Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Από τον Αμπού Μπακρ, ο Θεός να είναι ευχαριστημένος μαζί του, αναφέρεται:
“Ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ειρήνη και ευλογία σε αυτόν, είπε:
«Να σας πω ποια είναι η μεγαλύτερη από τις μεγάλες αμαρτίες;»
είπαν και το επανέλαβαν τρεις φορές. Εμείς:
“Ναι!”
λέγοντας:
“Η αποδοχή άλλων θεών εκτός από τον Αλλάχ, η ασέβεια προς τους γονείς, η αφαίρεση ζωής!”
είπε. Εκείνη τη στιγμή, όρθιος, κάθισε κάτω:
“Να το ξέρετε! Ψευδής λόγος, ψευδής μαρτυρία!”
είπε και το επανέλαβε τόσες φορές που
“Μακάρι να σταματήσει πια!”
ευχήθηκε.” [Μπουχάρι, Σαχάδαιτ 10, Εντέμπ 6, Ιστί’ζαν 35, Ιστίταμπ 1; Μουσλίμ, Ιμάν 143, (87); Τιρμίζι, Σαχάδαιτ 3, (2302)]
Ο Ουμπέιντ ιμπν Ουμέιρ αφηγείται από τον πατέρα του, ο οποίος ας είναι ευχαριστημένος από αυτόν ο Αλλάχ:
«Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ρώτησε έναν άνδρα για τις μεγάλες αμαρτίες, και εκείνος απάντησε:»
“Είναι εννέα!”
είπαν και απαρίθμησαν:
«Η πολυθεΐα, η μαγεία, η ανθρωποκτονία, η τοκογλυφία, η κατάχρηση της περιουσίας των ορφανών, η λιποταξία, η συκοφαντία εναντίον εντίμων γυναικών, η αδικία προς τους γονείς, η θεώρηση ως θεμιτού του να διαπράττεις αμαρτήματα στην Ιερή Κάαμπα (την Κίμπλα σου), είτε είσαι υγιής είτε πεθαίνεις.»
[Αμπού Νταβούντ, Βεσαγιά 10, (2875); Νεσαΐ, Ταχρίμ 3, (7, 89)]
5194 – Ο Ιμπν Μεσούντ, ο Θεός να τον ευλογεί, αφηγείται:
“Είπα:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Ποιο είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα ενώπιον του Θεού;»
«Είναι σαν να βάζεις τον Αλλάχ, που σε δημιούργησε, σε ισότιμη θέση με κάτι άλλο!»
είπαν. / διέταξαν. / πρόσταξαν.
“Ποιο είναι το επόμενο;”
είπα.
“Να σκοτώσεις το παιδί σου για να το φάω μαζί σου!”
είπαν. Εγώ πάλι:
“Ποιο είναι το επόμενο;
“Είπα.”
“Το να μοιχεύεις με τη γυναίκα του γείτονά σου είναι σαν να κλέβεις την τιμή του!”
είπαν.”[Μπουχάρι, Τεφσίρ, Μπακαρά 3, Φουρκάνα 3, Εντέμπ 20, Μουχάριμπιν 20, Ντιγιάτ 1, Τεβχίντ 40, 46; Μουσλίμ, Ιμάν 141, (3181, 3182), Τεφσίρ, Φουρκάνα; Νεσάι, Ταχρίμ 4, (7, 89, 90); Αμπού Νταβούντ, Ταλάκ 50, (2310)]
5195 – Ο Ιμπν Αμρ Ιμπν Αλ-Ας, ο Θεός να είναι ευχαριστημένος με αυτούς, αφηγείται:
«Ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ειρήνη και ευλογία σε αυτόν, είπε:»
“Το να βρίζει κανείς τους γονείς του είναι από τις μεγάλες αμαρτίες!”
είχαν διατάξει. Οι παρευρισκόμενοι:
“Μήπως κανείς βρίζει τους γονείς του;”
είπαν.
«Ναι! Κάποιος βρίζει τον πατέρα κάποιου άλλου, κι εκείνος βρίζει τον πατέρα του· βρίζει τη μητέρα του, κι εκείνος βρίζει τη μητέρα του!»
[Μπουχάρι, Εντέμπ 4; Μουσλίμ, Ιμάν 146, (90); Τιρμίζι, Μπιρρ 4, (1903); Αμπού Νταβούντ, Εντέμπ 129, (5141)]
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
