Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Στο 11ο στίχο της Σούρας Φουσσιλέτ, οι ομιλητές είναι η γη και ο ουρανός. Η έννοια είναι η γη και ο ουρανός. Ο Αλλάχ μίλησε και διέταξε τη γη και τον ουρανό. Και εκείνοι είπαν και ήρθαν.
Μπορούμε να εξετάσουμε τον διάλογο που περιέχεται σε αυτόν τον στίχο μέσα σε ένα πλαίσιο. Δηλαδή, ο Θεός, με τη δύναμή Του, δηλώνει ότι τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί και να μην υπακούσει στις εντολές Του, ότι η αδυναμία δεν μπορεί να εισχωρήσει στην αιώνια δύναμή Του, και συνεπώς, δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στη δημιουργία ενός ατόμου και στη δημιουργία ολόκληρου του σύμπαντος. Με αυτόν τον διάλογο, που εκφράζεται με τη γλώσσα της σοφίας, και περιγράφεται με την τέχνη της ανάκρισης, μεταφέρει στις διάνοιες των ανθρώπων τις αντανακλάσεις της δύναμής Του.
Ο αείμνηστος Ελμαλή Χαμντί Γιαζίρ κατέγραψε τα ακόλουθα στην ερμηνεία αυτού του στίχου:
είπε. Διέταξε ολόκληρο τον ουρανό, τη γη και τον αέρα να κινηθούν μαζί. είπαν.”
“Αν και ορισμένοι θέλησαν να ερμηνεύσουν αυτή την εντολή και την εκούσια υποταγή με συνειδητή έννοια, η έννοια της απόλυτης υπακοής και υποταγής υπερισχύει. Δηλαδή, ακόμα και αν η εντολή και η επιρροή που ασκείται τους ωθούν σε πράξεις και κινήσεις αντίθετες με τη φύση τους, αυτοί έχουν υιοθετήσει την αποδοχή της ως φύση, ως συνήθεια. Γι’ αυτόν τον λόγο, αποδέχονται τις διάφορες επιρροές, όπως η κίνηση και η ακινησία, ως φυσικές. Δεν προκύπτει καμία αντίρρηση απέναντι στη θεϊκή εντολή.”
Ο Ταμπαρί ερμήνευσε το στίχο ως εξής: Ο Αλλάχ με την εντολή αυτή ήθελε να πει:
«Ω ουρανέ και γη! Αποκαλύψτε ό,τι έχω δημιουργήσει μέσα σας! Ω ουρανέ! Αποκάλυψε τον ήλιο, τη σελήνη και τα άστρα που έχω δημιουργήσει μέσα σου… και ω γη! Αποκάλυψε τα φυτά, τα δέντρα, τα φρούτα, τα ποτάμια και τις θάλασσες που έχω δημιουργήσει μέσα σου!» Και εκείνοι είπαν ότι θα υπακούσουν σε αυτή την εντολή.
Από αυτήν την εξήγηση γίνεται σαφές ότι, στο στίχο, ο ουρανός και η γη, καθένας με τη δική του τάξη και οργάνωση, έχουν λάβει μια φύση και ιδιότητα που εξυπηρετούν την πραγματοποίηση των σκοπών που προβλέπονται από τη θεία βούληση, και αυτό έχει διαταχθεί και έχει γίνει με τη γλώσσα της σοφίας.
Σύμφωνα με αυτό, ο στίχος αυτός περιγράφει τη δύναμη της θεϊκής παντοδυναμίας και την αναγκαιότητα της υποταγής των υπάρξεων σε αυτή την παντοδυναμία,
έχει γίνει ένα είδος εξήγησης του στίχου που αναφέρεται.
– Από τη μετατροπή του ρητορικού ύφους σε διάλογο σε αυτό το στίχο, μπορούμε να αντλήσουμε το ακόλουθο δίδαγμα:
Ο Παντοδύναμος Θεός αποκαλύπτει την κατάσταση των ανθρώπων και των τζιν, οι οποίοι οφείλουν να τηρούν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο το μέτρο της δικαιοσύνης, με το οποίο συνδέεται ολόκληρο το σύμπαν, και σαν να λέει:
«Τα άψυχα ουράνια σώματα, παρά την τεράστια μάζα τους, δεν παραβιάζουν τους νόμους που έθεσε ο Θεός, αλλά υπακούουν και συμμορφώνονται σε αυτούς. Εσείς (ω, έλλογα όντα, άνθρωποι και τζίν!), δεν θα έπρεπε να υπακούετε περισσότερο στις εντολές του Θεού; Με ποια τόλμη τολμάτε να επαναστατήσετε εναντίον του Κυρίου αυτού του απέραντου σύμπαντος;»
Εδώ, δεν πρόκειται για το να ξεπερνούν οι άνθρωποι τα όρια της θεϊκής δικαιοσύνης στους ουρανούς και να διαταράσσουν την κοσμική ισορροπία, αλλά για μια προειδοποίηση προς τους ανθρώπους να μην ξεπερνούν τα όρια που έχουν τεθεί για τους ίδιους, τα όρια της δικαιοσύνης που ορίζει το Κοράνι.
– Ομοίως, η φράση του στίχου που αναφέρεται παραπάνω πρέπει να κατανοηθεί στο πλαίσιο των παραπάνω εξηγήσεων.
Οι θεωρίες που υποστηρίζουν ότι το σύμπαν έχει συνείδηση, με τη σημερινή τους μορφή, ενδέχεται να μην έχουν επιστημονική αξία. Ωστόσο, μπορούμε να υποθέσουμε ότι, με έναν τρόπο που εμείς δεν γνωρίζουμε, το σύμπαν είναι σε θέση να υπακούει στις οντολογικές εντολές του Θεού. Γνωρίζουμε από τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) ότι τα ζώα, οι πέτρες και τα δέντρα μιλούσαν. Από το Κοράνι μαθαίνουμε επίσης ότι ο Προφήτης Σολομών γνώριζε τη γλώσσα των πουλιών και των μυρμηγκιών.
Ως παράλληλο παράδειγμα αυτών των περιπτώσεων, μαθαίνουμε από το Κοράνι ότι ο Θεός αποκαλύπτει την αλήθεια όχι μόνο σε συνειδητά όντα, αλλά και σε ασυνείδητα και άψυχα όντα. Στα εδάφια που θα παραθέσουμε, υπάρχουν θεϊκές δηλώσεις που αναφέρονται σε αυτήν την αλήθεια:
Η έννοια της ζωής δεν έχει οριστεί με σαφήνεια. Γι’ αυτό δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς το τι είναι ζωντανό και τι όχι. Για παράδειγμα, είναι σαφές ότι τα φυτά δεν έχουν το ίδιο είδος ζωής με τα ζώα. Αν εξετάσουμε το θέμα από την άποψη της συνείδησης, που είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της ζωής (δηλαδή, η επίγνωση του εαυτού και του περιβάλλοντος και η ικανότητα να αισθάνεται πόνο ή χαρά), τότε: Επιστημονικά πειράματα έχουν αποδείξει ότι τα φυτά, στα οποία παλαιότερα δεν αποδιδόταν συνείδηση και συναίσθημα, επηρεάζονται από τη διάθεση των ανθρώπων γύρω τους και από την ποιότητα των ήχων.
Άρα, τα φυτά έχουν και αυτά έναν κόσμο συναισθημάτων και συνείδησης. Παρόμοια, υπάρχουν απόψεις που υποδεικνύουν ότι πολλά πράγματα γύρω μας, αν και όχι σε βαθμό όπως τα φυτά, μπορεί να διαθέτουν ένα είδος συναισθηματικού και συνειδησιακού κόσμου. Για παράδειγμα, οι δημοσιεύσεις που δείχνουν αυτό το φαινόμενο μπορούν να αναφερθούν ως παραδείγματα: οι έρευνες του Ιάπωνα ερευνητή Δρ. Masaru Emoto αποδεικνύουν «επίσημα» ότι τα μόρια και τα άτομα του νερού διαθέτουν μια ανθρώπινη ευαισθησία.
Δεν γνωρίζουμε ακόμα με ακρίβεια τι είναι η ζωή. Κάθε ον συμμετέχει με διαφορετικό τρόπο στην αλήθεια που ονομάζουμε ζωή. Πολλά πράγματα μας δίνουν ενδείξεις ότι και αυτά μπορεί να έχουν ζωή (δηλαδή να έχουν επίγνωση του εαυτού τους και του περιβάλλοντός τους, ακόμα και να αισθάνονται πόνο ή ευχαρίστηση). Ο Ουστάντ Μπεντιουζζαμάν αναφέρεται σε αυτό.
Επιπλέον, υπάρχουν περιστατικά όπως η αναφορά στο όρος Σεμπίρ.
Από την άλλη πλευρά
Υπάρχουν στίχοι όπως αυτοί.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, προκύπτουν δύο πράγματα:
Ακόμα κι αν δεν έχουν Ζωή με τον τρόπο που εμείς την αντιλαμβανόμαστε, μπορεί να έχουν κάποιο είδος ζήλου και ευχαρίστησης.
Ή, υπάρχει κάποιος που είναι υπεύθυνος για όλα (δηλαδή, που επιβλέπει τις θεϊκές εκδηλώσεις σε αυτό), και αυτά τα σημάδια συνείδησης και απόλαυσης μπορεί να ανήκουν σε εκείνους τους αγγέλους.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
