– Γιατί οι επιστήμονες δεν δίνουν έναν ακριβή αριθμό όταν υπολογίζουν την ιστορία της ανθρωπότητας;
– Μιλάνε για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια;
– Επιπλέον, ο καθένας προφέρει έναν διαφορετικό αριθμό. Γιατί δεν λένε την αλήθεια όπως είναι;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η σύντομη απάντηση είναι ότι δεν μπορούν να βρουν τα δελτία ταυτότητας των ανθρώπων που έζησαν στο παρελθόν.
Τι έχουμε στα χέρια μας από ανθρώπους που έζησαν χιλιάδες χρόνια πριν;
Μόνο μερικά δόντια και μερικά μικρά κομμάτια οστών. Η χρονολόγησή τους δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ισχύει κυρίως για απολιθώματα ηλικίας ογδόντα ή εκατό χιλιάδων ετών.
μέθοδος χρονολόγησης με άνθρακα-14
δίνει πιο αξιόπιστα αποτελέσματα. Στα παλαιότερα απολιθώματα, χρησιμοποιούνται μέθοδοι ουρανίου. Αυτές οι μέθοδοι έχουν πολλά μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, ένα κομμάτι από ένα πρόσφατα σχηματισμένο ζωντανό δέντρο βελανιδιάς, όταν υποβλήθηκε στη μέθοδο άνθρακα-14, έδωσε αποτέλεσμα χιλιάδων ετών παλαιότητας.
Μέθοδος Ουρανίου
Η ουσία της μεθόδου του ουρανίου είναι,
ουράνιο
και το συγγενές στοιχείο του
θόριο
κατά μήκος των μακρών αλυσίδων αποσύνθεσης
μολύβι
και
ήλιον
βασίζεται στην αρχή της δημιουργίας/παραγωγής.
Στα ραδιενεργά στοιχεία συγκαταλέγονται το ουράνιο και το θόριο. Το ουράνιο έχει δύο ισότοπα. Το πρώτο είναι το U238, με ημιζωή 4,5 δισεκατομμυρίων ετών. Το δεύτερο, το U235, έχει ημιζωή 0,7 δισεκατομμυρίων ετών.
Ο θόριο (Th232) έχει ημιζωή 14,1 δισεκατομμύρια χρόνια. Εκπέμπουν άτομα ηλίου σε ορισμένες αναλογίες και παράγουν ισότοπα μολύβδου, όπως φαίνεται παρακάτω:
U238 ——————-> Pb206 + 8He4
U235 ——————> Pb207 + 7He4
Th232 ——————> Pb208 + 7He4
Στον γαληνίτη (PbS), το συνηθισμένο ορυκτό του μολύβδου, συνυπάρχουν τρία ισότοπα του μολύβδου. Σε οποιοδήποτε στρώμα που περιέχει αυτά τα στοιχεία, είναι δυνατό να βρεθεί ένα τέταρτο ισότοπο του μολύβδου, το Pb204, μαζί με τα άλλα ισότοπα. Γι’ αυτό και ονομάζεται
“Διάχυτη μόλυβδος”
Λέγεται. Καθ’ όλη τη γεωλογική ιστορία, η ποσότητα των άλλων ισοτόπων αυξάνεται, ενώ η ποσότητα του Pb204 παραμένει σταθερή. Από αυτή την άποψη, το Pb204 έχει μεγάλη σημασία στη ραδιομετρική χρονολόγηση. Αν από την ποσότητα του μολύβδου σε ένα ορυκτό που περιέχει μόλυβδο αφαιρεθεί η ποσότητα του Pb204, απομένουν τα ισότοπα μολύβδου που είναι προϊόντα ραδιενεργού διάσπασης. Με τον προσδιορισμό της ποσότητάς τους, μπορεί να προσδιοριστεί η ηλικία του ορυκτού στο οποίο βρίσκονται.
Ο αριθμός των ατόμων (n) που διασπώνται σε μια δεδομένη χρονική στιγμή σε ραδιενεργά στοιχεία είναι ευθέως ανάλογος με τον αριθμό των ατόμων (N) του ραδιενεργού στοιχείου που υπάρχει στο ορυκτό.
Μαθηματικά, αυτός ο νόμος είναι:
Δίνεται από τον τύπο n = Ne-λt.
n = ο αριθμός των ατόμων που απομένουν μετά από χρόνο “t”
N = Ο αριθμός των ατόμων που υπάρχουν στην αρχή του χρόνου, δηλαδή όταν t=0.
λ
= Σταθερά ραδιενεργού διάσπασης (χαρακτηριστική για κάθε στοιχείο).
Εάν είναι γνωστή η ποσότητα του ραδιενεργού στοιχείου που υπήρχε αρχικά στο δείγμα, καθώς και η ποσότητα του στοιχείου που έχει προκύψει από τη ραδιενέργεια μέχρι σήμερα, τότε με τους νόμους της ραδιενέργειας μπορεί να υπολογιστεί ο χρόνος που απαιτείται για το σχηματισμό της τελικής ποσότητας.
Ο ρυθμός διάσπασης δεν εξαρτάται από το χρόνο ή την ηλικία των ραδιενεργών ισοτόπων. Αυτός ο ρυθμός μπορεί να προσδιοριστεί στατιστικά. Για παράδειγμα, από 10 εκατομμύρια άτομα ραδίου (N), 4.273 (n) διασπώνται κάθε χρόνο. Εδώ, ο λόγος n/N…
“σταθερά αποσύνθεσης”
ονομάζεται. Αυτή η τιμή, για το ράδιο, είναι ανά έτος:
λ
= n / N = 4273 / 107
λ
= 0,0004273.
Ο χρόνος ημιζωής είναι:
T= 0.693 /
λ
T = 0,693 / 0,0004273 = 1622 έτη.
Συμπερασματικά;
Σε μεθόδους χρονολόγησης με ουράνιο και παρόμοια ραδιενεργά στοιχεία, η ηλικία προσδιορίζεται με βάση τα ισότοπα μολύβδου που προκύπτουν από τη διάσπαση του ραδιενεργού στοιχείου. Οι μέθοδοι υπολογίζονται με βάση τον χρόνο ημιζωής των ραδιενεργών στοιχείων.
ουράνιο
δίνει πολύ διαφορετικές τιμές. Αυτό συμβαίνει επειδή ο υπολογισμός αυτός υποθέτει ότι η διάσπαση του ουρανίου γίνεται με σταθερό ρυθμό. Ωστόσο, ο ρυθμός διάσπασης των ραδιενεργών στοιχείων μπορεί να μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες.
Δεν παραμένουν όλα τα στοιχεία μολύβδου που προκύπτουν από τη διάσπαση του ουρανίου μέσα στο απολίθωμα. Επιπλέον, ορισμένα ισότοπα μολύβδου από το εξωτερικό περιβάλλον μπορούν να εισέλθουν στο απολίθωμα. Δεν είναι γνωστό πόσο καιρό έζησε η οντότητα που αποτελούσε το στοιχείο πριν το ραδιενεργό στοιχείο βρεθεί μέσα στο απολίθωμα.
Εν ολίγοις, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της ηλικίας των απολιθωμάτων δεν δίνουν πολύ ακριβή αποτελέσματα. Προς το παρόν, δεν υπάρχει άλλη μέθοδος χρονολόγησης.
Δεδομένου ότι κανένα ζωντανό ον δεν θάφτηκε με ταυτότητα, ο προσδιορισμός της ηλικίας τους δεν είναι εύκολος. Από αυτή την άποψη, για τα ζωντανά όντα που έζησαν στο παρελθόν, μπορούν να προταθούν διαφορετικές ηλικίες που μερικές φορές φτάνουν τα εκατομμύρια ή και τα δισεκατομμύρια χρόνια.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό,
«Εξέλιξη και Δημιουργία»
του βιβλίου μας
χρονολόγηση απολιθωμάτων
πρέπει να απευθυνθείτε στο τμήμα.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Μέθοδοι χρονολόγησης που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της ιστορίας της ανθρωπότητας
– Πόσο είναι το προσδόκιμο ζωής του ανθρώπου (της ανθρωπότητας) στη γη;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
