Πληροφορίες για τον Ζεϊνελ-Αμπιντίν (ρα) και γιατί υπέστη διώξεις;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Ζαϊν αλ-Αμπιντίν (658-713 μ.Χ.) ήταν γιος του Χουσεΐν (εγγονός του Αλί) και τέταρτος από τους δώδεκα ιμάμηδες.
Ήταν από τους μεγάλους ταμπιίν και είχε δει πολλούς από τους μεγάλους σαχάμπα. Στο Ρισάλε-ι Νουρ αναφέρεται ως πνευματικός μεσσίας, απόγονος του Χαζρέτι Χουσεΐν. (Μεκτουμπάτ, σελ. 100) Και αυτός ήταν από τους μάρτυρες. Επειδή συνέχισε τη γενιά του Χαζρέτι Χουσεΐν, ονομάστηκε Σαγίντ αλ-Σατζιντίν. Λόγω της μεγάλης ευσέβειάς του και της αφοσίωσής του στη λατρεία, έγινε διάσημος με το παρατσούκλι “Ζεϊν αλ-Αμπιντίν”, που σημαίνει “στολίδι των λατρευόντων”. Το όνομά του είναι Αμπού Μουχάμμαντ (ή Αμπού’λ-Χασάν) Αλί μπιν Χουσεΐν μπιν Αλί μπιν Αμπί Τάλιμπ.
Ο Ζαϊν αλ-Αμπιντίν, του οποίου το αρχικό όνομα ήταν Αλί, γεννήθηκε στη Μεδίνα το 658 (σύμφωνα με ορισμένες πηγες το 655 ή το 666). Πατέρας του ήταν ο Χουσεΐν (ρα) και μητέρα του η Σαχρ-ι Μπανού Γαζέλε, κόρη του σουλτάνου της Περσίας. Ήταν μία από τις τρεις κόρες του σουλτάνου που αιχμαλωτίστηκαν μετά την κατάκτηση του Ιράν, και παντρεύτηκε τον Χουσεΐν (ρα) κατόπιν διαταγής του Αλί (ρα), και από αυτόν τον γάμο γεννήθηκε ο Ζαϊν αλ-Αμπιντίν. Έζησε σε μια περίοδο έντονων αναταραχών και υπέφερε από τις δυσκολίες της εποχής. Υπήρξε μάρτυρας της σφαγής της Καρμπάλα, όπου πολλοί πιστοί, με πρώτο τον πατέρα του Χουσεΐν (ρα), μαρτύρησαν.
Ο Ζεϊνελ-Αμπιντίν βρισκόταν στην Καρμπάλα κατά τη διάρκεια της σφαγής. Ωστόσο, επέζησε επειδή ήταν πολύ άρρωστος για να σηκωθεί από το κρεβάτι και, φυσικά, δεν συμμετείχε στις μάχες. Αντίθετα, το μεγαλύτερο μέρος της οικογένειάς του μαρτύρησε. Αρχικά, τον πήγαν στον Γιαζίντ, ο οποίος του φέρθηκε καλά. Στη συνέχεια, έφυγε από τον Γιαζίντ, πήγε στη Μεδίνα και εγκαταστάθηκε εκεί. Έδειξε μεγάλη προσοχή να παραμείνει μακριά από τα πολιτικά γεγονήτα μέχρι το τέλος της ζωής του. Δεν συμμετείχε στην εξέγερση και την ανταρσία που ξέσπασε εκεί εναντίον του Γιαζίντ.
Στο Risale-i Nur, γίνεται αναφορά στη σοφία του θείου πεπρωμένου πίσω από το τραγικό γεγονός που συνέβη στην οικογένεια του Προφήτη. Εξηγείται πώς το θείο πεπρωμένο επέτρεψε την ήττα αυτών των ευλογημένων ανθρώπων, παρόλο που είχαν δίκιο, οι αφετηρίες τους ήταν σωστές και οι στόχοι τους ήταν απολύτως ορθοί:
«Ο Χασάν και ο Χουσεΐν, οι δυναστείες και οι γενιές τους, προορίζονταν για μια πνευματική βασιλεία. Η συνύπαρξη της κοσμικής και της πνευματικής βασιλείας είναι εξαιρετικά δύσκολη. Γι’ αυτό τους απομάκρυνε από τον κόσμο, τους έδειξε την άσχημη πλευρά του κόσμου, ώστε να μην έχουν πλέον καμία πνευματική σύνδεση με αυτόν. Τα χέρια τους αποσύρθηκαν από μια προσωρινή και επιφανειακή βασιλεία, αλλά ορίστηκαν σε μια λαμπρή και αιώνια πνευματική βασιλεία. Αντί για κοινούς κυβερνήτες, έγιναν καταφύγιο για τους αγίους και τους εκλεκτούς.»
(Επιστολές, σελ. 58-59)
Ένα σημαντικό παράδειγμα της αποστασιοποίησης των Αχλ-ι Μπέιτ από τον κόσμο είναι ο Ζεϊνελ Αμπιντίν. Είναι σαφές ότι ο Γιαζίντ, παρά τα λάθη των διοικητών και των κυβερνητών του, ενήργησε θετικά για να μην βλαφθούν οι μουσουλμάνοι και να μην συνεχιστεί η διχόνοια. Αυτός, αντί να ασχολείται με τις πολιτικές εξελίξεις, επικεντρώθηκε στην πίστη και στην υπηρεσία του Κορανίου.
Η αγάπη και η στοργή που έδειχνε ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) στους εγγονούς του, Χαζρέτι Χασάν και Χουσεΐν, περιλαμβάνει και τους απογόνους αυτών των ευλογημένων. Στην αγάπη και τα χάδια του συμμετείχαν και ο Ζεϊνελ Αμπιντίν και άλλοι.
“Και η εξαιρετική σημασία και η στοργή που έδειξαν προς τον Χαζρέτ-ι Χουσεΐν, οφείλεται στο γεγονός ότι ο Χαζρέτ-ι Χουσεΐν (ρα) προέρχεται από την φωτεινή γενεαλογία του Ζεϊνελ-αμπιντίν, του Τζαφέρ-ι Σαδίκ, και άλλων λαμπρών ιμάμηδων, αληθινών κληρονόμων του Προφήτη, και έχει φιλήσει το λαιμό τους, δείχνοντας την απόλυτη στοργή και σημασία του, στο όνομα του Ισλάμ και του καθήκοντος της Αποστολής.”
(Λάμψεις, σελ. 26)
Ο Ζεϊνελ-Αμπιντίν αφιέρωσε τη ζωή του στη Μεδίνα στην υπηρεσία της πίστης και στην προσευχή. Ήταν ιδιαίτερα γνωστός για την αφοσίωσή του στην προσευχή. Λόγω της αγάπης του για την προσευχή, ονομάστηκε “Ζεϊνελ-Αμπιντίν”, που σημαίνει “στολίδι των δούλων”. Κάθε φορά που έκανε αμπντέστ, έμοιαζε να περνά σε έναν άλλο κόσμο και το πρόσωπό του γινόταν χλωμό. Όσοι έβλεπαν την αλλαγή στο χρώμα και την έκφρασή του, από περιέργεια τον ρωτούσαν το λόγο.
“Η σκέψη του Προσώπου ενώπιον του οποίου στέκομαι αλλάζει τον κόσμο μου, κατακλύζει τον κόσμο της σκέψης μου. Γι’ αυτό και η επαφή μου με αυτόν τον κόσμο διακόπτεται, και εισέρχομαι σε μια διαφορετική ψυχική κατάσταση.”
θα απαντούσε.
Ο Ζεϊνελ Αμπιντίν και οι απόγονοί του, οι Αχλ-ι Μπεϊτ, υπήρξαν οι σημαντικότεροι οπαδοί και συνεχιστές της Σουννέτ-ι Σενιγιέ. Η πιο στέρεη και ασφαλής οδός, το μέτρο που ορίζει το Κοράνι για κάθε εποχή, ο σημαντικότερος οδηγός, συνεχίστηκε πάντοτε χάρη στις προσπάθειες και την προστασία αυτής της ευλογημένης γενεαλογίας.
Μία από τις μεγαλύτερες υπηρεσίες του Ζεϊνελμπιντίν είναι ότι υπήρξε ένας από τους φορείς μετάδοσης του Τζεβσένου’λ-Κεμπίρ. Σχετικά με αυτό το θέμα, ο Μπεντιουζζαμάν,
«Ο Ιμάμ Ραμπανί, ο Γκαβς-ι Αζάμ και ο Ιμάμ Γαζαλί, οι οποίοι υπήρξαν οι ιδιαίτεροι δάσκαλοι του Νέου Σαΐντ, και ο Ζεϊνελ Αμπιντίν (ρα), από τους οποίους έλαβα ιδιαίτερα μαθήματα για την προσευχή Τζεβσέν-ι Κεμπίρ, και τα μαθήματα που έλαβα από τον Χαζρέτ-ι Χουσεΐν και τον Ιμάμ Αλί Κερεμάλλαχού Βεχέ, με έχουν συνδέσει πνευματικά μαζί τους εδώ και τριάντα χρόνια, ιδιαίτερα με την Τζεβσέν-ι Κεμπίρ, και έχω λάβει την αλήθεια του παρελθόντος και την πνευματική κατεύθυνση που μας έρχεται από το Ρισαλέ-ι Νουρ.»
(Επιστολές από το Εμιρδάγ, σελ. 183),
Με τις εκφράσεις αυτές, αποκαλύπτει τόσο τα μέσα μετάδοσης του Τζεβσέν-ι Κεμπίρ όσο και την προέλευση της μεθόδου που βασίζεται στον Χαζράτ Αλί (ρα).
Ο Ζεϊνελ Αμπιντίν, άνθρωπος μεγάλης ευσέβειας, έδειχνε μεγάλη αφοσίωση και στην βοήθεια των φτωχών και των απόρων. Παρότι βοηθούσε πολλούς φτωχούς, από ειλικρίνεια και ταπεινότητα, δεν άφηνε κανέναν να το καταλάβει. Στο σκοτάδι της νύχτας, κουβαλούσε αλεύρι στην πλάτη του και το έφερνε στους απόρους. Παρότι το έκανε συνέχεια, κανείς δεν το ήξερε. Μόνο μετά το θάνατό του, όταν έπλυναν το σώμα του, αποκαλύφθηκε η αλήθεια από τις σκληρύνσεις που είχε στην πλάτη του. Ποτέ δεν αρνιόταν να βοηθήσει όσους είχαν ανάγκη, προσπαθώντας να γίνει βάλσαμο για τα βάσανα κάθε πιστού.
Ένα από τα περιστατικά που αποδεικνύουν τη μεγάλη φιλανθρωπία του Ζεϊνελ-Αμπιντίν είναι η ανάληψη των χρεών του Μουχάμμαντ μπιν Ουσαμά. Όταν πήγε να τον επισκεφθεί στο σπίτι του, επειδή ήταν άρρωστος, τον βρήκε να κλαίει. Η αιτία ήταν ο φόβος του να πεθάνει χρεωμένος, χωρίς να μπορέσει να αποπληρώσει το χρέος του ύψους δεκαπέντε χιλιάδων δρχμ. Μόλις έμαθε την κατάσταση, ο Ζεϊνελ-Αμπιντίν, απευθυνόμενος στους παρευρισκομένους, ανακοίνωσε ότι αναλαμβάνει το χρέος και ότι θα πληρώσει όσα χρωστούσε ο Μουχάμμαντ μπιν Ουσαμά. Δήλωσε μάλιστα στους παρευρισκομένους ότι ο εν λόγω άνδρας δεν χρωστούσε πλέον τίποτα.
Ο Ζεϊνελ Αμπιντίν, βλέποντας κάποτε ότι η υπηρέτριά του καθυστερούσε να έρθει όταν την κάλεσε, ρώτησε το λόγο. Η υπηρέτρια απάντησε ότι, γνωρίζοντας πως ήταν συγχωρητικός και επιεικής, δεν ένιωσε την ανάγκη να βιαστεί. Ο Ζεϊνελ Αμπιντίν (ρα) ευχαρίστησε τον Θεό γι’ αυτή την απάντηση και είπε:
“…και η υπηρέτριά μου με εμπιστεύεται. Και εγώ θέλω να είμαι άτομο που εμπνέει εμπιστοσύνη. Όλοι πρέπει να με εμπιστεύονται, να μην φοβούνται και να μην ανησυχούν.”
με αυτόν τον τρόπο, δεν μάλωσε την υπηρέτρια, αλλά αντίθετα, εξέφρασε την ικανοποίησή του.
«Αξιοθαύμαστος είναι εκείνος που αποφεύγει τα φαγητά που θα του βλάψουν στη ζωή του, αλλά δεν αποφεύγει τις αμαρτίες που θα του βλάψουν μετά τον θάνατό του.»
Ο Ζεϊνελμπιντίν, ο οποίος ήταν πιστός στην υπόσχεσή του, απεβίωσε το 713 μ.Χ. και αναπαύθηκε εν ειρήνη, έχοντας αποφύγει τις αμαρτίες που θα του έκαναν κακό μετά θάνατον. Η σορός του ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο Μπακί, δίπλα στον θείο του, τον Άγιο Αμπάς (ρα).
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
