– Σας είχα στείλει μια ερώτηση νωρίτερα. Είπατε ότι δεν πρέπει να ρωτάμε μια γυναίκα αν είναι παρθένα. Λοιπόν, σε ένα Χαδις Σαρίφ που αναφέρεται στο Κουτουμπ Σίττε, 6601 – ο Ιμπν Αμπάς (ραδγιαλλαχού ανχούμα) αφηγείται:
«Ένας άνδρας από τους Ανσάρ παντρεύτηκε μια γυναίκα από τους Μπελιχλάν και πέρασε τη νύχτα μαζί της. Το πρωί, είπε:»
“Δεν βρήκα αυτή τη γυναίκα παρθένα!”
είπε. Η κατάσταση αναφέρθηκε στον Αγγελιοφόρο του Θεού, ειρήνη και ευλογία σε αυτόν. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού κάλεσε την κόρη του και την ρώτησε για το θέμα. Η γυναίκα είπε:
“Όχι! Ήμουν παρθένα!”
είπε. Έκαναν μι’αλα’ανε κατ’ εντολήν του Προφήτη (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν). (Ο σύζυγος) έδωσε στην γυναίκα την προίκα της.
– Περιγράφεται μια τέτοια κατάσταση. Αν δεν ερωτηθεί αν είναι παρθένα, γιατί θεωρείται λόγος διαζυγίου; Και μάλιστα διαζύγιο με κατάρα!…
– Ας υποθέσουμε ότι η γυναίκα έχασε την παρθενία της όχι μέσω γάμου, αλλά μέσω μοιχείας, οπότε:
1. Θεωρείται παρθένα η γυναίκα που έχει διαπράξει μοιχεία;
2. Αν ισχύει αυτό, μήπως ο Αγγελιοφόρος του Θεού, όταν διαπίστωσε ότι η γυναίκα δεν ήταν παρθένα την νύχτα του γάμου, δεν υπέθεσε ότι η παρθενία της είχε χαθεί από μοιχεία και όχι από γάμο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αυτήν την παράδοση την έχει καταγράψει ο Ιμπν Μάτζα.
(Τάλακ, 27/ αριθ. εγγρ.: 2070)
– Σύμφωνα με αυτή την αφήγηση του Ιμπν Μάτζε
αδύναμος
έχει αναφερθεί.
(βλ. Ιμπν Μάτζε, α.γ./ταλίκ)
– Ο Χαϊσάμι αναφέρει την αλυσίδα μετάδοσης της αφήγησης που έκανε ο Μπεζζάρ.
αξιόπιστοι/ακλόνητοι αφηγητές
όπως αναφέρεται. (Mecmau’z-Zvevaid, h. no: 7843)
Αλλά ο ίδιος ο Μπεζάρ,
«Αυτή την αφήγηση την γνωρίζουμε μόνο από αυτή την πηγή».
με την έννοια της αφήγησης
στην αδυναμία του
έχει επισημάνει.
(βλ. Μουσνέδ αλ-Μπαζζάρ, αριθ. χαντίθ: 5100)
Αφού διευκρινίσαμε τη θέση του χαντίθ, μπορούμε πλέον να απαντήσουμε στις δύο ερωτήσεις σας:
1. «Μια γυναίκα που έχει διαπράξει μοιχεία θεωρείται παρθένα;»
ερώτηση:
Όχι, η γυναίκα που έχει διαπράξει μοιχεία δεν θεωρείται παρθένα. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη γι’ αυτό στις παραδόσεις των Χαντίθ.
2. «Αν ισχύει αυτό, μήπως ο Αγγελιοφόρος του Θεού, όταν διαπιστώθηκε ότι η γυναίκα δεν ήταν παρθένα την νύχτα του γάμου, δεν υπέθεσε ότι η παρθενία της είχε χαθεί από μοιχεία και όχι από γάμο;»
ερώτηση:
Το ζήτημα εδώ δεν είναι πώς χάθηκε η παρθενία, αλλά αν χάθηκε. Διότι υπάρχει μια κατηγορία: ο άνδρας ισχυρίζεται ότι η γυναίκα του δεν ήταν παρθένα και συνεπώς διέπραξε μοιχεία. Η γυναίκα το αρνείται.
– Αν ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι μαζί του) εξέδωσε απόφαση σε τέτοιο θέμα, το έκανε σύμφωνα με το βιβλίο του Θεού. Ο Θεός είπε:
«Όσοι άνδρες κατηγορούν τις γυναίκες τους για μοιχεία, χωρίς να έχουν μάρτυρες εκτός από τον εαυτό τους, η μαρτυρία καθενός από αυτούς συνίσταται σε τέσσερις όρκους στο όνομα του Θεού, ότι λέει την αλήθεια. Στην πέμπτη φορά, εύχεται η κατάρα του Θεού να πέσει πάνω του αν ψεύδεται. Η γυναίκα που κατηγορείται, αν ορκιστεί τέσσερις φορές στο όνομα του Θεού ότι ο άνδρας της ψεύδεται στην κατηγορία του, απαλλάσσεται από την τιμωρία. Και στην πέμπτη φορά, εύχεται η οργή του Θεού να πέσει πάνω της αν ο άνδρας της λέει την αλήθεια.»
(Νουρ, 24/6-9)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
