– Η φάρσα που έκανε ο Προφήτης Νουαμάν, όπου παρουσίασε τον φίλο του ως δούλο του και τον πούλησε, δεν έρχεται σε αντίθεση με τα χαντίθ που λένε ότι η φάρσα με ψέματα δεν είναι φάρσα;
– Γνωρίζω ότι ο Προφήτης μας πλησίασε έναν σύντροφό του από πίσω, τον άρπαξε και είπε: «Δεν υπάρχει κανείς να αγοράσει έναν σκλάβο;» και ότι ο σύντροφος είπε τότε: «Δεν με εκτιμάς, ω Αγγελιοφόρε του Θεού», και ότι ο Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) απάντησε: «Η αξία σου είναι μεγάλη ενώπιον του Θεού».
– Φυσικά, δεν πιστεύω ότι ο Προφήτης μας είπε ψέματα, αλλά επειδή δεν κατέχω καλά το θέμα και τη γλώσσα, αναρωτιέμαι και θα ήμουν πολύ χαρούμενος αν μου το εξηγούσατε.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Όχι, δεν πρόκειται για ψέμα, διότι όλοι οι άνθρωποι είναι υπηρέτες και δούλοι του Θεού. Επομένως, οι σχετικές παραδόσεις εκφράζουν αυτήν την αλήθεια.
Η θρησκεία μας απαγορεύει το ψέμα και υπόσχεται ειρήνη, ευτυχία και σωτηρία τόσο σε αυτόν τον κόσμο όσο και στον άλλο.
λέω την αλήθεια
ανακοίνωσε ότι είναι. Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε τα εξής σχετικά με το ψέμα:
“
Σας απαγορεύω να λέτε ψέματα, διότι το ψέμα οδηγεί στην αμαρτία, και η αμαρτία στην κόλαση. Κάποιος που λέει ψέματα ξανά και ξανά, τελικά καταγράφεται ως ψεύτης ενώπιον του Θεού.
(Μουσνέδ, Ι, 3, 5, 384, 410, 424; Μπουχάρι, Εντέμπ, 69; Μουσλίμ, Μπιρρ, 102-105).
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν),
«Κάνω και εγώ πλάκες, αλλά λέω μόνο την αλήθεια.»
(Χαϊσάμι, VIII, 89)
με τη φράση του αυτή, έδωσε το ελεύθερο για ευγενικά αστεία και πειράγματα.
Από εδώ προκύπτει ότι, ακόμη και όταν αστειευόμαστε, δεν πρέπει να λέμε ψέματα και αναληθείς λόγους. Συνεπώς, στα λόγια που λέγονται κατά τη διάρκεια ενός αστείου,
ψέματα, κατασκευάσματα, κοροϊδία, χλευασμός της θρησκείας και των θρησκευτικών κανόνων, προσβολή άλλων, παραβίαση των δικαιωμάτων των ανθρώπων
Είναι απαραίτητο να μην υιοθετούμε μια στάση που δεν συνάδει με τη θρησκεία.
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) δεν ενέκρινε τα αστεία που εμπόδιζαν τη θρησκευτική περισυλλογή, περιείχαν ψευδείς λόγους αντίθετους με την πραγματικότητα, προκαλούσαν κακία και ζήλια, και καταργούσαν την αξιοπρέπεια και τη σοβαρότητα. Δεν εμπόδιζε όμως ούτε τον εαυτό του ούτε τους συντρόφους του να κάνουν αστεία που δεν είχαν τέτοιες αρνητικές συνέπειες.
Για να δώσω μερικά παραδείγματα:
Στον Άνις μπιν Μαλίκ (ρα), ο οποίος ήρθε στον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) σε ηλικία δέκα ετών και παρέμεινε υπό την καθοδήγησή του για μεγάλο χρονικό διάστημα,
“αυτός που έχει δύο αυτιά”
έλεγαν. Οι μελετητές αποδίδουν αυτή τη φράση στον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν):
«Μια πλάκα που έγινε για να παρακινήσει τον Άνς (ο Θεός να τον ευλογεί) να ακούει και να καταλαβαίνει προσεκτικά όσα λέγονται».
ερμηνεύουν ως
(βλ. Σύντομη Μετάφραση των Ευγενών Χαρακτηριστικών, Μ. Ραΐφ Εφέντι, σελ. 172)
Ο Άγιος Άννας (ρα) αναφέρει: Ένας άνθρωπος με αργή αντίληψη και δυσκολία στην κατανόηση ζήτησε από τον Προφήτη (ασμ) ένα ζώο για να ιππεύσει. Ο Προφήτης (ασμ) απάντησε:
«Θέλω να σε βάλω να καβαλήσεις ένα ζώο που γεννήθηκε από θηλυκή καμήλα.»
και ο άντρας είπε:
“Τι να κάνω εγώ με το μικρό ζώο; Δεν μπορεί να με κουβαλήσει!”
δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί από το να πει. Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν), σε εκείνον που δεν είχε καταλάβει την λεπτότητα των λόγων του, είπε:
«Δεν γεννάει η θηλυκιά καμήλα και μικρές και μεγάλες καμήλες; Εγώ εννοώ τη μεγάλη καμήλα, που γεννήθηκε από θηλυκιά καμήλα και έφτασε στην ηλικία να μεταφέρει άνθρωπο.»
αναγκάστηκε να κάνει την εξής δήλωση.
(βλ. Σαμαΐλ αλ-Ρασούλ, Ιμπν Κεθίρ, μτφ. Ν. Ερντογάν, σ. 91)
Ο Άγιος Άννας (ρα) αφηγείται: Κάποιος ονόματι Ζαχίρ, ο οποίος έφερνε δώρα από την έρημο στην πόλη, όπως λουλούδια, φρούτα και φυτά, ρωτήθηκε από τον Προφήτη μας (ασμ):
«Ο Ζαχίρ είναι η δική μας έρημος!»
λέει αστειευόμενος,
«Και εμείς είμαστε πολίτες της πόλης του!»
πρόσθετε. Γιατί και ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) έπαιρνε και έδινε προϊόντα της πόλης στον Ζαχίρ, που ζούσε στην έρημο. Μια μέρα ο Ζαχίρ ήρθε από την έρημο και ψάχνοντας να βρει μέρος να πουλήσει τα εμπορεύματά του στην αγορά, ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) τον ακολούθησε και τον έπιασε από πίσω, κλείνοντας τα μάτια του με τα χέρια του. Ο Ζαχίρ:
“Ποιος είναι αυτός;”
Τότε, ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά, κατάλαβε ότι ήταν ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν). Εκείνη τη στιγμή, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) αστειευόμενος είπε:
“Ποιος θα πάρει αυτόν τον σκλάβο;”
λέει ο Ζαχίρ:
«Κανείς δεν με εκτιμά, Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Γιατί το πρόσωπό μου είναι άσχημο!»
όταν ειπώθηκε αυτό, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Ω Ζαχίρ, αν και για τους εξωτερικούς παρατηρητές η αξία σου δεν είναι και τόσο μεγάλη, η αξία σου ενώπιον του Θεού είναι τεράστια.»
(βλ. Σαμαήλ αλ-Ρασούλ, Ιμπν Κεθίρ, μτφ. Ν. Ερντογάν, σ. 92 κ.ε.)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Τα αστεία του Προφήτη της Ελεημοσύνης, το χαμογελαστό πρόσωπό του και εμείς…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
