– Οι περισσότεροι μελετητές λένε ότι είναι μουτζαχίτ. Αλλά οι Τούρκοι δεν το συμπαθούν. Είναι ακατανόητο.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Νάσιρ αλ-Ντιν αλ-Αλμπάνι είναι γνωστός για τις ακραίες βαχαμπιτικές απόψεις του και ορισμένες ιδέες που έρχονται σε αντίθεση με την Αχλ-ι Σουνέ.
Από αυτή την άποψη, από τις ιδέες του και
Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν χρησιμοποιούμε τα έργα του.
Νασιρουντίν αλ-Αλμπάνι,
Γεννήθηκε το 1914 στην Σκόδρα της Αλβανίας. Ο πατέρας του, Νουχ Νετζάτι, ήταν ένας λόγιος που είχε ολοκληρώσει τις θρησκευτικές σπουδές του στην Κωνσταντινούπολη. Μετά το 1924, όταν ο Πρόεδρος της Αλβανίας, Αχμέτ Ζογού, κατέλαβε τον πλήρη έλεγχο της χώρας και άρχισε να καταπιέζει τους μουσουλμάνους, η οικογένειά του μετανάστευσε στη Δαμασκό. Ο Νασιρουντίν έλαβε τη βασική του εκπαίδευση από την οικογένειά του και ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευσή του στη Δαμασκό.
Από τον πατέρα του έμαθε το Κοράνι, γραμματική, σύνταξη, ρητορική και άλλες επιστήμες, ενώ από τον Μουχάμμαντ Σαΐντ αλ-Μπουρχάνι, έναν από τους διακεκριμένους μελετητές της Δαμασκού, σπούδασε νομική και έμαθε άπταιστα αραβικά. Παρακολούθησε επίσης τα μαθήματα του Μουχάμμαντ Μπεχτζέτ αλ-Μπαϊτάρ.
Κάποια στιγμή ασχολήθηκε με το εμπόριο, έκανε το επάγγελμα του πατέρα του, ο οποίος ήταν ωρολογοποιός, και στον ελεύθερο χρόνο του προσπαθούσε να διαβάζει βιβλία. Στα είκοσι του χρόνια, άρχισε να διαβάζει το περιοδικό που εξέδιδε ο Μ. Ρεσίντ Ριζά.
“Ματζελλέτ αλ-Μέναρ”
Ορισμένα κείμενα που διάβασε τον οδήγησαν να υιοθετήσει τη Σαλαφιστική αντίληψη και να ασχοληθεί με τη μελέτη των Χαντίθ.
Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, ενώ συνέχιζε τις σπουδές του στη Δαμασκό, είχε την ευκαιρία να διαδώσει τις ιδέες που υπερασπιζόταν, αλλά αντιμετώπισε έντονη αντίθεση από το κοινό, τις επίσημες αρχές και τις θρησκευτικές τάξεις, με αποτέλεσμα να φυλακιστεί και να απελαθεί κατά καιρούς.
Απεβίωσε στο Αμμάν στις 2 Οκτωβρίου 1999.
Ανάμεσα στα άτομα που επηρέασαν τον Νάσιρ αλ-Ντιν αλ-Αλμπάνι, ξεχωρίζει ο/η:
Τακίγιουδίν Ιμπν Τεϊμίγια, Ιμπν Καγίμ αλ-Τζαουζιγιά και Μουχάμμαντ μπιν Αμπντούλ-Ουαχάμπ
έρχεται.
Αυτά
απόρριψη των δογμάτων και των παραδοσιακών απόψεων, έμφαση μόνο στο Κοράνι και τη Σούννα, έντονη αντίθεση στις καινοτομίες και τις δεισιδαιμονίες
Η γραμμή σκέψης, η οποία μπορεί να συνοψιστεί με αυτόν τον τρόπο, είναι σαφώς ορατή στα έργα του και στις αξιολογήσεις του σχετικά με τις αφηγήσεις.
Ωστόσο, κατά καιρούς δεν δίσταζε να ασκεί κριτική σε αυτούς τους μελετητές.
Αλ-Αλμπάνι,
Λόγω των απόψεων και της στάσης του, επικρίθηκε από πολλούς μελετητές, ενώ δέχθηκε έντονη κριτική και γράφτηκαν αντικρούσεις στα έργα του επειδή δημοσίευσε τα χαντίθια που περιέχονται στις κλασικές πηγές, διαχωρίζοντάς τα σε αυθεντικά και αδύναμα, σε διάφορες μελέτες.
Μερικές από αυτές τις απορρίψεις είναι οι εξής:
– Του Χαμπιμπουρραχμάν αλ-Α’ζάμι, με το ψευδώνυμο Ερσέδ ες-Σελεφί.
Η εκκεντρικότητα και η αλαζονεία του αλ-Αλμπάνι.
ου
(Κουβέιτ, χ.τ.· το έργο έχει εκδοθεί πολλές φορές στην Ινδία, την Αίγυπτο, τη Βηρυτό και το Αμμάν).
– Αμπούλ-Φαζλ Ιμπν-Σιντίκ
Η πειστική απάντηση στον Αλβανίτη νεωτεριστή.
(Ταγγέρη 1986).
– του Αχμέντ Αμπντούλγαφούρ Αττάρ
Και ομοίως, η διάψευση ορισμένων ισχυρισμών του Νάσερ αλ-Αλμπάνι.
(Τάιφ, τ.σ.).
– Του Μαχμούντ Σαΐντ Μέμντουχ
Προειδοποίηση προς τους μουσουλμάνους σχετικά με την παραβίαση του Σαχίχ Μουσλίμ από τον Αλ-Αλμπάνι.
(Χωρίς τόπο έκδοσης, 1987).
– Του Χασάν μπιν Αλί ες-Σεκκάφ
Οι εμφανείς αντιφάσεις του Αλ-Αλμπάνι σε ό,τι αφορά την διόρθωση και την αποδυνάμωση των χαντίθ, εξαιτίας λαθών και σφαλμάτων.
(Αμμάν 1412/1992).
– Του Εσάαντ Σάλεμ Τεγίμ
Αποκάλυψη των σφαλμάτων του Αλβανίου στην έρευνά του για το βιβλίο “Η Αρετή της Προσευχής στον Προφήτη”
(Αμμάν 1420/1999).
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
