Πρόσφατα έγινε ένα περιστατικό. Ένας μεθυσμένος μαχαίρωσε έναν άλλον μεθυσμένο. Ένας άνθρωπος, τέσσερα χρόνια μεγαλύτερός μου, σχολίασε το γεγονός λέγοντας ότι κατά τη γνώμη του η ενοχή οφείλεται σε αυτό και σε εκείνο. Δεν είναι έτσι; Εγώ απάντησα: “Εγώ παίρνω το μάθημά μου, αλλά δεν σχολιάζω.” Αντέδρασε, ρωτώντας γιατί δεν σχολιάζω… Ποιος έχει δίκιο; Έπρεπε να σχολιάσω; (Δεν σχολίασα επειδή υπάρχουν γλωσσικές δυσκολίες.)
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Επειδή ο άνθρωπος δεν γνωρίζει το άγνωστο, συχνά δεν είναι δυνατόν να κάνει μια σωστή αξιολόγηση κοιτάζοντας μόνο μία πλευρά του γεγονότος.
Σε αυτή την περίπτωση, το καλύτερο είναι να μην κάνω κανένα σχόλιο.
Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι και ο δολοφόνος διέπραξε μια αδικία.
Θεία Πρόνοια,
Επομένως, είναι απαλλαγμένο από ασχήμια ως προς το αποτέλεσμα, καθώς και από αδικία και ελαττώματα ως προς την αιτία. Διότι η μοίρα αποδίδει δικαιοσύνη με βάση την αληθινή αιτία, ενώ οι άνθρωποι, επειδή κρίνουν με βάση την εξωτερική εμφάνιση, μπορεί να διαπράξουν αδικία στο ίδιο θέμα.
Για παράδειγμα, αν ένας δικαστής καταδικάσει έναν άνθρωπο για κλοπή, ενώ αυτός έχει διαπράξει μια δολοφονία που κανείς δεν γνωρίζει… Ο δικαστής θα έχει διαπράξει αδικία, καταδικάζοντας τον άνθρωπο άδικα, ενώ αυτός δεν είναι κλέφτης. Ωστόσο, η μοίρα θα έχει αποδώσει δικαιοσύνη, καταδικάζοντάς τον για την κρυφή δολοφονία.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
