Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Στην καθημερινή μας ζωή, αντιμετωπίζουμε δύσκολες ερωτήσεις όταν δεν εμβαθύνουμε επαρκώς στην ύπαρξη της μεταθανάτιας ζωής. Αυτές είναι:
“Δεν θα το πιστέψω αν δεν το δω.”
Είναι παραληρήματα που έχουν προ πολλού ξεπεραστεί, τα οποία οι υλιστές, καλυπτόμενοι πίσω από τη σοφιστεία τους, χρησιμοποιούν για να αρνηθούν ακόμη μία κοιλάδα πίστης.
Ναι, δεν μπορεί να υπάρξει πιο τρομερή αντίφαση από το να αποδέχεται η ανθρώπινη λογική και ο νους ένα γεγονός για το παρόν και να το αρνείται για το μέλλον. Στην πραγματικότητα, η ζωή που ζούμε αρκεί ως απόδειξη για την ύπαρξη της μεταθανάτιας ζωής. Μπορούν άραγε να αρνηθούν την ύπαρξη της ζωής μετά θάνατον όσοι αρνούνται την ύπαρξη της ζωής που ζουν; Δεν μπορούν.
Διότι, είναι ευκολότερο για έναν διοικητή να συγκεντρώσει έναν στρατό από το μηδέν και να τον θέσει υπό τις διαταγές του, ή να συγκεντρώσει ξανά με το σάλπισμα τους στρατιώτες ενός στρατού που έχει εκπαιδευτεί, γνωρίζεται μεταξύ τους και έχει διασκορπιστεί για ανάπαυση; Ποιο από τα δύο; Φυσικά το δεύτερο. Όπως σε αυτό το παράδειγμα, αφού ο Κύριός μας μας έβγαλε από το σκοτάδι της ανυπαρξίας και μας χάρισε το δώρο της ζωής σε έναν λαμπερό κόσμο, πώς θα μπορούσε να είναι αδύνατο να επαναληφθεί το ίδιο έργο μετά το θάνατο; Εξάλλου, δεν είναι ευκολότερο από το πρώτο;
Πρέπει οπωσδήποτε να πάμε σε ένα μέρος ή να δούμε κάτι με τα μάτια μας για να μάθουμε γι’ αυτό; Η αστρονομία μας μιλάει για αστέρια, γαλαξίες. Υπάρχουν ακόμα πολλά αστέρια στο διάστημα των οποίων το φως δεν έχει φτάσει σε εμάς. Ποιος πήγε και ποιος ήρθε σε αυτά τα μέρη;
Σχετικά με αυτό το θέμα, ο Μπεντιουζζαμάν Χαζρετλερί λέει τα εξής:
“Για να δούμε και να δείξουμε με τα μάτια του κόσμου τούτου τις κατοικίες του αόρατου κόσμου της μεταθανάτιας ζωής, πρέπει είτε να συρρικνώσουμε το σύμπαν σε μέγεθος δύο επαρχιών, είτε να μεγαλώσουμε τα μάτια μας ώστε να γίνουν σαν τα αστέρια, για να μπορέσουμε να δούμε και να προσδιορίσουμε τις θέσεις τους. Οι κατοικίες του μεταθανάτιου κόσμου δεν γίνονται ορατές με τα μάτια αυτού του κόσμου.”
(Επιστολές, Πρώτη Επιστολή)
Αν και η ανθρώπινη λογική, με τα μέτρα αυτού του κόσμου, είναι ανίκανη να κατανοήσει πλήρως έναν κόσμο με διαφορετική φύση και κλίμακα, θεωρεί την ύπαρξη της μεταθανάτιας ζωής δυνατή, επειδή υπάρχουν αμέτρητες αποδείξεις που την αποδεικνύουν. Η ύπαρξη ενός πράγματος που είναι λογικά δυνατό, επιβεβαιώνεται και μέσω της είδησης (της αποκάλυψης).
Όλοι οι προφήτες και τα ιερά βιβλία έχουν αναγγείλει την ύπαρξη της μεταθανάτιας ζωής και έχουν προειδοποιήσει ότι ο άνθρωπος, μετά το θάνατό του, θα αναστηθεί και θα λογοδοτήσει για τις πράξεις του σε αυτή τη γήινη ζωή. Ειδικά στο ιερό μας βιβλίο, η μεταθανάτια ζωή περιγράφεται με τον τελειότερο τρόπο, με παραδείγματα και παρομοιώσεις από την επίγεια ζωή. Αυτό συμβαίνει όχι επειδή η μεταθανάτια ζωή, ο παράδεισος και η κόλαση, μοιάζουν με τον κόσμο, αλλά επειδή με άλλο τρόπο δεν θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε πλήρως αυτή την αλήθεια.
Επιπλέον, ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) πήγε και το είδε κατά τη Νύχτα της Ανάληψης και ήρθε και μας το ανήγγειλε. Τώρα, αφού παραθέσαμε τόσες ισχυρές αποδείξεις για την ύπαρξή του, ρωτάμε αυτούς που το αρνούνται.
Πού πήγατε και ψάξατε και δεν βρήκατε, ώστε να βγάζετε συμπέρασμα για την ανυπαρξία του; Ποια είναι η απόδειξή σας; Αφού αρνείστε, είστε υποχρεωμένοι να φέρετε αποδείξεις για την άρνησή σας. Τι λύνει το να λέτε απλώς “δεν υπάρχει”;
Σε μια υπόθεση όπου εκείνοι που εξηγούν και αποδεικνύουν παρέχουν τεράστιες ποσότητες πληροφοριών και διαλύουν τις αμφιβολίες, εκείνοι που κλείνουν τα μάτια τους στην αλήθεια, η οποία είναι ξεκάθαρη σαν τον ήλιο, με την άρνησή τους, μετατρέπουν την ημέρα σε νύχτα μόνο για τον εαυτό τους.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
