– Γνωρίζουν οι νεκροί, που έχουν περάσει στην άλλη ζωή, τις πράξεις των ζωντανών συγγενών τους;
– Υπάρχει λόγος να χαίρεσαι ή να λυπάσαι αν συμβεί κάτι τέτοιο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ναι, όσοι έχουν πεθάνει και βρίσκονται στον τάφο, γνωρίζουν τις πράξεις των ζωντανών συγγενών τους, χαίρονται ή λυπούνται και προσεύχονται γι’ αυτούς.
Μερικές από τις σχετικές με το θέμα παραδόσεις (χάντιθ) είναι οι εξής:
1. «Η ζωή μου είναι ευλογία για εσάς. Μου μιλάτε, και εγώ σας μιλάω. Μετά τον θάνατό μου, ο θάνατός μου θα είναι επίσης ευλογία για εσάς. Οι πράξεις σας θα μου παρουσιάζονται. Όταν βλέπω τις καλές πράξεις σας, ευχαριστώ τον Θεό. Όταν βλέπω τις κακές πράξεις σας, ζητώ συγχώρεση και έλεος για εσάς.»
(Μπεζζάρ, αλ-Μπαχρ αζ-Ζεχχάρ / Μουσνέδ αλ-Μπεζζάρ, 5/308)
Ο Ζεϊν αλ-Ιράκι και ο Χεϊσάμι επιβεβαίωσαν την αυθεντικότητα αυτού του χαντίθ, όπως το μετέδωσε ο Μπεζάρ.
(βλ. Ιρακί, Ταχρίτζου αχαδίσ’ιλ-Ιχιά, 1/1415; Χεϊσέμι, Μετζμαου’ζ-Ζεβάιντ, αρ. 14250)
2. «Οι πράξεις σας ανακοινώνονται στους συγγενείς και γνωστούς σας που βρίσκονται στον τάφο. Χαίρονται όταν βλέπουν τις καλές πράξεις σας. Για τις πράξεις σας που δεν είναι καλές,
«Ω Κύριε! Όπως εσύ μας οδήγησες στον σωστό δρόμο, οδήγησε και αυτόν τον αδελφό μου. Και μετά πάρε την ψυχή του.»
λένε.”
(Μουσνέδ, 20/114; Χακίμ-ι Τιρμίζι, Νεβαντίρ αλ-Ουσούλ, 2/260)
Στην αφήγηση του Αχμάντ ιμπν Χανμπάλ – που θεωρείται σημάδι αδυναμίας
(Ανάμεσα στον Σουφιάν Σεβρί και τον Άγιο Ανέζ)
υπάρχει ένας ανώνυμος αφηγητής
(βλ. Χαϊσάμι, Ματζμαου’ζ-Ζαουαΐντ, αρ. 3933)
3. «Οι πράξεις σας θα φανερωθούν στους συγγενείς και γνωστούς σας που βρίσκονται στον τάφο. Αν οι πράξεις σας είναι καλές, θα χαρούν. Αν όχι, …»
«Ω Κύριε, ενέπνευσε στις καρδιές τους να πράξουν καλές πράξεις.»
λένε.
(Αμπού Νταβούντ αλ-Τεγιαλίσι, Μουσνέδ, 3/340)
Επίσης, το ίδιο
«Εμπνέει τις καρδιές τους…»
Μια παρόμοια αφήγηση, η οποία περιέχει την ίδια φράση, αναφέρεται και από τον Ταμπεράνι (αλ-Εβσάτ). Ωστόσο, η αφήγηση θεωρείται αδύναμη επειδή περιέχει έναν αδύναμο αφηγητή.
(βλ. Majma’ al-Zawa’id, αρ. χ. 3931)
4. «Οι πράξεις των ανθρώπων παρουσιάζονται στον Θεό τη Δευτέρα και την Πέμπτη. Στους προφήτες και στους γονείς παρουσιάζονται την Παρασκευή. Όταν βλέπουν τις καλές πράξεις, χαίρονται. Η λάμψη των προσώπων τους αυξάνεται. Να φοβάστε τον Θεό! Μην πειράζετε τους νεκρούς σας!»
(
Χακίμ αλ-Τιρμίζι, Νεβαντίρ αλ-Ουσούλ, 2/26· βλ. επίσης Κενζ αλ-Ουμμάλ, αρ. 45493· Κεφσ αλ-Χαφά, 1/352.
5. «Φοβηθείτε τον Θεό για τους αδελφούς σας που βρίσκονται στους τάφους! Οι πράξεις σας θα τους αποκαλυφθούν.»
Ο Χακίμ ατ-Τιρμίζι μετέδωσε αυτήν την αφήγηση από τον Νουμάν μπιν Μπασίρ.
(Νεβαντίρ αλ-Ουσούλ, 2/259; Ιμπν Εμπιντουνιά, αλ-Μενάματ, 1/5; Μπεϊχάκι, Σουαμπ αλ-Ιμάν, 12/471)
6. «Οι πράξεις σας ανακοινώνονται στους νεκρούς. Χαίρονται όταν βλέπουν τις καλές πράξεις σας, λυπούνται όταν βλέπουν τις κακές πράξεις σας.»
(Ιμπν Εμπιντουνιά, αλ-Μαναμάτ, 1/9)
7.
«Υπήρχαν δύο πιστοί και δύο άπιστοι φίλοι. Ένας από τους πιστούς πέθανε. Όταν του αναγγέλθηκε η είσοδός του στον Παράδεισο, θυμήθηκε τον φίλο του και είπε:»
«Ω Θεέ μου, ο φίλος μου τάδε με παρότρυνε πάντοτε να υπακούω σε Σένα και στον Απόστολό Σου, με συμβούλευε για το καλό και με προειδοποιούσε από το κακό…»
και προσεύχεται να μην παρεκκλίνει από την ορθή πορεία μετά από αυτόν και να του δοθούν οι ευλογίες που δόθηκαν σε αυτόν. Στη συνέχεια, όταν πεθαίνει και ο άλλος φίλος, οι ψυχές τους συναντιούνται και λένε η μία στην άλλη:
“Τι υπέροχος αδελφός, τι υπέροχος φίλος και τι υπέροχος σύντροφος.”
λένε.
Όταν ένας από τους δύο άπιστους φίλους πεθαίνει και μαθαίνει για την τιμωρία που τον περιμένει, θυμάται τον φίλο του και λέει:
«Ω Θεέ μου, ο φίλος μου με προέτρεπε συνεχώς να αψηφώ εσένα και τον Απόστολό σου, να κάνω το κακό και να μην κάνω το καλό. Ω Θεέ μου, μην τον καθοδηγήσεις μετά από μένα, ώστε να υποφέρει κι αυτός την τιμωρία που είδα εγώ, και να οργιστείς εναντίον του όπως οργίστηκες εναντίον εμού.»
Μετά πεθαίνει και ο άλλος, και οι ψυχές τους, όταν συναντιούνται, λένε η μία στην άλλη:
“Τι κακός αδελφός και τι κακός φίλος.”
λένε.”
(Σουγιούτι, Σχολιασμός των Στήθων, 1/99)
Ο Σουγιούτι αναφέρει αυτή την ιστορία από τον Μπεϊχάκι. Ο Μπεϊχάκι, με τη σειρά του, την αναφέρει από…
-με δική του/της επιμέλεια-
Αναφέρεται από τον Χαζράτ Αλί.
(βλ. Μπεϊχάκι, Σουαμπ αλ-Ιμάν, 12/47).
8.
Ο Σαδικά μπιν Σουλεϊμάν Τζαφέρι λέει: «Είχα μια κακή συνήθεια. Μετά το θάνατο του πατέρα μου, μετάνιωσα. Εγκατέλειψα τις αταξίες μου. Κάποτε έκανα μια αμαρτία. Είδα τον πατέρα μου σε όνειρο.»
«Ω γιε μου! Είχα ησυχία στον τάφο μου χάρη στα καλά σου έργα. Τα έργα σου μας παρουσιάζονται. Τα έργα σου μοιάζουν με τις πράξεις των δικαίων. Όμως, λυπήθηκα και ντράπηκα πολύ γι’ αυτό που έκανες τελευταία. Μην με ντροπιάσεις ανάμεσα στους νεκρούς που είναι δίπλα μου.»
είπε.
(Ιμπν Εμπιντουνιά, αλ-Μαναμάτ, 1/20)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
