– Όπως γνωρίζετε, χύνουμε το αίμα του ζώου που θυσιάζουμε. Χύνουμε αυτό το αίμα για να εξαγνιστούμε από τις αμαρτίες μας;
– Δηλαδή, υπάρχει κάποια πεποίθηση στο Ισλάμ ότι η θυσία ενός ζώου και η χύση του αίματός του βοηθά τον θυσιαστή να εξαγνιστεί από τις αμαρτίες του;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Και τα θυσιαζόμενα ζώα τα κάναμε για σας σημεία της θρησκείας του Αλλάχ. Σ’ αυτά υπάρχει καλό για σας.»
(Χατζ 22/36)
Η στίχος που αναφέρεται παραπάνω, αναφέρεται στα ζώα που θυσιάζονται για τους ανθρώπους.
πολλές ευεργεσίες
περιγράφει τι περιέχει.
Τα χαντίθ που ενθαρρύνουν τη θυσία ζώων ερμηνεύουν αυτό το στίχο.
Ορισμένες από τις παραδόσεις που σχετίζονται με το θέμα που αναφέρεται στην ερώτηση είναι οι εξής:
1.
Από τον Ιμράν μπιν Χουσαΐν παραδίδεται:
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε στην Φατιμά:
«Σήκω, πήγαινε δίπλα στο θύμα σου και παρακολούθησέ το. Με την πρώτη σταγόνα αίματος που θα χυθεί, οι αμαρτίες σου θα συγχωρεθούν. Πες:»
Η προσευχή μου, η θυσία μου, η ζωή μου και ο θάνατός μου ανήκουν στον Αλλάχ, τον Κύριο των κόσμων, ο οποίος δεν έχει σύντροφο. Αυτό μου έχει διαταχθεί και εγώ είμαι από τους μουσουλμάνους.
Η προσευχή μου, η λατρεία μου.
(το θύμα μου),
Η ζωή μου και ο θάνατός μου ανήκουν στον Αλλάχ, τον Κύριο των κόσμων. Δεν έχει συνέταιρο. Έτσι μου έχει διαταχθεί και είμαι από εκείνους που υποτάσσονται στον Αλλάχ.
Ιμράν (ρα)
είπε:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού (ειρήνη σε αυτόν), αυτό ισχύει μόνο για εσένα και την οικογένειά σου, ή ισχύει και για την οικογένειά σου και για όλους τους μουσουλμάνους;»
είπα. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
“Αντιθέτως, είναι αποκλειστικά για όλους τους Μουσουλμάνους.”
(Ταμπεράνι, Εβσάτ, 3/247; Χακίμ, Μουσταδρέκ, 7/2684)
Χαϊσάμι,
στην αλυσίδα μετάδοσης αυτού του χαντίθ
Αμπού Χάμζα αλ-Σιμάλι
ότι υπάρχει και αυτή η χαράδρα
“αδύναμος”
δηλώνει ότι.
(Ματζμαου’ζ-Ζαουαΐντ, 4/17)
Ο δικαστής, από την πλευρά του,
“η κατηγορία είναι βάσιμη”
είπε.
(Χακίμ, Μουσταδρέκ, 7/2684)
2.
Από τον Αμπού Σαΐντ αλ-Χουντρί (ρα) παραδίδεται:
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε στην Φατιμά:
«Σήκω, πήγαινε δίπλα στο θύμα σου και παρακολούθησέ το. Με την πρώτη σταγόνα αίματος που θα χυθεί, οι παλιές αμαρτίες σου θα συγχωρεθούν.»
Η Φατιμά είπε:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, αυτό ισχύει μόνο για εμάς, την οικογένειά σου, ή είναι γενικό για όλους τους μουσουλμάνους;»
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν)
“Αντιθέτως, αυτό αφορά αποκλειστικά εμάς και όλους τους μουσουλμάνους.”
είπε.
(βλ. ανωτ.)
3.
Η Αίσα, η σύζυγος του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), αναφέρει ότι ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Ο γιος του Αδάμ δεν έχει πράξει τίποτα πιο ευάρεστο στα μάτια του Θεού την ημέρα της θυσίας από το να χύσει αίμα. Αυτή η θυσία θα έρθει την ημέρα της ανάστασης με τα κέρατα, τις τρίχες και τα νύχια της. Το αίμα της θυσίας γίνεται αμέσως αποδεκτό από τον Θεό, προτού πέσει στο έδαφος. Γι’ αυτό, να είστε ευχαριστημένοι με τις θυσίες που προσφέρετε.»
(Τιρμίζι, Ενταχί 1; Χακίμ, Μουσταδρέκ, 7/2684, βλ. Ιμπν Μάτζε, Ενταχί 3)
Ο Τιρμίζι, για την αλυσίδα μετάδοσης αυτού του χαντίθ,
«Χασάν και Γκαρίμπ»
κάνει μια αξιολόγηση.
(Τιρμίζι, μήνας)
Ο Μουμπαρεκφουρί, ένας από τους σχολιαστές του Τιρμιδί, υποστηρίζει ότι το συγκεκριμένο χαντίθ δεν είναι “αυθεντικό”.
«χάσε»
δηλώνει ότι είναι σε βαθμό.
(Τουχφέτουλ-αχβέζι, 4/431)
Χακίμ αλ-Νισαμπουρί
ενώ,
“η κατηγορία είναι βάσιμη”
είπε
(Χακίμ, Μουσταδρέκ, 7/2684)
Στο λεξικό
“η προσέγγιση, ό,τι οδηγεί στην εγγύτητα με τον Θεό”
που σημαίνει
“θύμα”
Ως θρησκευτικός όρος, αναφέρεται στη σφαγή ενός ζώου που πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις, με τον ενδεδειγμένο τρόπο, με σκοπό τη λατρεία, την προσέγγιση στον Θεό και την επίτευξη της ευαρέσκειάς Του, καθώς και στο ζώο που σφάζεται για τον σκοπό αυτό.
(Ιμπν Αμπιντίν, Ρεντντ’υλ-μουχτάρ, 9/452)
Στο θυσιαζόμενο ζώο κατά τη γιορτή του Κουρμπάν Μπαϊράμ.
θυσία
, ενώ η θυσία που σφάζεται κατά το Χατζ ονομάζεται
Χέντυ
λέγεται.
Ο πιστός, που είναι σώφρων, ελεύθερος, μόνιμος κάτοικος και θεωρείται πλούσιος σύμφωνα με τα θρησκευτικά κριτήρια, με τη θυσία του, με σκοπό να κερδίσει τη θεϊκή ευαρέσκεια, πλησιάζει τον Θεό και βοηθά όσους δεν μπορούν να θυσιάσουν λόγω της ανεπάρκειας των οικονομικών τους πόρων.
(Σεράχσι, αλ-Μαμπσούτ, 12/8; Ιμπν Νουτζέιμ, αλ-Μπαχρ, 8/197)
Στο πνεύμα αυτής της λατρείας, υπάρχει η αντίληψη της εγγύτητας στον Θεό και της αυτοθυσίας για τον λαό.
Θύμα,
είναι ένα σημάδι ότι ένας Μουσουλμάνος είναι έτοιμος να θυσιάσει όλη την ύπαρξή του για τον σκοπό του Αλλάχ, όταν χρειαστεί.
Υπάρχουν πολλά εδάφια που υποδεικνύουν τη νομιμότητα της θυσίας:
«Να αναφέρουν το όνομα του Αλλάχ πάνω στα θυσιαστικά ζώα που τους έχει δώσει ως τροφή, σε ορισμένες ημέρες. Τώρα, φάτε και εσείς από αυτά και δώστε και στους φτωχούς και τους απόρους.»
(Χατζ, 22/28)
«Κάθε έθνος έχει θεσπίσει θυσίες ζώων, τα οποία ο Αλλάχ τους έχει δώσει ως τροφή, για να επικαλούνται το όνομά Του πάνω σε αυτά.»
(Χατζ, 22/34)
«Και τα θυσιαζόμενα ζώα τα κάναμε για σας σημεία της θρησκείας του Αλλάχ. Σ’ αυτά υπάρχει καλό για σας. Όταν τα θυσιάζετε, αναφέρετε το όνομα του Αλλάχ πάνω τους, ενώ είναι παραταγμένα. Όταν πέσουν στο πλάι και ξεψυχήσουν, φάτε από αυτά και δώστε να φάει και ο φτωχός που δεν ζητάει και ο φτωχός που ζητάει. Έτσι τα υποτάξαμε σε σας, για να είστε ευγνώμονες. Ούτε τα κρέατά τους ούτε το αίμα τους φτάνουν στον Αλλάχ. Αυτό που φτάνει σ’ Αυτόν είναι η ευσέβεια σας.»
”
(Χατζ, 22/36-37)
Είναι σαφές ότι η σφαγή των ζώων που αναφέρεται σε αυτούς τους στίχους δεν γίνεται για την κάλυψη των αναγκών σε κρέας, αλλά αποτελεί μια πράξη λατρείας. Το γεγονός ότι το κρέας και το αίμα δεν μπορούν να φτάσουν στον Θεό, και ότι το ουσιαστικό είναι η ειλικρίνεια και η ευσέβεια, αναφέρεται ρητά στο κείμενο του στίχου.
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) θεωρούσε τη θυσία ως πράξη λατρείας και θυσίαζε ο ίδιος. Είναι γνωστό ότι ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) θυσίαζε κάθε χρόνο από την καθιέρωσή της μέχρι το θάνατό του.
(βλ. Τιρμίζι, Ενταχί, 11; βλ. Μπουχάρι, Χατζ, 117, 119; Μουσλίμ, Ενταχί, 17)
Σύμφωνα με τις αφηγήσεις που περιέχονται στις αυθεντικές πηγές των χαντίθ, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν) δήλωσε ότι η πιο αγαπητή πράξη λατρείας ενώπιον του Θεού κατά τη γιορτή του Κουρμπάν είναι η θυσία, ότι η θυσία γίνεται αποδεκτή από τον Θεό αμέσως μόλις σφαχτεί και ότι όλα τα μέρη του θυσιασμένου ζώου, συμπεριλαμβανομένων των κεράτων και των οπλών, καταγράφονται στο λογαριασμό των καλών πράξεων του ατόμου, και συνέστησε να γίνεται αυτή η πράξη λατρείας για χάρη του Θεού.
(βλ. Τιρμίζι, Εντάχι, 1; Ιμπν Μάτζε, Εντάχι, 3).
Από τις πληροφορίες αυτές προκύπτει ότι η θυσία είναι μια πράξη λατρείας που υποδηλώνει την αφοσίωση και την ειλικρίνεια του πιστού. Όπως και άλλες πράξεις λατρείας, η θυσία συμβάλλει στην κάθαρση από τις αμαρτίες, ανάλογα με την ειλικρίνεια και την αφοσίωση του ατόμου.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να αποκομίσουμε τα αποτελέσματα και τις ανταμοιβές που υπόσχονται οι θρησκευτικές πρακτικές;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
