– Σε απάντηση σε μια ερώτηση:
“Κατά τη διάρκεια του γάμου, η γυναίκα μπορεί να συμφωνήσει με τον γάμο υπό την προϋπόθεση ότι της δίνεται και το δικαίωμα διαζυγίου. Αυτό το δικαίωμα μπορεί να είναι ισόβιο ή για ορισμένο χρονικό διάστημα.”
είπατε.
– Υπό αυτές τις συνθήκες, πόσο είναι το διαζύγιο που δίνεται στη γυναίκα;
– Με άλλα λόγια, πόσο από το διαζύγιο δίνεται στη γυναίκα; Δίνεται όλο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σύμφωνα με το Ισλαμικό Δίκαιο, το δικαίωμα διαζυγίου ανήκει στον άνδρα, ο οποίος μπορεί να το ασκήσει είτε ο ίδιος είτε μέσω αντιπροσώπου. Αυτός ο αντιπρόσωπος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, ακόμα και η σύζυγός του. Όταν κάποιος αναθέτει την εξουσία διαζυγίου σε τρίτο πρόσωπο, αυτό το τρίτο πρόσωπο ονομάζεται πληρεξούσιος.
Αλλά αν το άτομο έχει δώσει την εξουσία του διαζυγίου απευθείας στη σύζυγό του, τότε αυτή η εξουσία δίνεται.
«εξουσιοδότηση διαζυγίου»
και στη γυναίκα του/της
«μουφάββαζα»
λέγεται.
1
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι γυναίκες που χωρίζουν με αυτόν τον τρόπο από τους συζύγους τους είναι σπάνιες. Τόσο η άγνοια των γυναικών για τα δικαιώματα που τους δίνει το Ισλάμ, όσο και η μη αποδοχή των γυναικών που υποβάλλουν τέτοιο αίτημα, έχουν αφήσει τον θεσμό της “τεφβίζ-ι ταλάκ” στη θεωρία.
Ορισμός της Εξουσιοδότησης Διαζυγίου:
Λέξη
εξουσιοδότηση,
είναι η ανάθεση και η μεταβίβαση της διαχείρισης και της εξοικονόμησης μιας επιχείρησης σε άλλον.
Η εξουσιοδότηση διαζυγίου, από την άλλη,
Στο Ισλαμικό Δίκαιο,
«Ο άνδρας παραχωρεί στη σύζυγό του το δικαίωμα και την εξουσία να τον χωρίσει, αφήνοντας τη λύση του γάμου στη δική της βούληση και επιθυμία.»
περιγράφεται ως εξής.
Αυτή είναι μια διάθεση διαφορετική από την πληρεξουσιότητα και ο σύζυγος δεν έχει το δικαίωμα να την αποσύρει.
2
Είδη της Εξουσιοδοτημένης Διαζευκτικής Πράξης:
Η εξουσιοδότηση διακρίνεται σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με το αν είναι χρονικά περιορισμένη ή όχι.3
1. Απόλυτη Εξουσιοδότηση:
Είναι η εξουσιοδότηση που δεν περιορίζεται σε μία μόνο διαζευκτική πράξη (ταλάκ). Από τον σύζυγο στη σύζυγό του.
«Σου έδωσα την εξουσία να χωρίσεις τον εαυτό σου.»
σαν να λέει “(χώρισε)”.
2. Περιοδική Εξουσιοδότηση:
Είναι η παραχώρηση του δικαιώματος διαζυγίου από τον σύζυγο στη σύζυγό του για μια ορισμένη περίοδο.
«Σου έδωσα την εξουσία να χωρίσεις τον εαυτό σου όταν έφυγα για την εκστρατεία.»
όπως λέει.
3. Γενική Εξουσιοδότηση:
Είναι η παραχώρηση του δικαιώματος διαζυγίου από τον σύζυγο στη σύζυγό του, χωρίς χρονικό περιορισμό.
«Σου έδωσα την εξουσία να χωρίσεις όποτε θέλεις».
όπως λέει.
Η Νομιμότητα της Εξουσιοδότησης Διαζυγίου:
Η νομιμότητα της εξουσιοδότησης αποδεικνύεται από στίχους του Κορανίου και χαντίθ. Στο Κοράνι:
«Ω Προφήτη! Πες στις γυναίκες σου: Αν επιθυμείτε την εγκόσμια ζωή και τα πλούτη της…»
(την ευημερία του)
Αν θέλετε, ελάτε να σας δώσω τα διαζευκτικά σας έξοδα και να σας αφήσω ελεύθερους με καλή θέληση. Αν επιθυμείτε τον Προφήτη του Θεού και την κατοικία της μετά θάνατον ζωής, να ξέρετε ότι ο Θεός έχει ετοιμάσει μια μεγάλη ανταμοιβή για όσους συμπεριφέρονται καλά μεταξύ σας.”
4
Ορίζεται ως εξής. Σύμφωνα με την πλειοψηφία των μελετητών, η προτίμηση των γυναικών για τον κόσμο αναφέρεται στην απαίτησή τους για διαζύγιο. Επομένως, η εξουσία του διαζυγίου δίνεται σε αυτές.5
Η Αίσα (η σύζυγος του Μωάμεθ) είπε:
«Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) μας άφησε ελεύθερους. Εμείς όμως επιλέξαμε τον Θεό και τον Απόστολό Του…»
6
όπως ορίζεται. Όπως προκύπτει από αυτή τη δήλωση, είχαν το δικαίωμα να επιλέξουν το διαζύγιο και να χωρίσουν.7
Χρόνος της Εξουσιοδότησης Διαζυγίου:
Η μεταβίβαση του δικαιώματος διαζυγίου στη γυναίκα, από το γαμήλιο συμβόλαιο.
πρώτα
όπως θα γίνει, ο γάμος
αμέσως
ή περισσότερο
μετά
μπορεί επίσης να γίνει.
Σύμφωνα με τους Χαναφίτες, πριν από την σύναψη του γαμήλιου συμβολαίου από τον άνδρα
“Αν παντρευτούμε, μπορείς να χωρίσεις όποτε θέλεις.”
Με το να δώσει ο άνδρας στην γυναίκα το δικαίωμα διαζυγίου με αυτόν τον τρόπο, η γυναίκα αποκτά το δικαίωμα να πάρει διαζύγιο. Αυτή η άποψη των Χαναφιτών είναι συνέπεια του ότι θεωρούν πιθανό το διαζύγιο πριν από τον γάμο και επιτρέπουν την σύνδεση του διαζυγίου με την προϋπόθεση του γάμου.8
Διαφορές μεταξύ των όρων Εξουσιοδότηση, Αντιπροσώπευση και Εκχώρηση όσον αφορά την Μεταβίβαση της Εξουσίας Διαζυγίου:
Στην περίπτωση που ο σύζυγος παραχωρεί το δικαίωμα διαζυγίου στη σύζυγό του.
Εξουσιοδότηση διαζυγίου
όπως είχαμε αναφέρει. Η εξουσιοδότηση εκφράζεται με τη χρήση ορισμένων λέξεων. Για παράδειγμα,
«Κυριάρχησε στον εαυτό σου», «η δουλειά είναι στα χέρια σου», «αν θέλεις, καταστρέψου τον εαυτό σου».
9. Με αυτές τις εκφράσεις, ο σύζυγος δίνει στη γυναίκα το δικαίωμα διαζυγίου, είτε με την πρόθεση να το ασκήσει ο ίδιος εξ ονόματός της (εξουσιοδότηση), είτε με την πρόθεση να παραχωρήσει εξ ολοκλήρου την εξουσία διαζυγίου στη γυναίκα.
(εκχώρηση)
πρόθεση. Σύμφωνα με ορισμένες θρησκευτικές σχολές, η ανάθεση και η μεταβίβαση θεωρούνται το ίδιο πράγμα, ενώ σύμφωνα με άλλες, δεν είναι το ίδιο πράγμα, επειδή θα έχουν διαφορετικά αποτελέσματα.10
Όταν ο σύζυγος δίνει στην σύζυγό του το δικαίωμα διαζυγίου (εκχώρηση), δεν μπορεί πλέον να ανακαλέσει την απόφασή του, ενώ ο εντολέας μπορεί να απολύσει τον πληρεξούσιό του όποτε θέλει. Εάν η εκχώρηση περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περίοδο, το δικαίωμα αυτό της γυναίκας παύει να ισχύει αυτόματα μετά την περίοδο αυτή. Ο πληρεξούσιος, στον οποίο δόθηκε το δικαίωμα διαζυγίου, χάνει αυτό το δικαίωμα μετά την απόλυσή του.11
Η εξουσία διαζυγίου ανήκει στη γυναίκα.
εξουσιοδότηση, πληρεξουσιότητα
ή
εκχώρηση
Η μορφή με την οποία δίνεται δεν είναι τόσο σημαντική, αλλά επειδή εκτελείται με λέξεις και εκφράσεις που είναι τόσο μπερδεμένες που δεν μπορούν να διακριθούν μεταξύ τους, μπορεί να προκαλέσει σύγχυση. Επομένως,
«Η υπόθεση είναι στα χέρια σου, κυριάρχησε του εαυτού σου, αν θέλεις, καταστρέψου τον».
Η χρήση αυτών των όρων δεν είναι υποχρεωτική, ειδικά για μη αραβικές κοινωνίες, και είναι δυνατόν να δοθεί αυτή η εξουσία σε οποιαδήποτε γλώσσα και με οποιεσδήποτε λέξεις. Επομένως, είναι αδύνατο για άτομα που δεν γνωρίζουν αραβικά να γνωρίζουν τη διαφορά μεταξύ “tahyir” και “meşiyyet” και να ξέρουν ποια λέξη να χρησιμοποιήσουν όταν θέλουν να ορίσουν τη σύζυγό τους ως πληρεξούσιο και ποια λέξη να χρησιμοποιήσουν όταν θέλουν να της δώσουν πλήρως το δικαίωμα διαζυγίου. Επομένως, το σημαντικό είναι οι σύζυγοι να δίνουν την εξουσία διαζυγίου χρησιμοποιώντας λέξεις που γίνονται κατανοητές στην κοινωνία στην οποία ζουν.
Αποτέλεσμα της Εξουσιοδότησης Διαζυγίου:
Εάν μια γυναίκα που έχει το δικαίωμα διαζυγίου το ασκήσει και χωριστεί από τον σύζυγό της, αυτό συνιστά αμετάκλητο διαζύγιο (μπαϊν ταλάκ), και ο άνδρας δεν μπορεί να επιστρέψει στη συζυγική ένωση, εκτός εάν η γυναίκα συναινεί, είτε με σκοπό την ανάθεση, είτε την παραχώρηση, είτε την αντιπροσώπευση, η κατάσταση παραμένει η ίδια.12
Εάν η εξουσία διαζυγίου δίνεται με χρονικό περιορισμό, η γυναίκα χάνει το δικαίωμά της να ζητήσει διαζύγιο με τη λήξη της προθεσμίας. Για παράδειγμα, εάν ο άνδρας πει «αύριο έχεις την επιλογή, είτε να χωρίσεις είτε όχι», η γυναίκα χάνει το δικαίωμά της να ζητήσει διαζύγιο εάν δεν χωρίσει την ίδια ημέρα.13
Υπάρχει διαφωνία σχετικά με το πόσες ταλάκ (διαζευκτικές πράξεις) απαιτούνται για να χωρίσει μια γυναίκα που έχει λάβει το δικαίωμα της ταφβίζ-ταλάκ (εξουσιοδότηση διαζυγίου) από τον σύζυγό της, ασκώντας αυτό το δικαίωμα. Σύμφωνα με ορισμένους, αρκεί μία ταλάκ, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι η γυναίκα μπορεί να χωρίσει με τόσες ταλάκ όσες ο σύζυγος της επέτρεψε να χρησιμοποιήσει κατά την παραχώρηση αυτού του δικαιώματος.
Αυτό το δικαίωμα που δίνει το Ισλάμ στις γυναίκες,
Επειδή αφέθηκε στην πρωτοβουλία των ατόμων, δεν μπόρεσε να χρησιμοποιηθεί όπως έπρεπε. Η πλειοψηφία των γυναικών δεν γνωρίζει καν την ύπαρξη αυτού του δικαιώματος. Όσες το γνωρίζουν, φοβούνται να το διεκδικήσουν, από φόβο μήπως κατηγορηθούν για ανηθικότητα και κακές προθέσεις. Αν οι γυναίκες αξιοποιούσαν αυτή την εξουσία που τους δίνει το Ισλάμ, θα γλίτωναν από πολλές αδικίες.
Υποσημειώσεις:
1. Μουχάμμαντ Μουχιγίντίν, Αλ-Αχβαλ ας-Σαχσiyyατι φι’ς-Σαρι’ατι’λ-Ισλαμιγέτι, Μακτεμπετούλ-Ιλμιγέ, Βηρυτός, 2003, σ. 300.
2. Ömer Nasuhi, Hukuk-i İslamiyye ve Istılah-ı Fıkhiyye Kamusu, Εκδόσεις Bilmen, Κωνσταντινούπολη, 1985, (I-VIII), .II /.177; Ιμπν Ρουσδ, Αμπούλ-Βελίντ Μουχάμμαντ μπ. Αχμέντ ελ-Χαφίντ ελ-Κουρτουμπί, Bidayetü’l-Müctehid ve’n-Nihayü’l-Muktesid, Εκδόσεις Daru’l-İbn Hazm, 1995, II / 41.
3. Αμπντούλ Χαμίτ, ό.π., σελ. 304-305; Μπίλμεν, ό.π., ΙΙ/177.
4. Αλ-Αχζάμπ, 33/28-29.
5. Κουρτουμπί, Μουχάμμαντ μπιν Αχμάντ μπιν Αμπί Μπακρ, Αχκάμ αλ-Κουράν, Βηρυτός, 1985, XIV / 170.
6. Μπουχάρι, Ταλάκ, 5, τόμος VI, σελ. 165; Μουσλίμ, Ταλάκ, 4, τόμος II, σελ. 1104; Αμπού Νταβούντ, Ταλάκ, 12, II / 653-654.
7. Χαμντί ο Περιστρεφόμενος, Οικογενειακό Εγχειρίδιο Θρησκευτικών Γνώσεων με Αποδείξεις, Εκδόσεις Αλτινόλουκ, Κωνσταντινούπολη, 1995, σελ. 418-419.
8. Ιμπν Αμπιντίν, Μουχάμμαντ Εμίν, Ρεντντ’ αλ-Μουχτάρ αλέντ-Ντουρρί’λ-Μουχτάρ, (Μετάφραση: Αχμέτ Νταβουδούγλου), Εκδόσεις Σαμίλ, Κωνσταντινούπολη, 1983, VI / 349; Ζουχαϊλί, Βεχμπέ, Εγκυκλοπαίδεια Ισλαμικής Νομολογίας, Μεταφραστική Επιτροπή, Εκδόσεις Ρισαλέ, Κωνσταντινούπολη, 1994, IX / 334.
9. Τζιν, Χαλίλ, Διαζύγιο στο Παλαιό Δίκαιό μας, 2η Έκδοση, Εκδόσεις Πανεπιστημίου Σελτσούκ, Κόνια, 1988; Γάμος στο Ισλαμικό και Οθωμανικό Δίκαιο, Εκδόσεις Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Άγκυρας, Άγκυρα, 1974, σελ. 68.
10. Ιμπν Ρουσδ, ό.π., ΙΙΙ/41; Ντοντουρέν, ό.π., σ.138.
Αμπντούλ Χαμίντ ΙΙ, ό.π., σελ. 301. Μπεκρ, Αχκάμ αλ-Κουράν, Βηρυτός, 1985, XIV/170.
12. Τζιν, ό.π., σελ. 69; Ντοντουρέν, ό.π., σελ. 418.
Αμπντούλ Χαμίτ ΙΓ’, ό.π., σελ. 304.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
