Ποιες είναι οι υποχρεώσεις των παιδιών και των συγγενών απέναντι στον νεκρό; Είναι επιτρεπτό να τελείται μνημόσυνο; Είναι καλό να διαβάζεται η Σούρα αλ-Μουλκ; Ποιες προσευχές είναι οι καλύτερες;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η ανάγνωση του μεβλίδι (εορτασμός γέννησης του Προφήτη) στη χώρα μας δεν είναι υποχρεωτική. Διότι η συνήθεια της ανάγνωσης του μεβλίδι δεν υπήρχε ούτε στην εποχή του Αγγελιοφόρου (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), ούτε στην εποχή των συντρόφων του. Ορισμένοι μελετητές αναφέρουν ότι αυτή η συνήθεια ξεκίνησε αργότερα, στην εποχή των ταμπιίν (ακόλουθοι των συντρόφων του Προφήτη), και ότι κάθε χώρα υιοθέτησε την ανάγνωση των έργων των δικών της συγγραφέων μεβλίδι.
Σε εμάς, το μεβλίτ (Vesiletü’n-Necat) που έγραψε ο αείμνηστος Σουλεϊμάν Τσελεμπί στη Προύσα, υιοθετήθηκε ως έθιμο από τους Οθωμανούς και διαβάζεται μέχρι σήμερα. Επομένως, το έθιμο της ανάγνωσης του μεβλίτ δεν είναι δυνατόν να είναι σουνέτ (πράξη του Προφήτη) ούτε είναι λογικό να θεωρείται θρησκευτική εντολή. Ωστόσο, χάρη σε αυτή τη θρησκευτική τελετή, οι άνθρωποι προσεγγίζουν λίγο περισσότερο πνευματικά θέματα, εισέρχονται σε θρησκευτική ατμόσφαιρα και διακατέχονται από ισλαμικά αισθήματα και συναισθήματα.
Έτσι, αντί να προκαλεί κακό, προκαλεί καλό και αποκτά τη μορφή μιας νόμιμης τελετής.
Το γεγονός ότι κάποιοι εκμεταλλεύονται και καταχρώνται μια τόσο όμορφη θρησκευτική τελετή, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αυτό δημιουργεί πρόβλημα για όλους.
Αυτό που πρέπει να θυμά κανείς είναι ότι,
Είναι πολύ λάθος, μάλιστα και ένδειξη άγνοιας, να νομίζει κανείς ότι εκπληρώνει τις θρησκευτικές του υποχρεώσεις απλώς με το να διαβάζει το Μέβλιντ (Mevlid) και να φαντάζεται ότι δεν του απομένουν άλλες υποχρεώσεις.
Διότι η τελετή του Μέβλιντ δεν καταργεί καμία από τις θρησκευτικές μας υποχρεώσεις, ούτε εκπληρώνει καμία από τις θρησκευτικές μας υποχρεώσεις.
Η τέλεση του Μέβλιντ (εορτασμός της γέννησης του Προφήτη) από μόνη της είναι μια καινοτομία (μπιντάτ). Ωστόσο, επειδή οδηγεί σε καλό, κατατάσσεται στις καλές καινοτομίες (μπιντάτ-ι χασενέ). Συνεπώς, είναι λογικά αδιανόητο μια καινοτομία που εισήχθη αργότερα να καταργήσει μια θρησκευτική υποχρέωση που είχε ήδη θεσπιστεί.
Mevlit töreninde, Resulullah’ın doğum anını anlatan beyitler okunurken, saygı duruşunda bulunmak için ayağa kalkıldığında, kıbleye yönelmek zorunlu olmadığı gibi, ellerin de namazda olduğu gibi göbek üzerine bağlanması da gerekmez. Çünkü kıbleye yönelmek ve elleri birbirine bağlayarak kıyam halinde durmak, Rabbimize karşı ibadet halinin özelliğidir. Kullara karşı aynı ibadet şekline girmemiz uygun düşmez. Bu sebeple, Diyanet İşleri Başkanlığına bağlı ilmi istişare kurulu, yayınladığı bir fetvada bunun uygun olmayacağını açıkça belirtmiştir.
Βλέποντας αυτή τη στενή σχέση, ο Μπεντιουζζαμάν, υπονοώντας ότι ο Σουλεϊμάν Τσελεμπί θα μπορούσε να είναι ένας άγιος, δήλωσε ότι θα ήταν ωφέλιμο να διαβαστεί το μεβλίτ, το οποίο προκαλεί καλές σκέψεις και συναισθήματα, και πρόσθεσε ότι στο μεβλίτ αναφέρεται…
«Είμαι ερωτευμένος/η μαζί σου»
επειδή δεν θεωρούσε τη λέξη (εραστής) στην πρόταση αντάξια της θεϊκής αγνότητας
“Είμαι ευχαριστημένος/η από εσένα.”
είπε επίσης ότι θα ήταν σκόπιμο να διαβαστεί με αυτόν τον τρόπο. Από αυτή την άποψη, όσοι απαγγέλλουν το Mevlid
“Είμαι ερωτευμένος/η μαζί σου.”
Με αυτόν τον τρόπο, αποφεύγουν να αποδώσουν στον Κύριό μας την έννοια της αδυναμίας που υποδηλώνει η ερωτική σχέση.
Απ’ ό,τι φαίνεται,
σε αυτόν που απαγγέλλει το μεβλίτ
“Γιατί το διαβάζεις;”
όπως δεν θα αποκαλούνταν δάσκαλος αυτός που δεν διδάσκει,
“Γιατί δεν τον/την στέλνεις σχολείο;”
Δεν πρέπει να γίνεται έτσι. Εκείνοι που διδάσκουν με καλή πρόθεση, πρέπει να σκέφτονται μόνο την ευχαρίστηση του Θεού, και εκείνοι που μαθαίνουν, πρέπει να ανταποκρίνονται σε εκείνον που διδάσκει με την ίδια σκέψη, χωρίς διαπραγματεύσεις. Εκείνοι που διδάσκουν, πρέπει να δίνουν μια ανταμοιβή σαν δώρο, και εκείνοι που μαθαίνουν, πρέπει να είναι ευχαριστημένοι με αυτό που δίνεται και να μην ζητούν τίποτα άλλο. Αν η δουλειά καταλήξει σε διαπραγμάτευση και η διδασκαλία γίνει με διαπραγμάτευση, όπως σε μια συναλλαγή, τότε χάνει το νόημα της λατρείας και αποκτά υλική φύση. Η πνευματική πλευρά μειώνεται σημαντικά, ή ακόμα και εξαφανίζεται.
Όσοι φοβούνται τέτοια αρνητικά αποτελέσματα, θα πρέπει να υπαινίσσονται στους αναγνώστες ότι μπορούν να τους δώσουν ένα ορισμένο δώρο εκ των προτέρων, εάν το επιθυμούν, και να μην καταλήγουν σε διαπραγματεύσεις αργότερα και να προκαλούν αναστάτωση.
Η υλική αμοιβή που δίνεται ισχύει μόνο για την ανάγνωση του μεβλίδ, όχι για το Κοράνι που διαβάζεται κατά τη διάρκεια. Διότι το Κοράνι είναι κατ’ εξοχήν λατρεία, έχει πνευματική αξία. Η ανάγνωση ή η ανάγνωσή του με υλική αμοιβή μπορεί να καταστρέψει το νόημα της λατρείας.
Εξάλλου, αυτό που προσδίδει ιερότητα στην τελετή του Μεβλίτ είναι η ανάγνωση του Ιερού Κορανίου.
Τα υπόλοιπα μέρη είναι λόγια ανθρώπων. Δεν έχουν ιερότητα από μόνα τους. Η αξία τους έγκειται στο νόημα που εκφράζουν και στα συναισθήματα που προκαλούν.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Διαβάζεται το Κοράνι για τον νεκρό;
Μπορεί να διαβαστεί το Κοράνι σε νεκρό (μετά το θάνατό του) ή σε ετοιμοθάνατο; Θα ωφελήσει αυτό το διάβασμα τον νεκρό;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
