Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
1) «Δύο είδη μουτά (μουτά του Χατζ και μουτά του γάμου) ήταν επιτρεπτά κατά την εποχή του Αποστόλου του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν). Εγώ απαγορεύω και τα δύο είδη μουτά και θα τιμωρήσω όποιον τα κάνει.»
(Ο Αμπού Σαλήχ Κατίμπουλ-Λέις και ο Ταχαβί αναφέρουν αυτήν την αφήγηση, βλ. Κενζούλ-Ουμμάλ, αριθ. 45715).
Στην έρευνά μας, ο Ταχαβί…
«Μουσκίλουλ-άσαρ»
Δεν βρήκαμε αναφορές σε αυτή την παράδοση. Όσον αφορά τον Αμπού Σαλίχ, έχουν γίνει διάφορες αξιολογήσεις από τους μελετητές.
Σύμφωνα με την αφήγηση του Ιμπν Χανμπάλ, ο Χαζράτ Τζαμπίρ είπε τα εξής:
«Εμείς κάναμε μουτά (προσωρινό γάμο) την εποχή του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν). Μετά ο Ομάρ μας το απαγόρευσε, και εμείς το σταματήσαμε.»
(Ιμπν Χανμπάλ, 3/325).
Σύμφωνα με μια άλλη αφήγηση από τον Ιμπν Χανμπάλ, ο Χαζράτ Ομέρ (ρα) είπε τα εξής:
«Το Κοράνι είναι το ίδιο Κοράνι, ο Αγγελιοφόρος είναι ο ίδιος Αγγελιοφόρος. Στην εποχή του Αγγελιοφόρου (ειρήνη σ’ αυτόν) υπήρχαν δύο είδη μουτά: η μουτά του Χατζ και η μουτά της γυναίκας.»
(Ιμπν Χανμπάλ, 1/52).
Όπως φαίνεται, οι δύο αυτές αφηγήσεις είναι εντελώς αντιφατικές. Υπάρχουν άλλες αφηγήσεις που υποστηρίζουν την εγκυρότητα της δεύτερης. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τις αφηγήσεις του Ιμπν αλ-Μουνζίρ και του Μπεϊχάκι, ο Αμπντουλλάχ ιμπν Ουμάρ είπε: Ο Ουμάρ ανέβηκε στο μιμπάρ, δόξασε τον Αλλάχ και είπε:
«Αφού ο Αγγελιοφόρος του Θεού απαγόρευσε τον γάμο μουτά, τι συμβαίνει με κάποιους που καταφεύγουν σε αυτόν τον γάμο;…»
(Ιμπν Χατζάρ, 9/173).
Ο Ιμπν Μάτζε αναφέρει επίσης από τον Αμπντουλλάχ ιμπν Ουμάρ τα εξής: Ο Ουμάρ, αφού έγινε χαλίφης, εκφώνησε μια ομιλία και είπε:
«Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) μας επέτρεψε τον γάμο μουτάα για τρεις ημέρες, έπειτα τον κατέστησε παράνομο.»
(βλ. ανωτέρω, 9/172).
Προειδοποίηση:
Από τις παραπάνω εξηγήσεις προκύπτει ότι η αναφερόμενη αφήγηση είναι κατά πάσα πιθανότητα αδύναμη. Αν όμως είναι έγκυρη, τότε η σημασία της είναι η εξής:
Είναι πολύ πιθανό ότι ορισμένοι, όπως ο Τζαμπίρ, επειδή δεν είχαν ακούσει ότι ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) το είχε απαγορεύσει, όταν το άκουσαν από τον Ομάρ (να είναι ευχαριστημένος ο Θεός μαζί του), νόμισαν ότι το είχε απαγορεύσει με δική του ερμηνεία. Πράγματι, ο Τζαμπίρ ήταν ένας από εκείνους που αρχικά θεωρούσαν επιτρεπτή την προσωρινή σύζυγο.
2)
Όπως αναφέρει και ο Ιμπν Χατζάρ, η απαγόρευση του γάμου μουτάα διατάχθηκε από τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν). Επομένως, η φωνή του Ομάρ (ο Θεός να τον ευλογεί) σχετικά με τον γάμο μουτάα…
“απαγόρευση”
Δεν πρόκειται για μια δική του ερμηνεία, αλλά για την ακολούθηση της σούννας/του δρόμου του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) και την εκ νέου διάδοσή της στο κοινό.
(βλ. Fethu’l-Bârî, 9/172).
«Ο Αλλάχ να ελεήσει τον Ομέρ, αν…»
-Έργο της ευσπλαχνίας του Θεού προς τους υπηρέτες Του-
Αν ο Αλλάχ δεν είχε απαγορεύσει τη μοιχεία, κανείς δε θα είχε ανάγκη/δεν θα τολμούσε να διαπράξει μοιχεία.
Η φράση αποδίδεται στον Αμπντουλλάχ ιμπν Αμπάς.
(βλ. Neylu’l-Evtar, 6/547)
Ο Ιμπν Αμπάς, επειδή δεν είχε ακούσει ότι η διάταξη περί γάμου μουτάχ είχε καταργηθεί, θεώρησε την απαγόρευση αυτή ως μια ερμηνεία του Χαλίφη Ομάρ (ρα). Με τις δηλώσεις του εννοούσε: «Αν ο Ομάρ δεν είχε απαγορεύσει τον γάμο μουτάχ, οι άνθρωποι/οι νέοι, οι άγαμοι, όταν ένιωθαν την ανάγκη για σεξουαλική επαφή, θα έκαναν αμέσως έναν γάμο μουτάχ για να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές τους ανάγκες και δεν θα κατέφευγαν πλέον στην πορνεία…»
Ωστόσο,
-όπως αναφέρεται στις παρακάτω πρόσθετες πληροφορίες-
Υπάρχουν αναφορές ότι ο Ιμπν Αμπάς αργότερα άκουσε ότι ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) απαγόρευσε το μουτά και εγκατέλειψε την παλιά του άποψη.
ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Επειδή η προσωρινή γαμήλια σύμβαση (μουτά) αρχικά επιτρεπόταν και αργότερα καταργήθηκε, υπήρξαν διαφωνίες μεταξύ των συντρόφων του Προφήτη. Ορισμένοι σύντροφοι, γνωρίζοντας την αρχική άδεια του Προφήτη, αλλά μη γνωρίζοντας την κατάργησή της, την θεωρούσαν επιτρεπτή. Ωστόσο, εκείνοι που γνώριζαν την κατάργησή της και την ακύρωση της ισχύος της, εξέφρασαν την άποψη ότι ήταν απαγορευμένη.
Είναι γνωστό ότι ορισμένοι σύντροφοι του Προφήτη άλλαξαν γνώμη όταν αργότερα έμαθαν ότι ο γάμος αυτός είχε απαγορευτεί. Ένας από αυτούς είναι ο…
Ιμπν Αμπάς
Υπάρχουν φήμες που λένε ότι…
(βλ. αλ-Φικχ αλ-Ισλαμ, VII/64-70).
Σε όλα τα μέρη όπου επιτρέπεται ο γάμος μουτ’α, υπάρχει μια υποχρέωση. Αυτό αποδεικνύεται και από το παρακάτω χαντίθ, το οποίο αναφέρουν οι Μπουχάρι και Μουσλίμ. Ο Αμπντουλλάχ μπιν Μεσούντ αφηγείται:
«Εμείς πολεμούσαμε μαζί με τον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν), χωρίς να έχουμε γυναίκες μαζί μας. Είπαμε στον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν): “Να ευνουχίσουμε τον εαυτό μας;” Δεν μας το επέτρεψε. Στη συνέχεια, μας επέτρεψε να παντρευτούμε γυναίκες για ορισμένο χρονικό διάστημα, με αντάλλαγμα ένα ρούχο.» Ο Ιμπν Μασούντ στη συνέχεια…
«Ω εσείς που πιστεύετε! Μην απαγορεύετε στον εαυτό σας τα αγαθά που ο Αλλάχ σας έχει επιτρέψει.»
(Αλ-Μα’ιντα, 5/87)
Διάβασε το εδάφιο που λέει: “…”
(Ναϋλ αλ-Αυτάρ, 6/545).
Υπάρχουν πολλές παραδόσεις που αναφέρουν ότι ο γάμος μουτ’αχ (προσωρινός γάμος) καταργήθηκε. Σύμφωνα με την παράδοση που καταγράφουν οι Μπουχάρι και Μουσλίμ από τον Αλί (ρα),
«Ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι μαζί του) απαγόρευσε το κρέας των οικόσιτων γαϊδουριών και τον γάμο μουτ’ά στη Χαϊμπάρ.»
(Ναϋλ αλ-Αυτάρ, 6/546).
Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι η πρακτική αυτή καταργήθηκε κατά την κατάκτηση της Μέκκας και κατά τη διάρκεια του Αποχαιρετιστήριου Προσκυνήματος.
(βλ. α.γ.υ.).
Όπως αναφέρει ο Ιμπν Μουνζίρ, αν και υπήρχαν μερικοί μελετητές που επέτρεπαν τον γάμο μουτ’α στα πρώτα χρόνια -για τους λόγους που εξηγήσαμε παραπάνω-, αργότερα υπήρξε ομοφωνία ότι αυτός ο γάμος είναι απαγορευμένος.
-Εκτός από τους Σιίτες
– Έχει επιτευχθεί ομοφωνία μεταξύ των Ισλαμιστών λογίων.
(Ναϋλ αλ-Αυτάρ, 6/548).
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον γάμο μουτ’α.
(βλ. Ιμπν Χατζάρ, Φατχ αλ-Μπάρι, 9/166-174).
Σύμφωνα με την άποψη που υιοθετεί η συντριπτική πλειοψηφία των ισλαμικών μελετητών, ο γάμος μουτα, που επιτρεπόταν παλαιότερα, καταργήθηκε αργότερα και η νομιμότητά του έπαψε να ισχύει, καθιστώντας τον οριστικά απαγορευμένο μέχρι την Ημέρα της Κρίσεως. Συνεπώς, η αρχική προϋπόθεση νομιμότητας, όπως φαίνεται…
“αναγκαιότητα”
Δεν έχει νόημα να επιμένουμε σε αυτό. Γιατί σήμερα καμία αναγκαιότητα δεν μπορεί να δικαιολογήσει μια τέτοια πορεία.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
Σχόλια
doruk_b
Γράψατε με πολύ βαριά γλώσσα, για όνομα του Θεού, πόσοι από εμάς θα καταλάβουμε;