Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Δαπάνη:
Η διάθεση και η δαπάνη των αγαθών που αποκτήθηκαν με νόμιμους τρόπους, για τις ανάγκες και σε μέρη που η θρησκεία θεωρεί απαραίτητα ή επιτρεπτά, σημαίνει τη διάδοση των ορατών και αόρατων (εξωτερικών και εσωτερικών) ευλογιών που ο Θεός χορηγεί ως πηγή βιοπορισμού.
Όλες οι δαπάνες που κάνει κάποιος για τους γονείς, τη σύζυγο, τα παιδιά και τα αδέλφια του θεωρούνται ελεημοσύνη.
“Δαπάνη”
Η κατεύθυνση (πλευρά) με την οποία γίνεται κάτι έχει μια ιεραρχία (τάξη) από άποψη χρόνου και συνθηκών. Για παράδειγμα, από μια πλευρά…
“συνεισφορά”
υποχρεωτικό,
(υποχρεωτικό)
και υπάρχουν εκείνοι που είναι εντεταλμένοι, και σύμφωνα με αυτή την κατάταξη, η “ελεημοσύνη” είναι η πρώτη από τις υποχρεωτικές πράξεις.
Ζακάτ (Zakat)
έρχεται.
Το να φροντίζει κανείς τον εαυτό του και την οικογένειά του.
δαπάνη
(διατροφή)
το δεύτερο καθήκον, που είναι δευτερεύουσας σημασίας, είναι η “προσφορά”.
Η τρίτη υποχρέωση, η “ινφάκ”, είναι η δαπάνη για την τζιχάντ.
Οι ελεημοσύνες, σε όλες τους τις μορφές, είναι:
“συνεισφορά”
του
εκπρόσωπος
(ευχάριστο και επιθυμητό)
αποτελεί μέρος του.
(Κουρτουμπί, I/179)
Ωστόσο, έχει ειπωθεί ότι η “δωρεά” μπορεί να αναφέρεται μόνο σε δαπάνες με τη μορφή εθελοντικής προσφοράς (ταταββου) και δεν περιλαμβάνει τη ζακάτ. Αλλά η πρώτη άποψη είναι πιο σωστή.
(Ραζή, 2/3)
Ας δούμε τώρα, υπό το φως των χαντίθ του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν), τι πρέπει να γίνει σε αυτό το θέμα:
Ελεημοσύνη στην οικογένειά μας:
«Αν ένας μουσουλμάνος φροντίζει για την επιβίωση της οικογένειάς του, ελπίζοντας στην ευαρέσκεια του Θεού, τότε οι δαπάνες που κάνει γι’ αυτόν γίνονται ελεημοσύνη.»
(Μπουχάρι, Ναφάκατ 1; Μουσλίμ, Ζακάτ 48)
“Οι δαπάνες που κάνει κάποιος για τον εαυτό του και την οικογένειά του είναι επίσης ελεημοσύνη, και πρέπει να αρχίζει κανείς τις δαπάνες από την οικογένειά του, φροντίζοντας τους συγγενείς και τους οικείους του.”
(Μπουχάρι, Ζακάτ 18; Μουσλίμ, Ζακάτ 38, 95, 97; Αμπού Νταβούντ, Ζακάτ 46)
Ελεημοσύνη προς τη σύζυγό μας:
“Κάθε δαπάνη που κάνεις με σκοπό την ευαρέσκεια του Θεού είναι ελεημοσύνη, και θα λάβεις την ανταμοιβή ακόμα και για τις μπουκιές που βάζεις στο στόμα της συζύγου σου.”
(Μπουχάρι, Ιμάν 41; Μουσλίμ, Βασιγέτ 5)
Ακόμη και η σεξουαλική επαφή του ανθρώπου με τη σύζυγό του έχει θεωρηθεί ως πράξη ελεημοσύνης που ανταμείβεται:
«Κάποιοι από τους συντρόφους του Προφήτη απευθύνθηκαν στον Προφήτη λέγοντας:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Οι πλούσιοι πήραν όλη την ανταμοιβή και δεν μας άφησαν τίποτα. Προσεύχονται και νηστεύουν όπως εμείς, και επιπλέον δίνουν ελεημοσύνη/ζάκατ από τα πλεονάσματα των αγαθών τους.»
είπαν. Τότε ο Κύριός μας (ε.α.σ.) είπε:
«Μήπως νομίζετε ότι ο Αλλάχ δεν σας έδωσε τίποτα για να δώσετε ελεημοσύνη; Σε κάθε σβίχ (σ.σ. προσευχή με το σβίχ), σε κάθε τακμπίρ (σ.σ. προσευχή με το τακμπίρ), σε κάθε ταχμίντ (σ.σ. προσευχή με το ταχμίντ) και σε κάθε ταχλίλ (σ.σ. προσευχή με το ταχλίλ) υπάρχει ελεημοσύνη. Και η εντολή για το καλό και η αποτροπή από το κακό είναι ελεημοσύνη. Ακόμα και η σεξουαλική επαφή με τη σύζυγό σας είναι ελεημοσύνη.»
Σαχάμπες:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Ο άνθρωπος κερδίζει την ανταμοιβή μόνο όταν ικανοποιεί τις σαρκικές του επιθυμίες;»
ρώτησαν. Ο αγαπημένος μας Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) απάντησε:
«Φανταστείτε, αν ο άνθρωπος αυτός ικανοποιούσε αυτή την ανάγκη με παράνομο τρόπο, δεν θα αμάρταινε; Επομένως, επειδή την ικανοποιεί με νόμιμο τρόπο, θα κερδίσει αμοιβή.»
(Μουσλίμ, Ζακάτ 53; Αχμάντ μπιν Χανμπάλ, Μουσνέδ, V/167-168)
Ελεημοσύνη για τον επισκέπτη μας:
«Όποιος πιστεύει στον Θεό και στην ημέρα της κρίσης, ας τιμήσει τον φιλοξενούμενό του.»
Οι σύντροφοι του Προφήτη (Ας τον ευλογήσει ο Θεός και ας του χαρίσει ειρήνη) ρώτησαν: «Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Ποια είναι η ανταμοιβή του φιλοξενούμενου;» Ο Προφήτης (Ας τον ευλογήσει ο Θεός και ας του χαρίσει ειρήνη) απάντησε:
«Είναι να τον φιλοξενήσεις μια μέρα και μια νύχτα. Η φιλοξενία διαρκεί τρεις μέρες. Το να φιλοξενήσεις τον επισκέπτη περισσότερο από τρεις μέρες είναι ελεημοσύνη».
(Μπουχάρι, Εντέμπ 31; Μουσλίμ, Λουκάτα 14)
Ελεημοσύνη προς Όλους τους Ανθρώπους και τα Ζώα:
«Αν ένας μουσουλμάνος φυτέψει ένα δέντρο ή σπείρει ένα σπόρο και από αυτό φάει ένας άνθρωπος, ένα ζώο ή ένα πουλί, αυτό θα θεωρηθεί ελεημοσύνη για τον μουσουλμάνο».
(Μπουχάρι, Χαρς και Μουζαράα 1; Μουσλίμ, Μουσάκατ 12)
Εν ολίγοις, είναι δυνατόν να μετατρέψουμε τα πάντα σε ελεημοσύνη… Πράγματι, η ακόλουθη δήλωση του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) το αποδεικνύει πολύ ξεκάθαρα:
«Ο άνθρωπος οφείλει να δίνει ελεημοσύνη για κάθε άρθρωσή του κάθε μέρα:»
– Η συμφιλίωση δύο ανθρώπων (η δίκαιη κρίση μεταξύ τους) είναι ελεημοσύνη.
– Το να βοηθήσεις κάποιον να ανέβει στο ζώο του ή να φορτώσει το φορτίο του στο ζώο του είναι ελεημοσύνη.
– Το να πεις μια καλή κουβέντα είναι ελεημοσύνη.
– Κάθε βήμα που κάνεις πηγαίνοντας για προσευχή, σου χαρίζει την αμοιβή μιας ελεημοσύνης.
– Το να απομακρύνεις από το δρόμο κάτι που ενοχλεί τους περαστικούς είναι ελεημοσύνη.
(Μπουχάρι, Σουλχ 11; Μουσλίμ, Ζακάτ 56. Επίσης βλ. Αμπού Νταβούντ, Ταταββου 12)
«Το να χαμογελάς στο πρόσωπο του αδελφού σου είναι ελεημοσύνη.»
(Τιρμίζι, Μπιρρ 36)
Από την άλλη πλευρά, το άτομο που δίνει ελεημοσύνη πρέπει πρώτα να καλύψει τις ανάγκες του εαυτού του και της οικογένειάς του, όπως ορίζει ο Θεός.
“από το πλεόνασμα”
πρέπει να δώσει.
(βλ. Σούρα αλ-Μπακάρα 2:219; Μπουχάρι, Ζακάτ 18, Ναφάκατ 2)
Δεν είναι σωστό για κάποιον που δυσκολεύεται να καλύψει τις ανάγκες του και της οικογένειάς του, να διανέμει το βιός των παιδιών του ως ελεημοσύνη και να τα αφήνει να εξαρτώνται από άλλους.
«Η βοήθεια που δίνεται σε συγγενή έχει διπλάσια αμοιβή από τη βοήθεια που δίνεται σε μη συγγενή.»
(Τιρμίζι, Ζακάτ 26; Νεσάι, Ζακάτ 82; Ιμπν Μάτζε, Ζακάτ 28)
Η ικανοποίηση των πεινασμένων,
(Μπουχάρι, Ιμάν 6, 20; Μουσλίμ, Ιμάν 63)
Η προσφορά φαγητού στους ανθρώπους είναι από τις πιο ευλογημένες πράξεις.
(Τιρμίζι, Ετ’ίμε 45, Κιγιαμέτ 42)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– ΔΑΠΑΝΗ…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
