– Μπορείτε να μου στείλετε αποσπάσματα από τη ζωή της Χατιτζέ, της Φατιμά και των άλλων μητέρων μας;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
ΟΙ ΣΥΖΥΓΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ:
1. Χατιτζέ (ρα):
Η πρώτη συζυγική ζωή του Προφήτη (σ.α.β.) αρχίζει με την Χατιτζά. Όταν παντρεύτηκε, ο Προφήτης ήταν 25 ετών και η σύζυγός του 40. Δηλαδή, η διαφορά ηλικίας μεταξύ τους ήταν δεκαπέντε χρόνια. Η θέση της δίπλα στον Προφήτη ήταν κάπως διαφορετική από τις άλλες. Ήταν δίπλα του κατά την αναγγελία της αποστολής του, τον παρηγόρησε όταν όλοι τον εγκατέλειψαν και τον κορόιδευαν, και μάλιστα, όταν ο Προφήτης έλαβε την πρώτη αποκάλυψη και τρόμαξε από το άγνωστο, εκείνη χωρίς δισταγμό είπε τα λόγια αυτά που ηρεμούν την καρδιά και καταπραΰνουν τον ενθουσιασμό:
“Χαρείτε τα καλά νέα!”
Ορκίζομαι στον Θεό, ο Θεός ποτέ δεν θα σε ντροπιάσει. Γιατί εσύ φροντίζεις τους συγγενείς σου, λες την αλήθεια, αναλαμβάνεις το βάρος όσων είναι ανίκανοι να φροντίσουν τον εαυτό τους. Δίνεις στους φτωχούς, κερδίζεις όσα κανείς άλλος δεν μπορεί να κερδίσει, φιλοξενείς τους επισκέπτες με τον καλύτερο τρόπο, και βοηθάς τους ανθρώπους στις δυσκολίες που προκύπτουν στο δρόμο του Θεού.
Αυτή η εξαίρετη γυναίκα ήταν επίσης από τις πρώτες μουσουλμάνες. Πέθανε το δέκατο έτος της αποκάλυψης, τρία χρόνια πριν από την Εγίρα. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) λυπήθηκε πολύ με το θάνατο της Χατίτζας. Επειδή ακολούθησαν το ένα μετά το άλλο λυπηρά γεγονότα, όπως ο θάνατος του θείου του Προφήτη και προστάτη του από τους ειδωλολάτρες, Αμπού Ταλίμπ, και η σύζυγός του Χατίτζα, με την οποία βρήκε ηρεμία, αυτό το έτος ονομάστηκε…
χρονιά θλίψης
αναφέρεται.
Ο γάμος του Προφήτη διήρκεσε 25 χρόνια και όλα τα παιδιά του, εκτός από τον Ιμπραήμ, γεννήθηκαν από αυτήν την εξαίρετη γυναίκα. Κατά το θάνατό της, ο Προφήτης ήταν 50 ετών. Δηλαδή, ο Προφήτης πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της έγγαμης ζωής του, καθώς και τα χρόνια της νιότης και της ωριμότητάς του, αποκλειστικά και μόνο με μια γυναίκα που ήταν δεκαπέντε χρόνια μεγαλύτερή του.
2. Σαβντά μπιντ Ζεμ’α (ρα):
Αυτή η γυναίκα ήταν από τις πρώτες μουσουλμάνες. Ο σύζυγός της πέθανε μετά τη μετανάστευση στην Αβησσυνία, αφήνοντάς την μόνη. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) παντρεύτηκε αυτήν, θεραπεύοντας την πληγωμένη καρδιά της, σώζοντάς την από την απελπισία και γίνοντάς της σύντροφος. Αυτή η σπουδαία γυναίκα, που επιθυμούσε μόνο να βρίσκεται υπό την προστασία του Προφήτη, δεν επιθυμούσε τίποτα άλλο από τον κόσμο. Και όταν παντρεύτηκε τον Αγγελιοφόρο του Θεού, ήταν 55 ετών. Από αυτό γίνεται κατανοητό ότι ο κύριος σκοπός αυτού του γάμου ήταν να βοηθήσει μια γυναίκα που είχε μείνει μόνη και αβοήθητη, και να της προσφέρει ένα ασφαλές σπίτι.
3. Αΐσα (ρα):
Είναι η πρώτη και μοναδική γυναίκα με την οποία ο Προφήτης Μωάμεθ (σ.α.β.) παντρεύτηκε παρθένα. Είναι η μοναχοκόρη του Αβουμπακρ, ο οποίος αργότερα έγινε χαλίφης. Επιπλέον, η Αίσα ήταν μια γυναίκα με εξαιρετική ευφυΐα και προορισμένη να κληρονομήσει πλήρως την αποστολή του Προφήτη. Η ζωή της μετά το γάμο και οι μετέπειτα υπηρεσίες της έδειξαν ότι αυτή η υπέροχη ύπαρξη μπορούσε να είναι μόνο σύζυγος του Προφήτη. Διότι, με τον τρόπο της, αναδείχθηκε ως η μεγαλύτερη ειδήμων στις παραδόσεις, η τελειότερη ερμηνεύτρια και η πιο εκλεκτή νομική σύμβουλος, προσπαθώντας να αντιπροσωπεύσει τον Προφήτη Μωάμεθ σε κάθε πτυχή.
Ο γάμος του με την Αίσα ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή για τον Αμπού Μπακρ, τον σύντροφό του στο σπήλαιο, ο οποίος δεν τον άφησε ποτέ και μοιράστηκε μαζί του τις δυσκολίες που αντιμετώπισε.
4. Χάφσα μπιντ Ουμάρ (ρα):
Η Χαφσά ήταν χήρα. Ο σύζυγός της, ένας πολεμιστής, είχε σκοτωθεί στη Μάχη του Μπαντρ. Η Χαφσά θρηνούσε τον θάνατό του και είχε μείνει μόνη. Ο πατέρας της, ο Ομάρ, αρχικά πρότεινε την κόρη του για γάμο στον Οσμάν, αλλά εκείνος αρνήθηκε, και στη συνέχεια πρότεινε την Χαφσά στον Αμπουμπακρ, ο οποίος επίσης αρνήθηκε. Τότε, ο Προφήτης Μωάμεθ (σ.α.β.), παρακολουθώντας την κατάσταση, δήλωσε αμέσως την επιθυμία του να την παντρευτεί και το έπραξε. Αυτός ο γάμος ήταν ένας γάμος αναγκαιότητας, που ικανοποίησε τον Ομάρ, και έλυσε τη μοναξιά μιας γυναίκας που θρηνούσε τον θάνατο του συζύγου της και είχε μείνει μόνη.
5. Ζαϊνέμπ μπιντ Χουζέιμε (ρα):
Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) παντρεύτηκε αυτή τη γυναίκα μετά τη Χάφσα. Ο σύζυγός της, Ουμπέιντα μπιν Χάρις, είχε μαρτυρήσει στη Μάχη του Μπαντρ. Αυτή η ευλογημένη γυναίκα, η οποία έμεινε μόνη και αβοήθητη, ήταν 60 ετών. Σε αυτή την περίοδο της μοναξιάς, χρειαζόταν απεγνωσμένα βοήθεια. Ο Προφήτης, ο οποίος ήταν γεμάτος συμπόνια και ευσπλαχνία, βλέποντας την ανάγκη της, την παντρεύτηκε και την πήρε υπό την προστασία του. Δύο χρόνια μετά το γάμο, πέθανε.
Είναι βέβαια αδύνατο να υφίσταται εγκόσμια επιθυμία σε έναν γάμο με μια γυναίκα εξήντα ετών. Ο μοναδικός σκοπός αυτού του γάμου είναι να προσφέρει βοήθεια σε κάποιον που είναι μόνος.
6. Ουμμου Σαλάμα (ρα):
Αυτή ήταν από τις πρώτες μουσουλμάνες που μετανάστευσαν στην Αβησσυνία. Αργότερα μετανάστευσε και στη Μεδίνα, και έχασε τον αγαπημένο της σύζυγο, ο οποίος της είχε κάνει παρέα στα δύσκολα ταξίδια της μετανάστευσης και δεν την είχε αφήσει ποτέ, στη Μάχη του Ουχούντ. Σε αυτή τη γυναίκα, μακριά από την πατρίδα και το σπίτι της, με ένα σωρό ορφανά και το βάρος της ζωής στις πλάτες της, ο Αμπού Μπακρ και ο Ομάρ ήταν οι πρώτοι που της πρόσφεραν χείρα βοηθείας. Ωστόσο, εκείνη απέρριψε τις προσφορές τους.
Στη συνέχεια, ο Αγγελιοφόρος του Θεού έκανε την πρόταση γάμου, η οποία και έγινε δεκτή. Έτσι, τα ορφανά βρήκαν ένα ζεστό σπίτι, ξέχασαν τη λύπη τους για τον θάνατο του πατέρα τους χάρη στον Αγγελιοφόρο του Θεού και απέκτησαν έναν πατέρα που ποτέ δεν θα τους έκανε να νοσταλγήσουν τον αληθινό τους πατέρα.
Η Ουμ Σαλαμά ήταν μια γυναίκα με ικανότητες και ευφυΐα, όπως και η Αίσα. Είχε την ικανότητα να είναι δασκάλα και κήρυκας. Γι’ αυτό, από τη μια πλευρά, η στοργική της φύση την έθεσε υπό την προστασία της, ενώ από την άλλη, έγινε δεκτή σε μια σχολή διδασκαλίας και καθοδήγησης, όπου θα μπορούσε να διδάξει και να καθοδηγήσει, ιδιαίτερα τις γυναίκες, οι οποίες θα της χρωστούσαν ευγνωμοσύνη.
Διαφορετικά, δεν μπορούμε να εξηγήσουμε με τίποτα άλλο το γεγονός ότι ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ο οποίος πλησίαζε τα εξήντα, παντρεύτηκε μια χήρα με πολλά παιδιά και ανέλαβε τόσα βάρη.
7. Ουμμου Χαμπίμπα (Ρέμλα μπιντ Αμπί Σουφιάν) (ρα):
Είναι η κόρη του Αμπού Σουφιάν, ο οποίος υπήρξε ο κύριος εκπρόσωπος της απιστίας στη Μέκκα. Ο Παντοδύναμος Κύριός μας, ο ικανός να βγάλει το ζωντανό από το νεκρό και το νεκρό από το ζωντανό, χάρισε την πίστη σε αυτή τη γυναίκα, η οποία στο μέλλον θα αναδειχθεί σε μητέρα των πιστών, στις απαρχές του Ισλάμ. Επειδή δεν μπορούσε να ζήσει την πίστη της στις δύσκολες συνθήκες της Μέκκας, αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στην Αβησσυνία με τον σύζυγό της. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο σύζυγός της αρχικά ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και στη συνέχεια πέθανε, αφήνοντας την Ουμ Χαμπίμπα μόνη. Όταν ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σ’ αυτόν) έμαθε την κατάσταση, έστειλε μήνυμα στον Νεγασί, ζητώντας να παντρευτεί αυτή τη γυναίκα που είχε μείνει μόνη. Η Ουμ Χαμπίμπα, η οποία χάρηκε πάρα πολύ όταν έμαθε την κατάσταση, παντρεύτηκε παρουσία του Νεγασί.
Αν ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) δεν το έκανε, αυτή η γυναίκα, μόνη και αβοήθητη, είτε θα επέστρεφε στη Μέκκα και θα εγκατέλειπε τη θρησκεία της μπροστά στις σκληρές διώξεις του πατέρα και της οικογένειάς της, είτε θα ζητούσε βοήθεια από τους Χριστιανούς, είτε θα ζούσε ζητιανεύοντας από πόρτα σε πόρτα. Αλλά με αυτόν τον γάμο, επέλεξε τον καλύτερο δρόμο.
Με αφορμή αυτόν τον γάμο, ο Αμπού Σουφιάν, ο σκληρός εχθρός των Μουσουλμάνων και του Προφήτη (σ.α.β.) εκείνη την ημέρα, μετρίασε τα βασανιστήρια που επέβαλλε στους πιστούς και καταπράυνε, έστω και λίγο, το μίσος του εναντίον του Προφήτη. Σε ευρύτερο πλαίσιο, εδραιώθηκε μια συγγένεια με τους Ομεγιάδες, γεγονός που διευκόλυνε την είσοδό τους στο Ισλάμ. Από τότε, ο Αμπού Σουφιάν, έχοντας το πλεονέκτημα να εισέρχεται και να εξέρχεται ελεύθερα από το σπίτι του Προφήτη, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει το Ισλάμ από κοντά και τελικά ασπάστηκε την πίστη.
Όπως είναι σαφές, και σε αυτόν τον γάμο υπάρχει η διάθεση να βοηθήσει κάποιος τον ανυπεράσπιστο, να τον στηρίξει, να μετριάσει τα βασανιστήρια που υφίστανται οι μουσουλμάνοι και να συνάψει συγγένεια με έναν σκληρό εχθρό, με σκοπό να τον οδηγήσει στην πίστη.
8. Τζουβέιριγια μπιντ Χάρις (ρα):
Στη μάχη του Μουρεϊσί, οι Μουσουλμάνοι νίκησαν, πήραν πλούσια λάφυρα και αιχμαλώτισαν περίπου 700 άτομα. Ανάμεσα στους αιχμαλώτους ήταν και η Τζουβέιριγια, κόρη του αρχηγού της φυλής Μπενί Μουσταλίκ, Χάρις μπιν Ντιράρ. Ο Χάρις ήταν ο αρχηγός των Εβραίων Μουσταλίκ. Η Τζουβέιριγια είχε παντρευτεί τον Μουσαφί μπιν Σαφφάν, ο οποίος σκοτώθηκε στη μάχη του Μουρεϊσί. Η Τζουβέιριγια ζήτησε από τον Προφήτη (σ.α.β.) να την απελευθερώσει, και ο Αγγελιοφόρος του Θεού πλήρωσε ο ίδιος το λύτρο της, απελευθερώνοντάς την. Όταν ο πατέρας της ήρθε να την πάρει, εκείνη προτίμησε να παραμείνει στη Μεδίνα ως Μουσουλμάνα, και αργότερα παντρεύτηκε τον Αγγελιοφόρο του Θεού.
Μετά τον γάμο αυτό του Αποστόλου (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν), οι αιχμάλωτοι που είχαν περιέλθει στην κατοχή των υιών του Αμπντούλ Μουτταλίμπ απελευθερώθηκαν, και οι υπόλοιποι μουσουλμάνοι, θεωρώντας ότι δεν ήταν δυνατόν να αιχμαλωτιστούν άνθρωποι από μια φυλή που είχε συγγένεια με τον Απόστολο, απελευθέρωσαν όλους τους αιχμαλώτους που είχαν πάρει.
Ο γάμος αυτός του Προφήτη (σ.α.β.) έγινε όταν εκείνος ήταν περίπου εξήντα ετών. Στόχος του γάμου ήταν η σύναψη συγγένειας με μια σημαντική φυλή, η απελευθέρωση πολλών αιχμαλώτων, και το σημαντικότερο, η ευκαιρία που δόθηκε σε πολλούς Εβραίους να ασπαστούν το Ισλάμ. Επιπλέον, πήρε υπό την προστασία του μια γυναίκα της οποίας ο σύζυγος είχε σκοτωθεί στον πόλεμο και η οποία έτρεφε έντονη έχθρα προς το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους, αναβιβάζοντάς την στο αξίωμα της μητέρας των πιστών.
9. Σαφίγια μπιντ Χουγέι (ρα):
Το πραγματικό της όνομα είναι Ζεϊνέπ.
Την εποχή εκείνη, στην Αραβία, το μερίδιο από τα λάφυρα που έπεφτε στους αρχηγούς ονομαζόταν Σαφίγια. Αυτή η γυναίκα πήρε το όνομα Σαφίγια επειδή έπεσε στο μερίδιο του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν). Οι γονείς της ανήκαν στις ηγετικές οικογένειες των Εβραίων. Μάλιστα, ο πατέρας της ήταν ο αρχηγός των Ναδιρογούλων και η μητέρα της η κόρη του αρχηγού των Κουρεϊζαγούλων.
Η Μάχη του Χαϊμπάρ
Σε εκείνη την επιδρομή, ο πατέρας, ο σύζυγος και ο αδελφός της είχαν σκοτωθεί, και πολλοί από τη φυλή της είχαν αιχμαλωτιστεί. Η Σαφίγια ήταν γεμάτη με ακραία μνησικακία και μίσος κατά του Ισλάμ.
Μετά τον πόλεμο, ο Προφήτης Μωάμεθ την πήρε ως σύζυγό του, επιτυγχάνοντας έτσι την ειρήνευση. Αυτός ο γάμος δημιούργησε συγγένεια με ένα σημαντικό τμήμα των Εβραίων, τους έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουν τον Ισλαμισμό από κοντά, διευκόλυνε την πρόβλεψη των κακόβουλων προθέσεων των εχθρών και, με αυτόν τον τρόπο, τα σύνορα του Ισλαμισμού άρχισαν να επεκτείνονται.
10. Μαρία η Κοπτική (Μητέρα του Ιμπραήμ) (ρα):
Ο Προφήτης Μωάμεθ (σ.α.β.) έστελνε επιστολές στους γύρω ηγεμόνες καλώντας τους στο Ισλάμ. Ένας από αυτούς ήταν ο ηγεμόνας της Αιγύπτου, ο Μουκαουκίς. Ο Μουκαουκίς υποδέχθηκε τον απεσταλμένο με τιμές και έστειλε στον Προφήτη δώρα, ανάμεσά τους και δύο σκλάβες. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, οι δύο σκλάβες, αφού ενημερώθηκαν για το Ισλάμ, ασπάστηκαν τη θρησκεία. Όταν έφτασαν στη Μεδίνα, ο Προφήτης πήρε τη Μαρία ως σύζυγό του. Αργότερα την απελευθέρωσε και παντρεύτηκε, και ο γιος του Ιμπραήμ ήταν από αυτήν.
Αυτός ο γάμος άσκησε μεγάλη επιρροή σε όλους τους Αιγυπτίους. Στον πόλεμο μεταξύ των Μουσουλμάνων και των Βυζαντινών στην Αίγυπτο, οι Αιγύπτιοι παρέμειναν ουδέτεροι και δεν υποστήριξαν τους Βυζαντινούς. Ένας από τους λόγους γι’ αυτό είναι το γεγονός ότι μια γυναίκα από το δικό τους έθνος ήταν παντρεμένη με τον Προφήτη.
11. Μειμούνε μπιντ Χάρις (ρα):
Το αρχικό της όνομα ήταν Μπερρέ, αλλά ο Προφήτης Μωάμεθ το άλλαξε σε Μέιμουνε. Ήταν ο τελευταίος γάμος του Προφήτη Μωάμεθ (σ.α.β.).
Χουδαιβίγια
Ένα χρόνο μετά τη συνθήκη, ο Προφήτης Μωάμεθ και οι Μουσουλμάνοι είχαν πάει στη Μέκκα για προσκύνημα. Τότε ο θείος του Προφήτη, Αμπάς, πρότεινε στον Αγγελιοφόρο του Θεού να παντρευτεί τη Μέιμουνε. Η Μέιμουνε ήταν η κουνιάδα του Αμπάς, ο οποίος είχε την εξουσία να την παντρέψει. Ο Προφήτης αποδέχθηκε την πρόταση και την παντρεύτηκε. Σε αυτή την κατάσταση, οι κάτοικοι της Μέκκας:
“Άρα, ο Μωάμεθ εξακολουθεί να τρέφει φιλικά και ευεργετικά αισθήματα προς τους συμπολίτες του.”
σχολίασαν.
Όταν έκανε αυτόν τον γάμο, ο Αγγελιοφόρος του Θεού ήταν περίπου εξήντα ετών. Σκοπός του ήταν να βοηθήσει μια χήρα, να σώσει μια γυναίκα που, αν και μουσουλμάνα, ζούσε ανάμεσα στους ειδωλολάτρες της Μέκκας, και να κάνει μια χειρονομία καλής θέλησης προς τους κατοίκους της Μέκκας.
12. Η Αγία Ζαϊνέμπ, κόρη του Τζαχς (ρα)
Η Ζεϊνέμπ γεννήθηκε είκοσι χρόνια πριν από την προφητεία και ήταν θετή κόρη του Προφήτη. Ήταν από τις πρώτες που πίστεψαν. Το αρχικό της όνομα ήταν Μπερρέ. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) το άλλαξε σε Ζεϊνέμπ. Ο πατέρας της ήταν ο Μπουρρέ από τη φυλή Μπενί Εσέδ και η μητέρα της η Ουμέγια μπιντ Αμπντούλ Μουτταλίμπ, θεία του Προφήτη. Ήταν ανάμεσα σε εκείνους που μετανάστευσαν πρώτοι από τη Μέκκα στη Μεδίνα. Ήταν ανύπαντρη όταν μετανάστευσε στη Μεδίνα. Ο Προφήτης την υιοθέτησε…
Ζαΐδ μπιν Χαρίθα
και τον/την πάντρεψε με.
Όπως είναι γνωστό, η περίοδος της Μέκκας είναι κυρίως η περίοδος θεμελίωσης των αρχών της πίστης, ενώ η περίοδος της Μεδίνας είναι η περίοδος θέσπισης και εδραίωσης των ισλαμικών κανόνων.
Τα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είτε καταργούσαν μια προκατάληψη που είχε εδραιωθεί στην κοινωνία από το παρελθόν και την αντικαθιστούσαν με μια νέα, είτε θέσπιζαν μια εντελώς νέα διάταξη.
Τόσο ο γάμος της Ζεϊνέμπ με τον Ζαΐντ πριν από τον Προφήτη, όσο και ο μετέπειτα γάμος της με τον Προφήτη, διαφέρουν από τους γάμους με τις άλλες συζύγους του, καθώς καταργούν έθιμα και παραδόσεις της εποχής της Τζαχιλίγια.
Ο γάμος του Προφήτη με την Ζαϊνέμπ είναι ο γάμος που έχει προκαλέσει τις περισσότερες αντιρρήσεις και συζητήσεις, τόσο από τους υποκριτές της εποχής του όσο και από τους πλανεμένους των νεότερων χρόνων. Επιπλέον, είναι ένας γάμος που οδήγησε στην αποκάλυψη πολύ σημαντικών διατάξεων. Για όλους αυτούς τους λόγους, η σύναψη αυτού του γάμου είναι…
“ακδ-ι σεμαβί”
δηλαδή, έχει οριστεί από τον ίδιο τον Θεό…
Στην εποχή της Τζαχιλίγια, η δουλεία και η έννοια της προνομιούχου τάξης ήταν βαθιά ριζωμένες. Έπρεπε να καταργηθούν και να τονιστεί ότι η ανωτερότητα των ανθρώπων ενώπιον του Θεού δεν καθορίζεται από τάξη, βαθμό ή φυλή, αλλά από την ευσέβεια. Για να επιτευχθεί αυτό, ήταν απαραίτητο να καταργηθεί αυτή η πλάνη, ξεκινώντας από ένα από τα πιο ευαίσθητα ζητήματα: το γάμο.
Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) επιθυμούσε να κάνει ένα βήμα προς την κατεύθυνση αυτή, παντρεύοντας μια ευγενή και όμορφη γυναίκα, όπως η Ζαϊνέμπ, με τον Ζαΐντ, τον απελευθερωμένο δούλο του. Ωστόσο, επηρεασμένη από τις επικρατούσες κοινωνικές αντιλήψεις, η Ζαϊνέμπ και οι αδελφοί της αρχικά δεν ενέκριναν αυτόν τον γάμο. Ο γάμος μιας ελεύθερης γυναίκας με έναν απελευθερωμένο δούλο δεν ήταν σύμφωνος με τα έθιμα της εποχής.
Η Ζεϊνέμπ είπε στον Αγγελιοφόρο του Θεού,
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, είμαι η κόρη της θείας σου, δεν θέλω να παντρευτώ αυτόν, και επιπλέον, είμαι από την φυλή των Κουρεϊσιτών.»
είπε. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού εξήγησε την αξία του Ζαΐντ δίπλα του και στο Ισλάμ, τονίζοντας ότι στην πραγματικότητα ήταν ευγενής και αριστοκρατικής καταγωγής από τους γονείς του.
Και τότε αποκαλύφθηκε το 36ο εδάφιο της Σούρας Αχζάμπ:
«Όταν ο Αλλάχ και ο Απόστολός Του αποφασίσουν για μια υπόθεση, δεν επιτρέπεται σε κανέναν πιστό άνδρα ή γυναίκα να επιλέξει διαφορετικά. Όποιος αψηφά τον Αλλάχ και τον Απόστολό Του, έχει σίγουρα πλανηθεί.»
Τότε η Ζεϊνέπ,
“Δεν μπορώ να παρακούσω τον Αλλάχ και τον Απόστολό του!..”
και με αυτόν τον τρόπο αποδέχτηκε αυτόν τον γάμο.
Αλλά ο γάμος αυτός δεν πήγε καλά. Δεν αναπτύχθηκε μεταξύ τους ειλικρινής αγάπη και σεβασμός. Η Ζεϊνέμπ, αν και ήταν μια ευσεβής και θεοφοβούμενη γυναίκα, καυχιόταν για την ομορφιά και την αριστοκρατική της καταγωγή, και μιλούσε με ειρωνεία και περιφρόνηση στον σύζυγό της, έναν απελεύθερο σκλάβο.
Ο Ζαΐδ, μη αντέχοντας πλέον αυτήν την αυξανόμενη ασυμφωνία, προσέφυγε στον Προφήτη και του είπε ότι ήθελε να χωρίσει τη γυναίκα του. Ο Προφήτης λυπήθηκε πολύ, διότι ο ίδιος είχε επιθυμήσει αυτόν τον γάμο. Ήθελε να καταρρίψει τις λανθασμένες αντιλήψεις της κοινωνίας. Γι’ αυτό, κάθε φορά που ο Ζαΐδ…
“Κράτα τη γυναίκα σου, μην τη χωρίζεις.”
έλεγε. Ωστόσο, παρά τα πάντα, αυτός ο γάμος δεν κράτησε περισσότερο από έναν χρόνο. Ο Ζέιντ τελικά αναγκάστηκε να χωρίσει τη γυναίκα του.
Μετά από λίγο καιρό, ήρθε η ώρα να καταργηθεί μια άλλη εσφαλμένη συνήθεια που ήταν διαδεδομένη στην εποχή της Τζαχιλίγια.
Αυτό ήταν το λάθος της υιοθεσίας, όπου οι υιοθετημένοι γίνονταν δεκτοί σαν να ήταν βιολογικά παιδιά, και επομένως οι σύζυγοί τους θεωρούνταν σαν να ήταν οι βιολογικές κόρες των πατέρων τους.
Ο Ισλαμισμός άλλαξε ριζικά το θεσμό της υιοθεσίας. Το ιερό κείμενο είναι σαφές επ’ αυτού:
«Ονομάζετε τα υιοθετημένα παιδιά σας με το όνομα των πατέρων τους. Αυτό είναι πιο δίκαιο ενώπιον του Θεού. Αν δεν γνωρίζετε τους πατέρες τους, τότε είναι αδελφοί και φίλοι σας στην πίστη.»
(Αλ-Αχζάμπ, 33/5)
Αφού αποκαλύφθηκε αυτό το εδάφιο, ο Ζαΐντ πλέον…
Ζαΐδ μπιν Χαρίθα
και άρχισε να αποκαλείται με το όνομα του πατέρα του. Μετά την κατάργηση της υιοθεσίας, αποδείχθηκε ότι οι υιοθετημένες γυναίκες δεν ήταν σαν τις βιολογικές κόρες. Ωστόσο, χρειαζόταν να αποδειχθεί και να εδραιωθεί αυτό με ένα παράδειγμα. Αυτό θα ήταν δυνατό με τον γάμο του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) με την Ζαϊνέμπ. Ωστόσο, ο Προφήτης ανησυχούσε για τις διαμάχες και τις φήμες που θα προέκυπταν από την κατάργηση μιας εδραιωμένης συνήθειας. Αλλά αυτή η αρχή που έφερε το Ισλάμ έπρεπε να εφαρμοστεί σίγουρα και στον ίδιο. Δεν υπήρχε τρόπος να το αποφύγει. Πράγματι, το Κοράνι εκφράζει αυτό το θέμα ως εξής:
“Σε εκείνον, στον οποίο ο Αλλάχ χάρισε την πίστη και τον τίμησε, και τον οποίο εσύ απελευθέρωσες και υιοθέτησες, και τον τίμησες, εσύ…”
«Μην εγκαταλείπεις τη γυναίκα σου, φοβήσου τον Θεό.»
Έλεγες. Τότε, ενώ γνώριζες κάτι που ο Αλλάχ θα αποκάλυπτε, φοβόσουν τα κουτσομπολιά των ανθρώπων. Αλλά ο Αλλάχ είναι πιο άξιος να τον φοβούνται. Και όταν ο Ζαΐντ διέκοψε τη σχέση του με εκείνη τη γυναίκα, εμείς την παντρέψαμε με εσένα.
Ώστε να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι αμαρτία για τους πιστούς να παντρεύονται τις γυναίκες που έχουν χωρίσει οι υιοθετημένοι γιοι τους.
Έτσι εκπληρώθηκε η εντολή του Θεού.
(Αλ-Αχζάμπ, 33/37)
Μετά την αποκάλυψη αυτού του στίχου, το 5ο έτος της Εγίρας, η Ζεϊνέμπ, σε ηλικία τριάντα πέντε ετών, παντρεύτηκε τον Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) με μια ουράνια συμφωνία.
Πράγματι, οι υποκριτές δεν έμειναν άπραγοι μετά από αυτόν τον γάμο. Άρχισαν να λένε: «Ο Μωάμεθ νυμφεύτηκε τη γυναίκα του γιου του, ενώ γνώριζε ότι ήταν αμαρτία!». Τότε αποκαλύφθηκε ο 40ος στίχος της Σούρας Αχζάμπ:
«Ο Μωάμεθ δεν είναι πατέρας κανενός από εσάς, αλλά είναι ο Απόστολος του Θεού και ο τελευταίος των Προφητών. Ο Θεός δε γνωρίζει τα πάντα.»
Οι προφήτες, όντας σαν πατέρες για τις κοινότητές τους, τις φρόντιζαν με μεγαλύτερη στοργή από ό,τι οι ίδιοι οι πατέρες τους, αν και αυτό δεν ήταν πατρότητα με την έννοια της συγγένειας. Η ιερή στίχος, λοιπόν, αποσαφηνίζει ότι η σύναψη γάμου από τους προφήτες με γυναίκες από τις κοινότητές τους δεν ήταν κάτι παράλογο, αντιεπιστημονικό ή αφύσικο. Έτσι, το Ισλάμ διαχώριζε το δίκαιο της υιοθεσίας από το δίκαιο των βιολογικών παιδιών. Ωστόσο, η συνήθεια αυτή ήταν τόσο βαθιά ριζωμένη και εδραιωμένη, που ούτε καν οι μουσουλμάνοι της εποχής δεν τολμούσαν να προχωρήσουν σε τέτοιο γάμο. Γι’ αυτό, οι υποκριτές της εποχής εκείνης διασπείρουν φήμες γύρω από αυτόν τον γάμο, πλέκοντας διάφορα σενάρια. Μάλιστα, προσπάθησαν να τον παρουσιάσουν ως απόδειξη της –απαίσιας– επιθυμίας του Προφήτη για σαρκικές απολαύσεις.
Η σύντομη και καίρια απάντηση του Δασκάλου Μπεντιουζζαμάν σε όσους θεωρούν αυτόν τον γάμο σαρκικό και ερωτικό είναι η εξής:
“Ούτε χίλιες φορές, ούτε ποτέ.”
Σε εκείνη την υψηλή θέση, δεν φτάνει το χέρι τέτοιων αμφιβολιών. Ναι, σε εκείνη την περίοδο από τα δεκαπέντε έως τα σαράντα πέντε χρόνια, κατά την έξαρση της φυσικής ορμής και την ανάφλεξη των εγκοσμίων επιθυμιών, ένας άνθρωπος που, με την ομόφωνη γνώμη φίλων και εχθρών, αρκέστηκε και ικανοποιήθηκε με μία μόνο γυναίκα, όπως η Χατιτζέτ-ουλ Κούμπρα (ρα), με απόλυτη σεμνότητα και ακεραιότητα, είναι απόδειξη για όποιον έχει έστω και λίγη λογική, ότι οι πολλαπλοί γάμοι και οι συζυγίες του μετά τα σαράντα, όταν η φυσική ορμή υποχωρεί και οι εγκόσμιες επιθυμίες ηρεμούν, δεν οφείλονται σε σαρκικές επιθυμίες, αλλά σε άλλες σημαντικές σοφίες.
(Συλλογή Επιστολών του Νουρ, 1/357)
Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν), ο οποίος γνώριζε την Ζεϊνέμπ και πριν αυτή παντρευτεί τον Ζαΐντ, θα μπορούσε να την παντρευτεί και πριν από τον γάμο της με τον Ζαΐντ. Δεν υπήρχε κανένα εμπόδιο. Συνεπώς, σε αυτόν τον γάμο υπάρχουν σημαντικές σοφίες, όπως η διόρθωση των διαδεδομένων παλαιών λαθών στην κοινωνία και η θέσπιση νέων διατάξεων.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Η πολυγαμία του Προφήτη (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) και το γεγονός ότι το σπίτι του ήταν σχολείο για τις αγνές συζύγους του…
– Ποιες είναι οι σοφίες πίσω από τις πολλές γαμήλιες ενώσεις του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν);
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
