– Το βιβλίο “Μαζμαου’λ αδαπ”, κεφάλαιο 59, περί των εθίμων του θηλασμού. Σελίδα 242.
«Όσο η άπιστη μητέρα θηλάζει το παιδί της, το παιδί καταριέται τη μητέρα του.»
– Είναι αλήθεια, βασίζεται σε κάποιο περιστατικό;
– Σύμφωνα με τις παραδόσεις, έτσι αναφέρεται.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Δεν βρήκαμε κάποιο χαντίθ με αυτήν την έννοια.
Στο Ισλάμ υπάρχει ένας κανόνας που λέει:
Γενικά, επιτρέπεται η κατάρα στους απίστους, αλλά δεν επιτρέπεται η κατάρα σε ένα συγκεκριμένο άτομο που είναι άπιστος. Διότι υπάρχει η πιθανότητα αυτός ο άνθρωπος να ασπαστεί την πίστη αργότερα και να πεθάνει πιστός.
– Υπό το πρίσμα αυτού του κανόνα, το να καταριέται μια μητέρα το μωρό της, η οποία ενδέχεται να γίνει πιστή στο μέλλον, δεν είναι λογικό από την άποψη του πνεύματος του Ισλάμ.
«Αν οι γονείς σου σε πιέζουν να μου προσδώσεις κάτι που δεν γνωρίζεις, μην τους υπακούς».
(Αλλά παρ’ όλα αυτά)
Συμπεριφερθείτε καλά με τους ανθρώπους στον κόσμο. Ακολουθήστε το δρόμο εκείνων που έρχονται σε μένα. Τελικά, η επιστροφή σας είναι μόνο σε μένα. Τότε εγώ θα σας πω τι έχετε κάνει.”
(Λουκμάν, 31/15)
Στο εδάφιο που αναφέρεται, τα παιδιά, ακόμη και αν είναι άπιστα, καλούνται να σέβονται τους γονείς τους. Οι εκφράσεις που αναφέρονται στην ερώτηση έρχονται σε αντίθεση με την εντολή αυτού του εδαφίου.
– Η Έσμα, κόρη του Αμπού Μπακρ, ήρθε στον Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) και είπε:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, η μητέρα μου, η οποία είναι ειδωλολάτρισσα, ήρθε να με επισκεφθεί, και εξακολουθεί να είναι εχθρική προς το Ισλάμ. Μπορώ παρ’ όλα αυτά να της κάνω καλό, να την βοηθήσω και να της φερθώ καλά;»
ρώτησε,
Ο Προφήτης μας,
(εκείνη την εποχή ειδωλολάτρης και εχθρός του Ισλάμ)
Του σύστησε να φέρεται καλά στη μητέρα του.
(Μπουχάρι, Εντέμπ, 7, 8; Αμπού Νταβούντ, Ζακάτ, 34)
Αυτή η διατύπωση του χαντίθ ανήκει στον Αμπού Νταβούντ. Στον Μπουχάρι είναι συντομότερη.
Οι πληροφορίες στην ερώτηση έρχονται σε αντίθεση με αυτά τα αυθεντικά χαντίθ.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
