– Σε ένα βιβλίο, -αν δεν κάνω λάθος- διάβασα ένα χαντίθ που έλεγε ότι η προσευχή εκείνου που έχει αδικηθεί δεν θα γίνει δεκτή. Υπάρχει τέτοιο χαντίθ;
– Όσοι έχουν χρέος προς τον Θεό και δεν κάνουν τίποτα για να το ξεπληρώσουν, μήπως προσεύχονται μάταια; Υπάρχουν άνθρωποι που λέγεται ότι οι προσευχές τους δεν γίνονται δεκτές λόγω κάποιων αμαρτιών τους. Μήπως προσεύχονται μάταια;
– Δεν παίρνουν καθόλου αμοιβή επειδή προσεύχονται;
– Οι προσευχές σίγουρα δεν γίνονται δεκτές;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η πληροφορία ότι η προσευχή και οι άλλες θρησκευτικές πρακτικές κάποιου που έχει παραβιάσει τα δικαιώματα άλλων ανθρώπων δεν θα γίνουν δεκτές είναι εσφαλμένη.
– Η θρησκευτική δοκιμασία κρίνεται και καταλήγει σε αποτέλεσμα ανάλογα με την αναλογία των αμαρτιών και των καλών πράξεων. Ένα από τα στοιχεία που δείχνουν ότι η ευσπλαχνία του Θεού προηγείται της οργής του είναι το γεγονός ότι σε αυτή τη δοκιμασία τα λάθη δεν αναιρούν τα σωστά.
«Όποιος κάνει καλό, έστω και όσο ένα ατομικό βάρος, θα το δει, και όποιος κάνει κακό, έστω και όσο ένα ατομικό βάρος, θα το δει.»
(Αλ-Ζιλζάλ, 99/7-8)
Στο εδάφιο που αναφέρεται παραπάνω, τονίζεται αυτή η αρχή.
«Τώρα, όποιος έχει βαρύτερα ζύγια, θα εισέλθει σε μια ζωή ευτυχίας. Όποιος έχει ελαφρύτερα ζύγια, το καταφύγιό του θα είναι η Χαβιγιά. Ξέρεις τι είναι η Χαβιγιά; Είναι μια φωτιά: μια φλογερή φωτιά!»
(Καρία, 101/6-11)
στις ακόλουθες στίχους/εδάφια:
-με εξαίρεση τα δικαιώματα των εργαζομένων-
Έχει ρητά αναφερθεί ότι όλες οι αμαρτίες και οι αρετές θα συγκριθούν. Αρκεί το άτομο να έχει υποβληθεί σε δοκιμασία εντός της σφαίρας της πίστης.
– Ορισμένες από τις αναφορές που υπάρχουν στις πηγές σχετικά με αυτό το θέμα είναι αμφίβολες. Μερικές από αυτές εκφράζουν μια απειλητική διάθεση.
– Ο Αβου Χουρεϊρά (ρα) αφηγείται:
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν)
«Ξέρετε ποιος είναι ο χρεοκοπημένος;»
ρώτησε. Εκείνοι απάντησαν: «Σε εμάς, πτωχός σημαίνει κάποιος που δεν έχει χρήματα ούτε περιουσία». Τότε ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) είπε:
«Ο αληθινός χρεοκοπημένος, την ημέρα της κρίσεως, από τη μια πλευρά,
έρχεται με την προσευχή, τη νηστεία και τη φιλανθρωπία.
Από την άλλη πλευρά, έρχεται έχοντας βλαστημήσει αυτόν, συκοφαντήσει εκείνον, κατασπαταλήσει την περιουσία του ενός, χύσει το αίμα του άλλου, χτυπήσει τον τάδε. Γι’ αυτό, οι καλές πράξεις και οι αρετές που έχει κάνει θα διανεμηθούν σε αυτούς. Αν οι αρετές του τελειώσουν πριν αποπληρωθεί το χρέος του, τότε αυτός θα επωμιστεί τις αμαρτίες τους και κατόπιν θα ριχτεί στην κόλαση.”
(Μουσλίμ, Ένας, 59)
Από αυτό το αυθεντικό χαντίθ σαφώς προκύπτει ότι οι προσευχές και οι θρησκευτικές πρακτικές εκείνων που παραβιάζουν τα δικαιώματα των άλλων γίνονται δεκτές.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
