερη από τη συγχώρεσή μου, θα επιδείξω οργή.»
είπε”
(Ντεϊλεμί)
«Ο αμαρτωλός που δεν απελπίζεται από τη χάρη του Θεού, είναι πιο κοντά στη χάρη Του από τον ευσεβή που απελπίζεται από αυτήν.»
(Δικαστής)
“Μπορεί κανείς να απελπιστεί από το έλεος του Θεού, όταν η ευσπλαχνία Του είναι τόσο άφθονη;”
«Κάντε τους ανθρώπους να αγαπήσουν τον Θεό, για να σας αγαπήσει και ο Θεός!»
(Ταμπεράνι)
«Ο Θεός, ο Παντοδύναμος, συγχωρεί τους αμαρτωλούς μουσουλμάνους με μια συγχώρεση που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί.»
(Μπεϊχέκί)
“Ο Θεός Παντοδύναμος είπε,
«Ω δούλε μου, αν ζητήσεις συγχώρεση, θα σε συγχωρήσω, ανεξάρτητα από το μέγεθος των αμαρτιών σου. Ακόμα κι αν οι αμαρτίες σου φτάνουν ως τα σύννεφα, θα σε συγχωρήσω. Ακόμα κι αν έρθεις με αμαρτίες που γεμίζουν τη γη, θα σε υποδεχτώ με συγχώρεση που γεμίζει τη γη. Αρκεί να έρθεις με πίστη!»
(Τιρμίζι)
Το να θυμάται κανείς συνεχώς την κόλαση και να ελέγχει τα βήματά του ανάλογα, είναι ένδειξη τελειότητας. Αλλά αυτή η ανάμνηση της κόλασης πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην δηλητηριάζει τη ζωή του και να μην τον οδηγεί σε απελπισία από τον Θεό. Έτσι, σε κάθε βήμα…
“Αραγε αυτό το βήμα με οδηγεί στην κόλαση;”
θα διασφαλίσει επίσης ότι θα υπάρχει λογοδοσία.
Θεός
Δεν έπλασε κάποιους ανθρώπους για την κόλαση, αλλά έπλασε την κόλαση για κάποιους ανθρώπους.
Για παράδειγμα, ένα κράτος χτίζει μια φυλακή, αλλά δεν την χτίζει για να κλείσει μέσα συγκεκριμένους ανθρώπους. Την χτίζει για να κλείσει μέσα όποιον την αξίζει. Ακριβώς έτσι, ο Θεός έχει δημιουργήσει την κόλαση για όσους την αξίζουν. Διαφορετικά, το να πει «ετοίμασα την κόλαση για αυτούς τους ανθρώπους» δεν συνάδει με τη δικαιοσύνη και τη σοφία του Θεού. Διότι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν αξίζουν την κόλαση, θα έχουν το δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν.
Το όνομα της κόλασης τρομάζει πολλούς ανθρώπους· και πρέπει να τρομάζει. Αλλά επειδή δεν ξέρουμε ποιος θα πάει στην κόλαση και ποιος στον παράδεισο, πρέπει να είμαστε διαρκώς σε εγρήγορση. Πρέπει να ζυγίζουμε κάθε λέξη που λέμε.
Να είσαι ανάμεσα στην ελπίδα και τον φόβο,
Είναι μια ισορροπία που είναι απαραίτητη για κάθε άνθρωπο.
Διότι, όσο μουσουλμάνοι κι αν είμαστε, είναι δυνατόν να πεθάνουμε άπιστοι και να καταλήξουμε στην κόλαση. Όσο αμαρτωλά κι αν ζήσουμε, στο τέλος ο Θεός μπορεί να μας χαρίσει μετάνοια, να πεθάνουμε πιστοί και να πάμε στον παράδεισο.
Αναφέρεται ότι ο Άγιος Αμπού Μπακρ (ρα) είπε τα εξής:
“Αν άκουγα μια φωνή από τον ουρανό
«Όλοι οι άνθρωποι θα πάνε στον παράδεισο, ένας θα πάει στην κόλαση.»
μήπως εγώ είμαι εκείνος ο ένας που, φοβάμαι, θα πάει στην κόλαση; Πάλι.
‘Όλοι οι άνθρωποι θα πάνε στην κόλαση, εκτός από έναν που θα πάει στον παράδεισο.’
Αν έλεγαν, “Άραγε εγώ είμαι εκείνος ο ένας που θα πάει στον παράδεισο;”, ελπίζω να ήμουν εγώ.
Η πίστη του Μουσουλμάνου
“Φόβος και Ελπίδα”
Φόβος και ελπίδα
Πρέπει να υπάρχει ισορροπία. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για την τιμωρία του Θεού. Ωστόσο, ελπίζουν στον παράδεισο, καταφεύγοντας από την οργή Του στη χάρη Του, από την τιμωρία Του στη συγχώρεσή Του. Και εμείς πρέπει να διατηρήσουμε αυτή την ισορροπία. Πρέπει να εκτελούμε τις θρησκευτικές μας υποχρεώσεις σωστά και να ελπίζουμε ότι ο Θεός θα μας συμπεριλάβει στη λίστα των παραδεισένιων.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Μετάνοια για την Αμαρτία…
–
Μια Λύση για να Αντισταθμίσουμε μια Αμαρτία με Πολλές Αρετές…
– Θα μπορούσατε να μου εξηγήσετε το χαντίθ “Είμαι όπως με φαντάζεται ο δούλος μου. Τον αντιμετωπίζω όπως με γνωρίζει” και να μου δώσετε πληροφορίες σχετικά με την καλή γνώμη για τον Θεό, την κατάσταση μεταξύ φόβου και ελπίδας;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
