Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Όλες οι στάσεις που είναι υποχρεωτικές στην προσευχή συνοδεύονται από την ανάγνωση και τις επικλήσεις που γίνονται κατά τη διάρκεια αυτών των στάσεων, οι οποίες είναι σύμφωνες με το νόημά τους.
Για παράδειγμα,
Κιγιάμ (όρθια στάση),
που σημαίνει ο Δημιουργός, ο Κυβερνήτης, ο Συντηρητής και ο Υποστηρικτής ολόκληρου του σύμπαντος, και αναφέρεται στο Σουρά Φατίχα.
«Ο Κύριος των κόσμων, ο Θεός»
συνοδεύει τη δήλωσή του.
Υπόκλιση,
Εκφράζει την έννοια της υποταγής μπροστά στο μεγαλείο του Θεού. Αυτή η στάση, που διαβάζεται σε εκείνο το αξίωμα και
«Αποδίδω δόξα και τιμή στον Υπέρτατο Κύριό μου, τον απαλλάσσω από κάθε ελάττωμα»
που σημαίνει
«Σουμπχάνε ραμπίγελ-αζιμ»
συνοδεύει την αναφορά.
Ομοίως
προσκύνηση
Είναι η πράξη της ταπεινής στάσης, με το πρόσωπο και το μέτωπο να ακουμπούν στο έδαφος, μπροστά στη μεγαλοσύνη του Κυρίου, του Υπέρτατου Δημιουργού, με το πρόσωπο, το πιο πολύτιμο και ιερότερο όργανο του ανθρώπου. Αυτή η στάση, που εκδηλώνεται με ταπεινότητα, διαβάζεται σε αυτό το σημείο και…
«Δοξάζω τον Κύριό μου, τον Υπέρτατο, και τον απαλλάσσω από κάθε ατέλεια».
που σημαίνει
«Σουμπχάνε ραμπίγελ-α’λά»
συνοδεύει την αναφορά.
Με τον ίδιο τρόπο, οι σωματικές κινήσεις της προσευχής, οι προφορικές απαγγελίες και οι επικλήσεις, με μεγάλη αρμονία, εκφράζουν και διακηρύσσουν τον σεβασμό και την αγάπη του πιστού προς τον Θεό, και εκτελούν μια αρμονία λατρείας στην οποία συμμετέχουν η γλώσσα, η καρδιά και τα όργανα. Τώρα, θα μπορούσε να υπάρξει μια πιο όμορφη, πιο ειλικρινής, πιο τέλεια πράξη λατρείας από αυτή;
Ωστόσο, σύμφωνα με το Κοράνι, και οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί είχαν προσευχές με γονυκλισία και προσκύνηση. Όπως απομακρύνθηκαν από την αληθινή θρησκεία τους με πολλούς τρόπους, έτσι απομακρύνθηκαν και από αυτή τη μορφή λατρείας. Ακόμη και σήμερα, μας έχουν αναφέρει άνθρωποι με αδιαμφισβήτητη αξιοπιστία, που έχουν δει με τα ίδια τους τα μάτια Χριστιανούς σε ορισμένες χώρες να προσεύχονται με αυτόν τον τρόπο.
Επιπλέον, η λατρεία δεν είναι δυσκολία, αλλά ευλογία και ομορφιά. Όπως δεν μπορεί να υπάρξει άνθρωπος χωρίς φαγητό, αέρα και νερό, έτσι δεν μπορεί να υπάρξει ήλιος χωρίς φως. Έχετε δει ποτέ άνθρωπο να λέει: “Το φαγητό, το ποτό και η αναπνοή είναι δύσκολα, άρα είναι καλύτερα να μην τα κάνω”;
Η λατρεία είναι η τροφή και το φως της ψυχής.
Πέρα από όλα αυτά, εμείς χρειαζόμαστε τη λατρεία, όχι ο Θεός. Ένα φάρμακο το χρειάζεται ο ασθενής, όχι ο γιατρός. Οι άνθρωποι είναι πνευματικά άρρωστοι. Οι θρησκευτικές πρακτικές είναι τα φάρμακα για τις πνευματικές μας ασθένειες.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Ορισμένοι Χριστιανοί ισχυρίζονται ότι ο Θεός πρέπει να αγαπιέται μόνο και θεωρούν τον φόβο του Θεού παράλογο. Πώς μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτούς που έχουν αυτήν την άποψη;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
