Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Από τον Αδάμ (α.σ.) μέχρι τον Προφήτη Μωάμεθ (σ.α.σ.), οι αρχές της πίστης που κήρυξαν όλοι οι προφήτες είναι ίδιες. Αυτό αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό όλων των αληθινών θρησκειών που κήρυξαν οι προφήτες. Κανένας προφήτης δεν άλλαξε τις αρχές της πίστης, ούτε πρόσθεσε τίποτα σε αυτές.
Σε ό,τι κάλεσε ο Αδάμ (α.σ.) τους ανθρώπους να πιστέψουν, σε εκείνες τις αρχές κάλεσε και ο τελευταίος προφήτης, ο Μωάμεθ (σ.α.σ.), την κοινότητά του να πιστέψει.
Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ των θρησκειών όσον αφορά τα θεμελιώδη δόγματα της πίστης, ούτε και όσον αφορά τις βασικές λατρευτικές πράξεις. Η προσευχή, που αποτελεί τον πυλώνα της θρησκείας, είναι υποχρεωτική λατρευτική πράξη για όλους τους προφήτες και τις κοινότητές τους. Η διαφορά έγκειται μόνο στις ώρες και στον αριθμό των ρεκατ (μονάδων προσευχής).
Σε εμάς, όμως, επιβλήθηκε ως υποχρέωση η πενταπλή προσευχή, η οποία ισοδυναμεί με πενήντα προσευχές από άποψη ανταμοιβής.
Η υποχρέωση της προσευχής αναφέρεται ρητά στο Κοράνι, και αφορά και τις προηγούμενες γενιές. Για παράδειγμα, σε ένα στίχο αναφέρεται ότι ο Προφήτης Ιμπραήμ (Αβραάμ) προσευχόταν συνεχώς και ζητούσε από τους απογόνους του να συνεχίσουν να προσεύχονται:
«Κύριε, κάνε εμένα και τους απογόνους μου να είμαστε σταθεροί στην προσευχή. Κύριε, δέξου την προσευχή μου.»
1
Ο Μωυσής (Μωυσής) επίσης διατάχθηκε να προσεύχεται. Στο 12ο στίχο της Σούρας αλ-Μα’ίντα αναφέρεται ότι οι Ισραηλίτες έδωσαν ρητή υπόσχεση να προσεύχονται.
Ο Προφήτης Σουάιμπ (α.σ.) προσευχόταν πολύ. Μάλιστα, γι’ αυτόν τον λόγο προσπάθησαν να τον προσβάλουν. Αυτό αναφέρεται στο Κοράνι ως εξής:
«Είπαν: «Ω Σουάιμπ, μήπως η προσευχή σου σε διατάσσει να εγκαταλείψεις τη λατρεία των προγόνων μας και να μην κάνεις ό,τι θέλεις με τα υπάρχοντά μας;»
2
Επίσης, στο Κοράνι αναφέρεται ότι ο Ισαάκ, ο Ιακώβ, ο Ζαχαρίας και ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτούς) προσεύχονταν.
Από την άλλη πλευρά, η νηστεία και η ελεημοσύνη δεν είναι λατρευτικές πράξεις που προορίζονται αποκλειστικά για την κοινότητα του Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν).
Πράγματι, το Κοράνι αναφέρει ότι αυτές οι θρησκευτικές υποχρεώσεις επιβλήθηκαν και σε άλλους λαούς. Για παράδειγμα, στο 183ο στίχο της Σούρας αλ-Μπακάρα αναφέρεται:
«Ω εσείς που πιστεύετε! Η νηστεία έχει θεσπιστεί για εσάς, όπως είχε θεσπιστεί και για τις προηγούμενες κοινότητες, για να γίνετε ευσεβείς.»
Ναι, η προσευχή, η νηστεία, η ελεημοσύνη και πολλές άλλες θρησκευτικές πράξεις υπήρχαν και στις θρησκείες των άλλων προφητών. Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου, οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί εγκατέλειψαν ή τροποποίησαν αυτές τις πρακτικές.
Υποσημειώσεις:
1. Ιμπραήμ, 14/40.
2. Χουντ, 11/87.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
