– Αν ένας μουσουλμάνος κάνει ρατσισμό σε έναν άλλο μουσουλμάνο λόγω εθνικότητας ή εκφράσει προσβλητικά λόγια, παραβιάζει τα δικαιώματα του άλλου;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Όπως αναφέρατε και εσείς, ως κοινή ταυτότητα.
“Τούρκος”
χρησιμοποιείται το όνομα. Κατά την οθωμανική περίοδο, όσοι ζούσαν στο ισλαμικό κράτος
“Οθωμανική”
ονομαζόταν.
Δεν υπάρχει καμία καταπίεση εδώ. Διότι στην Τουρκία, όλοι οι Τούρκοι, Λαζοί, Κιρκάσιοι, Κούρδοι… έχουν τα ίδια δικαιώματα. Στο Ισλάμ, δεν επιτρέπεται να σηκώσεις όπλο και να πολεμήσεις εναντίον μουσουλμάνων, ακόμη και εντός της χώρας. Στο Ισλάμ δεν υπάρχει θέση για τον ρατσισμό.
Η ισλαμική θρησκεία δεν δίνει σημασία σε έννοιες όπως ο ρατσισμός, ο τοπικισμός και το χρώμα. Δίνει σημασία μόνο στην πίστη και στις καλές πράξεις. Εάν η πίστη κάποιου είναι σταθερή και οι πράξεις του καλές, έχει μεγάλη αξία στα μάτια του Θεού. Εάν δεν έχει πίστη και καλές πράξεις, ανεξάρτητα από τη φυλή και το χρώμα του, όσο καλή και αν είναι η ενδυμασία του, είναι άχρηστος. Ο Θεός λέει:
«Ο πιο πολύτιμος από εσάς στα μάτια του Θεού είναι εκείνος που φοβάται τον Θεό περισσότερο.»
(1).
Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) είπε επίσης:
«Ο Θεός δεν κοιτάζει τις μορφές σας, αλλά τις καρδιές και τις πράξεις σας.»
Η ισλαμική θρησκεία δεν κάνει διακρίσεις με βάση τη φυλή ή το χρώμα. Διότι όλοι οι άνθρωποι έχουν κοινή καταγωγή, προερχόμενοι από τον Αδάμ (α.σ.). Και κατ’ ουσίαν, προέρχονται από τη γη και σε αυτήν θα επιστρέψουν. Γι’ αυτό, η ισλαμική θρησκεία δεν ζυγίζει και δεν λαμβάνει υπόψη της έννοιες όπως η φυλή και το χρώμα. Πολλοί άνθρωποι στο παρελθόν καυχιόνταν για τη φυλή και το χρώμα τους, αλλά σήμερα κανείς δεν τους θυμάται, έχουν ξεχαστεί. Διότι δεν είχαν αρετές όπως η πίστη και η σοφία.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που, ανεξάρτητα από τη φυλή και το χρώμα τους, έχουν κατακτήσει διεθνή φήμη και παραμένουν αθάνατοι. Αυτό οφείλεται στην πίστη και τη σοφία τους που τους ανύψωσαν. Συνεπώς, η αναφορά σε φυλή, χρώμα και περιοχή είναι ένδειξη άγνοιας. Προέρχεται από την άγνοια της ανθρώπινης φύσης. Ο Θεός είναι εκείνος που δίνει τα χρώματα και χωρίζει τους ανθρώπους σε διάφορες φυλές. Ο άνθρωπος δεν έχει κανένα ρόλο σε αυτό. Γι’ αυτό κανείς…
-για παράδειγμα, επειδή είναι Τούρκος ή Άραβας ή έχει λευκό δέρμα-
Δεν μπορεί να ισχυριστεί ανωτερότητα. Ακόμα κι αν το έκανε, θα ήταν ανούσιο. Δεν απέκτησε τη φυλή και το χρώμα του με δουλειά. Αν τα είχε αποκτήσει με δουλειά, ίσως θα είχε νόημα να ισχυριστεί ανωτερότητα. Αλλά εφόσον η φύση και τα χαρακτηριστικά του δημιουργήθηκαν πέρα από τη θέλησή του, δεν πρέπει να μιλάει γι’ αυτά.
Ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είπε σε ένα χαντίθ:
«Όλοι εσείς προέρχεστε από τον Αδάμ, και ο Αδάμ από τη γη. Ο Άραβας δεν υπερέχει του μη Άραβα, ούτε ο λευκός του μαύρου. Η υπεροχή έγκειται μόνο στην ευσέβεια.»
Μια μέρα ο Αμπού Ζαρ αλ-Γκιφάρι (ρα) είπε στον Μπιλάλ (ρα):
“Ω, γιε του μαύρου!..”
και τον επέκρινε. Ακούγοντας αυτό, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν):
“Η ζυγαριά ξεχείλισε (δηλαδή, η δουλειά ξεπέρασε τα όρια). Ο γιος του λευκού δεν υπερέχει του γιου του μαύρου. Η υπεροχή έγκειται μόνο στην ευσέβεια.”
είπε.
Η ισλαμική θρησκεία απευθύνθηκε πολλές φορές στην ανθρωπότητα και είπε πολλά πράγματα για να εξαλείψει αυτές τις αρνητικές έννοιες. Εδώ θέλουμε να αναφέρουμε τέσσερις από αυτές:
l.
«Ω άνθρωποι, φοβηθείτε τον Κύριό σας, ο οποίος σας δημιούργησε από έναν και μοναδικό άνθρωπο.»
(2).2.
«Ω άνθρωποι, εγώ είμαι ο Απόστολος του Θεού, που εστάλη σε όλους εσάς.»
(3).3.
“Ο άνθρωπος δεν έχει τίποτα άλλο εκτός από τη δουλειά του.”
(4).4.
«Ο πιο πολύτιμος από εσάς στα μάτια του Θεού είναι ο πιο ευλαβής από εσάς».
(5)
Όλα αυτά τα εδάφια δηλώνουν ότι η καταγωγή όλων των ανθρώπων είναι μία, ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ τους, και ότι η φυλή, το χρώμα, η γλώσσα και η περιοχή δεν αλλάζουν την ταυτότητα του ανθρώπου. Διότι το πρώτο εδάφιο αναφέρει ότι η καταγωγή όλων των ανθρώπων είναι μία και προέρχονται από έναν και μοναδικό πατέρα, το δεύτερο εδάφιο ότι όλοι οι άνθρωποι αποτελούν μία κοινότητα και ότι η ισλαμική θρησκεία απευθύνεται σε όλους, το τρίτο εδάφιο ότι το μέτρο της ανταμοιβής και της τιμωρίας δεν είναι η φυλή, το χρώμα και η περιοχή, αλλά οι πράξεις, και το τέταρτο εδάφιο ότι το μοναδικό μέτρο της τιμής και της αρετής είναι οι καλές πράξεις.
Ο άνθρωπος μπορεί και οφείλει να αγαπά τους συγγενείς, τη φυλή και το έθνος του. Ωστόσο, δεν μπορεί να τους βοηθάει σε πράξεις αδικίας.
Κάποτε ένας άντρας ρώτησε τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν):
“Είναι ρατσισμός το να αγαπάς τη φυλή σου;”
όταν ρωτήθηκε, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
“Το να αγαπάς τη φυλή σου δεν είναι ρατσισμός. Το να βοηθάς τη φυλή σου σε θέματα καταπίεσης και αδικίας είναι ρατσισμός.”
Υποσημειώσεις:
1. Σουρα αλ-Χουτζουράτ, στίχος 13.
2. Σουρά Νίσα, στίχος 1.
3. Αλ-Αράφ: 158.
4. Σουρα αλ-Νατζμ, στίχος: 39.
5. Χουτζουράτ, στίχος: 13.
(βλ. Halil GÜNENÇ, Φετφάδες για σύγχρονα ζητήματα, II/307)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
