Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Νουρσί, το 1911, συνέγραψε το
Δίκες
Στο έργο του με τίτλο, υποστηρίζει ότι, ως αποτέλεσμα των συγκρούσεων μεταξύ θρησκείας και επιστήμης, ο ήλιος του Ισλάμ έχει επισκιαστεί, οι Μουσουλμάνοι έχουν μείνει πίσω και έχουν στερηθεί τις “ευκολίες του κόσμου”, ενώ οι ξένοι [οι Δυτικοί], απομακρυνόμενοι από το Ισλάμ,
«από την ευδαιμονία της загробной жизни»
αναφέρουν ότι έχουν στερηθεί. Η κύρια αιτία αυτής της στασιμότητας και της οπισθοδρόμησης είναι η εσφαλμένη αντίληψη ότι υπάρχει σύγκρουση μεταξύ θρησκείας και επιστήμης, η οποία προκύπτει από “παρεξήγηση”.
«Πώς μπορεί ο δούλος να είναι εχθρός και αντίπαλος του κυρίου του, ο υπηρέτης του προϊσταμένου του και ο γιος του πατέρα του; Ο Ισλαμισμός είναι ο κύριος, ο καθοδηγητής των τεχνών [επιστημών] και ο αρχηγός και πατέρας των αληθινών επιστημών.»
(Νουρσί, BS (1995). Μουχακεμάτ, Κωνσταντινούπολη: Ενβάρ Νεσριγιάτ, σελ. 8).
Η ερώτηση που έθεσε ο Νουρσί σχετικά με τις εξελίξεις στις συζητήσεις περί θρησκείας και επιστήμης είναι πολύ αξιοσημείωτη. Λέει τα εξής:
Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτή η παρεξήγηση και η άκυρη φαντασίωση είχαν ισχύ μέχρι τότε (1910/1911), σπέρνοντας απελπισία και απογοήτευση στην κοινωνία και κλείνοντας τις πόρτες του πολιτισμού και της σύγχρονης εκπαίδευσης στις μουσουλμανικές κοινωνίες. Μια φαινομενική αιτία των συζητήσεων περί θρησκείας και επιστήμης είναι ο φόβος των θρησκευτικών ηγετών, οι οποίοι “φαντάζονται ότι ορισμένες θρησκευτικές εκδηλώσεις αντιτίθενται σε ορισμένες επιστημονικές προσπάθειες”.
(Νουρσί, Δίκες του Μπεντίουζζάμαν Σαΐντ, σελ. 10).
Αφού επισήμανε το λάθος των θρησκευτικών μελετητών να θεωρούν ορισμένα ζητήματα της θρησκείας αντίθετα με ορισμένα ζητήματα της επιστήμης, προχώρησε στην ακόλουθη εξήγηση:
«Αφήσαμε την ουσία και τον πυρήνα του Ισλάμ και επικεντρωθήκαμε στην επιφάνεια και την εξωτερική του όψη, και έτσι πλανηθήκαμε. Με κακή κατανόηση και έλλειψη σεβασμού, δεν αποδώσαμε στο Ισλάμ την τιμή και τον σεβασμό που του άξιζε, με αποτέλεσμα να μας αποστραφεί και να καλυφθεί με τα σύννεφα των φαντασιώσεων και των ψευδαισθήσεων…»
«Και έχει δίκιο, διότι εμείς, αναμειγνύοντας τις ισραηλιτικές παραδόσεις με τις αρχές της θρησκείας και τις μεταφορές με την αλήθεια, δεν μπορέσαμε να εκτιμήσουμε την αξία του. Και ως τιμωρία, μας άφησε στη γη να υποφέρουμε από ταπείνωση και δυστυχία. Μόνο η ευσπλαχνία του μπορεί να μας σώσει.»
(Νουρσί, Δίκες του Μπεντίουζζαμάν Σαΐντ, σελ. 9).
Φαίνεται πως ορισμένοι λόγιοι δεν κατάλαβαν την ουσία του Ισλάμ. Περιορίστηκαν μόνο στην επιφάνεια, αδυνατώντας να διεισδύσουν στην αλήθεια και το νόημά του. Εξαιτίας αυτής της παρεξήγησης, δεν μπόρεσαν να αποδώσουν στο Ισλάμ τον σεβασμό που του αξίζει. Και το Ισλάμ, αποστρεφόμενο αυτές τις παρεξηγήσεις, κρύφτηκε πίσω από σύννεφα φαντασιώσεων και ονείρων.
Ο λόγος αυτής της απόκρυψης είναι ότι οι λόγιοι ανακάτεψαν τις αναληθείς και φανταστικές πληροφορίες και ιστορίες που προέρχονταν από τους Ισραηλίτες με τις αρχές και τις αλήθειες του Ισλάμ, μπερδεύοντας τις μεταφορές, δηλαδή τις λέξεις που χρησιμοποιούνται με νόημα διαφορετικό από το κανονικό, με τις αλήθειες τους, και έτσι δεν μπόρεσαν να εκτιμήσουν την αξία του Ισλάμ. Και ως τιμωρία, άφησε τους μουσουλμάνους σε ταπείνωση και δυστυχία για να τους διαπαιδαγωγήσει στον κόσμο. Η σωτηρία τους θα έρθει πάλι από τη δική του ευσπλαχνία. Δηλαδή, με το να προσκολληθούν σφιχτά στο αδιάσπαστο σχοινί του, στις αλήθειες του, και να ζήσουν στην πράξη το σωστό Ισλάμ και την αλήθεια που αρμόζει στο Ισλάμ. Τότε, το κρυμμένο και παραμελημένο Ισλάμ θα αναπτυχθεί και θα ευδοκιμήσει, και έτσι θα επικρατήσει η παγκόσμια ειρήνη και η πρόοδος στην ανθρωπότητα. Δεν θα υπάρχει πλέον ανάγκη για συζητήσεις μεταξύ επιστήμης και θρησκείας.
Ο Νουρσί αφιέρωσε εκτενώς τα έργα του στην αντιμετώπιση των αντιρρήσεων κατά του Ισλάμ, οι οποίες προέκυψαν από την εσφαλμένη ερμηνεία ορισμένων μεταφορών και παρομοιώσεων που απαντώνται σε στίχους του Κορανίου και σε χαντίθ. Μία από τις πλέον επικριθείσες και αμφισβητηθείσες απόψεις είναι η άποψη ότι ο κόσμος στηρίζεται σε έναν ταύρο και ένα ψάρι.
Απαντώντας σε μια ερώτηση σχετικά με το θέμα του ψαριού-βουβαλιού, είπε:
«Στην ερώτησή σας αυτή τη φορά λέτε: “Οι δάσκαλοι λένε: Η γη στέκεται πάνω σε έναν ταύρο και ένα ψάρι. Ωστόσο, η γεωγραφία δείχνει ότι η γη κινείται σαν ένα αστέρι στο διάστημα. Δεν υπάρχει ούτε ταύρος ούτε ψάρι!”»
«Ελ Αρδ αλές-σεβρ βελ χουτ»
(Η γη είναι πάνω από τον ταύρο και το ψάρι)Σε μια αφήγηση, είπε «αλέ-σέβρ», σε μια άλλη «αλέ-χούτ». Μερικοί από τους μελετητές των χαντίθ ερμήνευσαν αυτό το χαντίθ με βάση παραμυθένιες ιστορίες που προέρχονται από τις ισραηλινές παραδόσεις και διαδίδονταν από παλιά. Ειδικά ορισμένοι από τους Ισραηλινούς μελετητές που ασπάστηκαν το Ισλάμ, ερμήνευσαν το χαντίθ με βάση τις ιστορίες που είχαν διαβάσει στα παλαιά βιβλία σχετικά με το «σέβρ» και το «χούτ», δίνοντας στο χαντίθ μια παράξενη ερμηνεία.
Προς το παρόν, θα αναφερθούν πολύ συνοπτικά τρεις αρχές και τρεις πτυχές σχετικά με την ερώτησή σας.
Πρώτη Αρχή:
Μερικοί από τους ραββίνους των Ισραηλιτών, αφού ασπάστηκαν το Ισλάμ, μετέφεραν μαζί τους και τις παλιές τους γνώσεις, τις οποίες ενσωμάτωσαν στο Ισλάμ. Ωστόσο, σε αυτές τις παλιές γνώσεις υπήρχαν λάθη. Αυτά τα λάθη, βεβαίως, ανήκουν σε αυτούς και όχι στο Ισλάμ.
Δεύτερη Αρχή
:
Οι παρομοιώσεις και οι αναπαραστάσεις, καθώς περνούν από τους σοφούς στους αμαθείς, δηλαδή, καθώς πέφτουν από τα χέρια της γνώσης στα χέρια της άγνοιας, με την πάροδο του χρόνου γίνονται αντιληπτές ως αλήθεια. Για παράδειγμα, όταν ήμουν μικρός, έγινε έκλειψη σελήνης. Είπα στη μητέρα μου:“Γιατί η σελήνη είναι έτσι;”
Είπε: “Το φίδι το κατάπιε.”
Είπα: “Φαίνεται καλύτερα τώρα.”
Είπε: «Εκεί πάνω, τα φίδια είναι σαν γυαλί και δείχνουν τι υπάρχει μέσα τους».Αυτή τη παιδική ανάμνηση την θυμόμουν συχνά. Και έλεγα:
“Πώς μια τέτοια ψευδής δεισιδαιμονία μπορεί να κυκλοφορεί στα χείλη σοβαρών ανθρώπων, όπως η μητέρα μου;”
Έτσι νόμιζα. Μα, όταν μελέτησα την αστρονομία, είδα ότι όσοι έλεγαν το ίδιο με τη μητέρα μου, είχαν πάρει μια παρομοίωση για αλήθεια. Διότι, η μεγάλη εκείνη περιφέρεια που ονομάζουν “ζωδιακός κύκλος”, η οποία αποτελεί το μέτρο των ηλιακών βαθμών, και η κεκλιμένη περιφέρεια της σελήνης, η οποία αποτελεί το μέτρο των σεληνιακών σταθμών, αλληλοκαλύπτονται, δίνοντας σε καθεμιά από τις δύο περιφέρειες σχήμα δύο τόξων. Σε αυτά τα δύο τόξα, οι αστρονόμοι, με μια ωραία παρομοίωση, έδωσαν το όνομα “δύο δράκοντες”, “τιννίνεϊν”. Λοιπόν, στο σημείο τομής αυτών των δύο περιφερειών, ονόμασαν το ένα “κεφαλή”, “ρε’ς”, και το άλλο “ουρά”, “ζενέμπ”. Όταν η σελήνη φτάνει στην “κεφαλή” και ο ήλιος στην “ουρά”, σύμφωνα με την αστρονομική ορολογία, συμβαίνει η “έκλειψη της γης”. Δηλαδή, η σφαίρα της γης πέφτει ακριβώς ανάμεσά τους. Τότε η σελήνη εκλείπει. Σύμφωνα με την προηγούμενη παρομοίωση, λέγεται “η σελήνη μπήκε στο στόμα του δράκοντα”. Αυτή η υψιπετής και επιστημονική παρομοίωση, καθώς πέρασε στη γλώσσα του λαού, με το πέρασμα του χρόνου, πήρε τη μορφή ενός τεράστιου δράκοντα που καταπίνει τη σελήνη.Δύο μεγάλοι άγγελοι, ο Σέβρ και ο Χουτ, ονομάστηκαν έτσι με μια λεπτή και ιερή παρομοίωση και με ένα σημαδιακό νεύμα. Καθώς η ιερή, ουράνια γλώσσα της Προφητείας μεταφράστηκε στη γλώσσα του λαού, η παρομοίωση μετατράπηκε σε πραγματικότητα, παίρνοντας τη μορφή ενός τεράστιου ταύρου και ενός τρομερού ψαριού.
Τρίτη Αρχή
:
Όπως το Κοράνι έχει αλληγορίες (μουτασαμπιχάτ), διδάσκοντας βαθυστόχαστα ζητήματα στις μάζες με παραδείγματα και παρομοιώσεις, έτσι και τα χαντίθ έχουν αλληγορίες (μουτασαμπιχάτ), εκφράζοντας βαθυστόχαστες αλήθειες με οικείες παρομοιώσεις. Για παράδειγμα, όπως έχουμε εξηγήσει σε ένα-δύο κείμενα, κάποτε ακούστηκε ένας πολύ δυνατός θόρυβος στην παρουσία του Προφήτη. Και εκείνος διέταξε:
“Είναι ο θόρυβος μιας πέτρας που κυλάει εδώ και εβδομήντα χρόνια και πέφτει στον πάτο της κόλασης αυτή τη στιγμή.”
Λίγα λεπτά αργότερα, κάποιος ήρθε και είπε: «Πέθανε ο διάσημος υποκριτής, εβδομήντα χρονών». Αυτό διακήρυξε την αλήθεια της πολύ εύγλωττης αναπαράστασης του Αποστόλου (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν).Προς το παρόν, θα δοθούν τρεις απαντήσεις στην ερώτησή σου.
Πρώτον:
Ονομασία ενός από τους αγγέλους που ονομάζονται Χαμελέ-ι Αρς και Σεμαβάτ.
“Πεζογραφία”
και το όνομα του άλλου
“Σεβρ”
Όπως ο Θεός διόρισε τέσσερις αγγέλους για να επιβλέπουν τον Θρόνο και τους ουρανούς, την κυριαρχία της θεϊκής εξουσίας Του, έτσι και στη γη, που είναι ο μικρότερος αδελφός των ουρανών και σύντροφος των πλανητών, διόρισε δύο αγγέλους ως επιτηρητές και φύλακες. Το όνομα του ενός από αυτούς τους αγγέλους είναι…
“Σεβρ”
και το όνομα του άλλου
“Χουτ”
Και το μυστικό της φήμης του είναι το εξής:Η γη αποτελείται από δύο μέρη: το νερό και τη γη. Το νερό ευδοκιμεί χάρη στα ψάρια. Η γη ευδοκιμεί χάρη στη γεωργία, που είναι η πηγή ζωής των ανθρώπων, και αυτή στηρίζεται στο βόδι, βρίσκεται στους ώμους του βοδιού. Δύο άγγελοι, που είναι και διοικητές και επιτηρητές της γήινης σφαίρας, οφείλουν να έχουν κάποια σχέση με τα ψάρια και τα βοοειδή. Ίσως, και η γνώση ανήκει μόνο στον Θεό, αυτοί οι δύο άγγελοι να έχουν μορφή ταύρου και φάλαινας στον κόσμο των αγγέλων και στον κόσμο των παραδειγμάτων. Αυτή η σχέση και η επιτήρηση, καθώς και η αναφορά σε αυτά τα δύο σημαντικά είδη κτισμάτων της γήινης σφαίρας, υποδεικνύονται από τη θαυματουργή και εκφραστική γλώσσα του Προφήτη,
Η γη πάνω από τον ταύρο και το ψάρι.
είπε, και εξέφρασε μια αλήθεια που περιείχε ζητήματα πολύ βαθιά και εκτεταμένα, ίσα με μια σελίδα, με μια πολύ ωραία και σύντομη πρόταση.
Δεύτερη Πλευρά
:
Για παράδειγμα, αν κάποιος ρωτούσε: “Σε τι θεμελιώνεται αυτό το κράτος και η εξουσία του;” Η απάντηση θα ήταν:
“Η σπάθη και η πένα”
λέγεται. Δηλαδή,
“Στηρίζεται στην ανδρεία και τη δύναμη του στρατιωτικού ξίφους και στην ικανότητα και τη δικαιοσύνη της υπαλληλικής πένας.”
Εφόσον η γη κατοικία των ζωντανών οντων και οι ηγέτες των ζωντανών οντων είναι οι άνθρωποι, και η κύρια πηγή διαβίωσης της πλειοψηφίας των ανθρώπων που ζουν στις παράκτιες περιοχές είναι τα ψάρια, και η κύρια πηγή διαβίωσης εκείνων που δεν ζουν στις παράκτιες περιοχές είναι η γεωργία, δηλαδή το ζευγάρι βοδιών, και ένα σημαντικό εμπόριο είναι επίσης τα ψάρια, τότε δίκαια λέγεται ότι η γη στηρίζεται στα βόδια και στα ψάρια, όπως το κράτος στηρίζεται στο σπαθί και στην πένα. Διότι, αν τα βόδια δεν εργαστούν και τα ψάρια δεν γεννήσουν εκατομμύρια αυγά ταυτόχρονα, τότε ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει να ζήσει, η ζωή θα καταρρεύσει και ο Δημιουργός, ο Σοφός, θα καταστρέψει τη γη.Ορίστε, ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν, με μια θαυματουργή, υπέροχη και σοφή απάντηση,
Η γη πάνω από τον ταύρο και το ψάρι.
είπε. Δίδαξε μια ευρεία αλήθεια με δύο λέξεις, σχετικά με το πόσο η ζωή του ανθρώπινου είδους συνδέεται με τη ζωή του ζωικού είδους.
(Nursi, BS Lem’alar, Sözler Neşriyat, Κωνσταντινούπολη, 2009, σελ. 91-93).
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
