Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Και όσοι δεν κρίνουν με ό,τι αποκάλυψε ο Αλλάχ, αυτοί είναι οι άπιστοι.
«Και όσοι δεν κρίνουν με ό,τι αποκάλυψε ο Αλλάχ, αυτοί είναι οι άπιστοι.»
(Αλ-Μα’ιντα, 5/44)
Ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα θέματα στην Ισλαμική Ιστορία.
αυτός που διαπράττει σοβαρό αμάρτημα
δηλαδή, έχει περιπέσει σε κατάσταση μεγάλου αμαρτωλού.
Σύμφωνα με τους Χαριζίτες,
Τα μεγάλα αμαρτήματα καθιστούν τον άνθρωπο άπιστο, και όσοι διαπράττουν τέτοια αμαρτήματα είναι καταδικασμένοι στην αιώνια κόλαση. Επίσης, σύμφωνα με αυτούς, δεν υπάρχει μέση κατάσταση μεταξύ πίστης και απιστίας, και η πράξη είναι μέρος της πίστης. Ακόμη και σήμερα, ορισμένοι…
– αν και δεν λένε “είμαστε ξένοι” –
έχουν την ίδια νοοτροπία.
Θεωρούμε χρήσιμο να επιστήσουμε την προσοχή στα ακόλουθα σημεία:
– Ο άνθρωπος είναι ον που έχει την τάση προς την αμαρτία.
Είναι επιρρεπής στο να υποκύψει στις επιθυμίες του και να ακολουθήσει τον διάβολο. Αλλά η πόρτα της μετάνοιας παραμένει ανοιχτή μέχρι να φτάσει η ψυχή στο λαιμό. Επομένως, το να θεωρήσουμε τον αμαρτωλό άπιστο είναι μια σκληρή κρίση. Ο αμαρτωλός πιστός…
«άπιστος»
όχι
«ασελγής»
ονομάζεται.
– Η αιώνια κόλαση είναι για τους άπιστους.
Ένας πιστός του οποίου οι αμαρτίες υπερτερούν των καλών πράξεών του, δεν θα παραμείνει αιώνια στην κόλαση, αλλά θα βγει αφού εκτίσει την ποινή του.
Πίστη
στις ρίζες ενός δέντρου,
αμέλ
μπορεί να παρομοιαστεί με τους καρπούς του.
Αν οι ρίζες είναι αδύναμες, οι καρποί θα είναι λίγοι και ασθενικοί. Ομοίως, η έλλειψη πράξεων υποδηλώνει αδύναμη πίστη. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλοί που πίνουν αλκοόλ και επιθυμούν να απαλλαγούν από αυτήν την συνήθεια, νιώθοντας εσωτερική μετάνοια,
«Θεέ μου, σώσε με από αυτή την κατάσταση.»
ικετεύει. Σε τέτοιους ανθρώπους
«άπιστος»
Δεν έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε. Αλλά αν κάποιος διαπράττει μεγάλες αμαρτίες με απόλυτη αδιαφορία και χωρίς καμία τύψη, είναι σαφές ότι δεν έχει μερίδιο στην πίστη.
– Η αμαρτία, η υποταγή στις επιθυμίες και η πτώση στο πειρασμό δεν καθιστούν τον άνθρωπο άπιστο, αλλά η άρνηση του γεγονότος ότι η πράξη αυτή είναι αμαρτία τον οδηγεί στην απιστία. Για παράδειγμα, κάποιος που πίνει αλκοόλ δεν γίνεται άπιστος επειδή πίνει. Αλλά αν κάποιος που δεν πίνει αλκοόλ πει “Το αλκοόλ δεν είναι απαγορευμένο”, τότε πέφτει στην απιστία. Διότι η απαγόρευση του αλκοόλ είναι σταθερή με στίχο του Κορανίου. Η μη αποδοχή οποιασδήποτε εντολής του Κορανίου οδηγεί τον άνθρωπο στην αποστασία.
– Ο άνθρωπος οφείλει να είναι αδιάλλακτος με τον εαυτό του και ανεκτικός με τους άλλους, να βλέπει τις δικές του ελλείψεις και ατέλειες και να μην ασχολείται διαρκώς με τις ελλείψεις και ατέλειες των άλλων.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
