– Στο 23ο στίχο της Σούρας Αρ-Ραδ, αναφέρεται ότι θα είναι μαζί με τις δίκαιες γενιές που θα έρθουν μετά ή πριν από αυτόν. Αυτή η εγγύτητα είναι υποχρεωτική;
– Αν ένας μουσουλμάνος ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να μείνει στον παράδεισο με τους προγόνους του, τους συγγενείς του ή κάποιον που κέρδισε τον παράδεισο μετά από αυτόν, θα τον βάλει ο Αλλάχ σε έναν άλλο παράδεισο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Θεός θα δώσει στους υπηρέτες του που εισέρχονται στον παράδεισο οτιδήποτε επιθυμούν.
Γι’ αυτό είναι άξιος του παραδείσου.
ποτέ δεν θα ενοχληθεί, δεν θα νιώσει λύπη ή θλίψη
και θα είναι σε διαρκή χαρά.
Ωστόσο, χωρίς να γνωρίζει κανείς τον παράδεισο, χωρίς να τον έχει δει και χωρίς να είναι προικισμένος με τα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν κατάλληλο για τον παράδεισο, δεν μπορεί να πάρει μια απόφαση γι’ αυτόν όσο βρίσκεται σε αυτόν τον κόσμο.
“Δεν θέλω αυτό εκεί…”
Αυτό δεν θα ήταν ούτε σωστό ούτε ρεαλιστικό.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι,
Πρωτίστως, οφείλουμε να προσπαθούμε να γίνουμε άξιοι του παραδείσου.
Υποθέτοντας ότι ο παράδεισος είναι εγγυημένος, και μετά εκεί.
“Δεν θέλω αυτό και εκείνο”
αυτό δεν αρμόζει ούτε στη δουλεία ούτε στο πνεύμα της συγγένειας.
Εάν οι συγγενείς μας δεν ενεργούν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού,
Αντί να τους αποφεύγουμε, πρέπει να ενεργούμε με τρόπο που να τους βοηθήσει να μπουν και αυτοί στον παράδεισο, να προσευχόμαστε γι’ αυτούς και να κάνουμε ό,τι χρήσιμο μπορούμε.
Άρα, το κύριο θέμα στο οποίο πρέπει να επικεντρωθούμε δεν είναι η κατάσταση μετά την είσοδό μας στον παράδεισο,
ακόμα ψάχνουμε τρόπους να πάμε και να βρεθούμε με τους αγαπημένους μας στον παράδεισο
και η προσοχή πρέπει να είναι στραμμένη σε αυτό.
Όσον αφορά το σχετικό εδάφιο:
Οι άνθρωποι που αναφέρονται σε αυτό το εδάφιο είναι οι στενοί συγγενείς του ατόμου, όπως ο πατέρας, ο παππούς, η σύζυγος, τα παιδιά και άλλοι συγγενείς που αγαπά.
Η παρουσία αυτών των ανθρώπων δίπλα του θα αυξήσει την ευτυχία του. Μάλιστα, αν οι αγαπημένοι του στον παράδεισο έχουν χαμηλότερη βαθμίδα από αυτόν, θα συγκεντρωθούν όλοι μαζί σε μια ανώτερη βαθμίδα, όχι σε μια κατώτερη.
«Αν η γενιά των πιστών είναι και αυτή πιστή, θα τους ενώσουμε με εκείνον, και τίποτα από τα έργα του δεν θα μειωθεί.»
(Γύρος, 52/21)
Αυτή η αλήθεια τονίζεται και στο εδάφιο που αναφέρεται παραπάνω. Όσοι επιθυμούν να ενωθούν, θα ενωθούν με εκείνους που κατέχουν υψηλή θέση.
(βλ. Ραζή, Ιμπν Κεθίρ, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
«Όσοι πιστεύουν και πράττουν αγαθά έργα για τον παρόντα και τον μέλλοντα κόσμο – και δεν επιβάλλουμε σε κανέναν βάρος πέρα από τις δυνάμεις του – αυτοί είναι οι κάτοικοι του Παραδείσου. Εκεί θα παραμείνουν αιώνια.»
(Στον Παράδεισο)
από κάτω τους ποτάμια κυλούν, ενώ στις καρδιές τους κακία.
(από φθόνο, από θυμό)
θα τα βγάλουμε και θα τα πετάξουμε όλα. Και αυτοί λένε:
«Δόξα τω Θεώ, ο οποίος μας αξίωσε αυτής της ευλογίας! Δεν θα μπορούσαμε να την αποκτήσουμε μόνοι μας, αν ο Θεός δεν μας την χάριζε. Πράγματι, οι αγγελιοφόροι του Κυρίου μας έφεραν την αλήθεια.»
Προς αυτούς,
«Ορίστε ο παράδεισος. Σας ανήκει ως ανταμοιβή για τις καλές πράξεις που έχετε κάνει.»
λέγεται.
(Αλ-Α’ράφ, 7/42-43)
όπως αναφέρεται στο στίχο,
Από όσους πάνε στον παράδεισο, αφαιρούνται εντελώς συναισθήματα όπως η έχθρα, το μίσος, η κακία, η ζήλια και η φθόνη.
Όπως προκύπτει από τις παραπάνω εξηγήσεις,
Στον παράδεισο δεν υπάρχει τίποτα που να μην αρέσει στον άνθρωπο ή να τον στενοχωρεί.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
