Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η οικογένειά του έχει βαθιές ρίζες στην επιστημονική παράδοση και κατάγεται από τον Άραβα ερμηνευτή του Κορανίου και μυστικιστή Μαχδούμ Μεχάιμι (θ. 835/1432). Ο πατέρας του, Αμπού Μουχάμμαντ Χαλίλουλλαχ, ήταν ο αρχιμουφτής του Νιζαμάτου του Χαϊντεραμπάντ. Αφού έλαβε τις πρώτες γνώσεις από τον πατέρα του, ολοκλήρωσε τη θρησκευτική του εκπαίδευση στο Τζαμιά Νιζάμια και έλαβε τον τίτλο που ισοδυναμεί με μεταπτυχιακό επίπεδο. Στη συνέχεια, έκανε μεταπτυχιακό στο δίκαιο των κρατών στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Οσμανίγια, από την οποία αποφοίτησε. Το 1929, συμμετείχε στην ίδρυση ενός οργανισμού που δημιουργήθηκε με σκοπό τη δημοσίευση των έργων των Χαναφιτών λογίων.
Ήταν γνωστός για την ταπεινότητα, την ευγένεια, τη θρησκευτικότητά του και την αδιαφορία του για τα υλικά αγαθά και τα χρήματα. Έλαβε το ανώτατο παράσημο Hilal-i Imtiyaz από το Πακιστάν για τις μελέτες του σχετικά με τη ζωή του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), αλλά δώρισε το χρηματικό έπαθλο στο Ινστιτούτο Ισλαμικών Ερευνών στο Ισλαμαμπάντ. Ομοίως, δεν δέχθηκε το χρηματικό έπαθλο από τον Βασιλιά Φαϊσάλ. Έλαβε πιστοποιητικό αναγνώρισης και ευγνωμοσύνης από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας της Τουρκίας για τις εκδόσεις του που βοήθησαν στην ανάπτυξη της τουρκικής γραπτής λογοτεχνίας, καθώς και ένα βραβείο από ένα πολιτιστικό ίδρυμα στην Κωνσταντινούπολη.
Γνώριζε. Στο Τζαμί του Προφήτη (Μεσχίντ-ι Νεμπεβί), διάβασε ολόκληρο το Κοράνι από την αρχή ως το τέλος ενώπιον του μελετητή της απαγγελίας Χασάν μπιν Ιμπραχίμ ες-Σάιρ και έλαβε πιστοποιητικό.
Ο Χαμιντουλάχ, ο οποίος συμμετείχε για ένα διάστημα στις αρχές της δεκαετίας του 1950 στις προπαρασκευαστικές εργασίες για το πρώτο σύνταγμα του Πακιστάν, τράβηξε την προσοχή με την ανακοίνωσή του σχετικά με τις πηγές του ισλαμικού δικαίου, την οποία παρουσίασε στο 22ο Διεθνές Συνέδριο Ανατολιστών που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1951. Από το 1952 και για είκοσι τρία χρόνια, δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Ινστιτούτο Ισλαμικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης. Μεταξύ των βοηθών του στο ινστιτούτο αυτό ήταν οι Φουάτ Σεζγκίν και Σαλήχ Τουγ. Κατά την ίδια περίοδο, δίδαξε μαθήματα ισλαμικής ιστορίας, ιστορίας των ισλαμικών θεσμών, συγκριτικής ιστορίας των θρησκειών και ισλαμικού δικαίου στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Άγκυρας και στη Σχολή Ισλαμικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ατατούρκ του Ερζουρούμ. Επίσης, έδωσε πολυάριθμες διαλέξεις στην Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, το Ικόνιο και την Καισάρεια. Μεταξύ εκείνων που παρακολούθησαν τα μαθήματα και τις διαλέξεις του και αργότερα ασχολήθηκαν με ακαδημαϊκές σπουδές στον τομέα των ισλαμικών επιστημών, συγκαταλέγονται και άλλοι.
Ο Χαμιντουλάχ, κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Centre National des Recherches Scientifiques στο Παρίσι, δίδασκε επίσης μαθήματα τις Παρασκευές στο Τζαμί του Παρισιού, συνέβαλε στη δημιουργία ενός ισλαμικού πολιτιστικού κέντρου εκεί και εξέδιδε για μεγάλο χρονικό διάστημα το περιοδικό France-Islam. Συμμετείχε στις δραστηριότητες της Amicales des Musulmans en Europe και έκανε εβδομαδιαίες ομιλίες στην l’Association des Etudiants Islamiques en France. Επιπλέον, υποστήριξε τη σύσταση και τις εκδόσεις ενός ερευνητικού και εκδοτικού ιδρύματος με την ονομασία Centre Islamique de Génève στη Γενεύη τη δεκαετία του 1950, με σκοπό τη διάδοση του Ισλάμ στην Ευρώπη. Βοήθησε επίσης Τούρκους φοιτητές που σπούδαζαν στο Παρίσι.
Ο Χαμιντουλάχ, προσεγγίζοντας τις ισλαμικές επιστήμες με μια ολιστική προοπτική, διεξήγαγε μελέτες και έρευνες και εκτός του πεδίου εξειδίκευσής του, προσπαθώντας να τις θεμελιώσει σε πρωτογενείς πηγές. Ειδικά στις μελέτες του που αφορούν την ισλαμική ιστορία, δεν περιορίστηκε απλώς στη μετάδοση ιστορικών πληροφοριών, αλλά μερικές φορές επισκέφθηκε ο ίδιος τα μέρη όπου συνέβησαν τα γεγονότα, έκανε επιτόπιες έρευνες και στη συνέχεια πρόσθεσε τις δικές του ερμηνείες και αξιολογήσεις.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
