– Υπάρχουν αντιφατικές πτυχές στις έννοιες της αυτοπεποίθησης και της εμπιστοσύνης;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Για την καλύτερη κατανόηση του θέματος, πρώτα
“αυτοπεποίθηση”
και
«εμπιστοσύνη»
Ας δούμε τι σημαίνουν οι έννοιες. Γιατί αν δώσουμε διαφορετικές σημασίες στις ίδιες έννοιες, δεν θα υπάρξει κατανόηση και θα δημιουργηθεί μια αξεπέραστη σύγχυση.
Πράγματι, φαίνεται ότι η αιτία πολλών θεμάτων που συζητούνται σήμερα στην κοινωνία στο πλαίσιο του Ισλάμ έγκειται στην αποδιδόμενη διαφορετική σημασία στην ίδια έννοια.
«Αυτοπεποίθηση»
η έννοια στην αναπτυξιακή ψυχολογία,
η ανάπτυξη θετικών, ευνοϊκών συναισθημάτων του ατόμου προς τον εαυτό του
και το αποτέλεσμα αυτού
να νιώθει καλά
εκφράζει. Αυτός που νιώθει καλά με τον εαυτό του, που είναι σε αρμονία με τον εαυτό του, δηλαδή με το σώμα, την προσωπικότητα και τις ικανότητές του, και ταυτόχρονα…
και είναι σε αρμονία με το περιβάλλον του,
Επικοινωνεί θετικά. Δεν θεωρεί τον εαυτό του κατώτερο από τους άλλους, ούτε τους άλλους ανώτερούς του. Επειδή γνωρίζει καλά τον εαυτό του, ξέρει τι μπορεί να κάνει και πόσο. Από αυτή την άποψη, αισθάνεται άνετα στην κοινωνία και είναι έτοιμος για τις εργασίες που θα αναλάβει.
Εμπιστεύεται τα ταλέντα που του χάρισε ο Θεός, είναι γενναίος και θαρραλέος.
Αν δούμε το θέμα από αυτή την οπτική γωνία, στην πραγματικότητα ένα άτομο με αυτοπεποίθηση,
“Εγώ τα κάνω όλα”
Δεν λέει ψέματα, απλώς ξέρει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Είναι ικανοποιημένος με αυτά που μπορεί να κάνει, και με ευκολία λέει τι δεν μπορεί να κάνει και ζητάει βοήθεια.
Άτομα με αυτοπεποίθηση,
Δεν είναι πάντα άτομα με μεγάλη ικανότητα και θετικά χαρακτηριστικά. Γιατί αυτό το συναίσθημα είναι περισσότερο μια υποκειμενική αξιολόγηση του ατόμου. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αρέσουν στον εαυτό τους, παρόλο που είναι πολύ όμορφοι και ωραίοι, καθώς και άνθρωποι που δεν συνειδητοποιούν ή υποτιμούν τις ικανότητές τους και έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση. Ή μπορεί να συμβαίνει και το αντίστροφο.
Εμπιστοσύνη/Αφοσίωση
η έννοια είναι κάποιου
να παραδίδεται άνευ όρων και επιφυλάξεων στον Θεό και να αποδέχεται το πεπρωμένο του, αφού κάνει ό,τι μπορεί με τις ικανότητες που του έχει δώσει ο Θεός, αντιμετωπίζοντας ένα γεγονός.
εκφράζει. Με άλλα λόγια, το άτομο, για να επιτύχει τον στόχο,
είναι να βασίζεται και να εμπιστεύεται τον Αλλάχ, αφού έχει εξαντλήσει όλες τις υλικές και πνευματικές αιτίες, και να αφήνει την έκβαση της υπόθεσης στη διακριτική ευχέρεια του Αλλάχ.
Αυτή η έννοια αναφέρεται σε πολλά σημεία του Κορανίου. Για παράδειγμα, στο 159ο στίχο της Σούρας Αλ-Ιμράν, ο Θεός συμβουλεύει τον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) να συμβουλεύεται τους γύρω του στις υποθέσεις του και στη συνέχεια,
“Αφού η απόφαση οριστικοποιηθεί, τότε εμπιστεύσου τον Θεό, διότι ο Θεός αγαπάει όσους Τον εμπιστεύονται.”
έχει διαταχθεί.
Ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) επίσης
“Να εμπιστευτώ τον Θεό αφού δέσω την καμήλα μου, ή να την αφήσω ελεύθερη και να τον εμπιστευτώ;”
σε έναν σύντροφο που ρώτησε:
“Πρώτα δέσε το γαϊδούρι, μετά εμπιστεύσου τον Θεό.”
(Τιρμίζι, Κιγιάμε, 60)
Η απάντηση που βρίσκεται στον δρόμο μας, μας δείχνει πότε να χρησιμοποιήσουμε την εμπιστοσύνη μας στον Θεό.
Όπως προκύπτει από τις παραπάνω εξηγήσεις,
αυτοπεποίθηση
και
εμπιστοσύνη, αφοσίωση, παράδοση
Δεν πρόκειται για έννοιες αντιθετικές μεταξύ τους, ούτε για έννοιες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά.
Αυτοπεποίθηση,
Αντιλαμβανόμενος τις ευλογίες και τα ταλέντα που ο Θεός έχει δώσει σε ένα άτομο, και ξεκινώντας μια δουλειά, τότε…
εμπιστοσύνη, αφοσίωση, παράδοση
είναι να εμπιστεύεσαι τον Θεό και να παραδίνεσαι σε Αυτόν όσον αφορά την επίτευξη αποτελεσμάτων, αφού έχεις κάνει ό,τι περνάει από το χέρι σου.
Εδώ μπορεί να προκύψει η εξής ερώτηση:
Πώς πρέπει να βρούμε την ισορροπία ανάμεσα στην αυτοπεποίθηση που πηγάζει από τις ικανότητές μας και στην εμπιστοσύνη στον Θεό, ώστε να επιτύχουμε την ευτυχία και στις δύο ζωές και να μην φέρουμε πνευματική ευθύνη;
Η θεμελιώδης πίστη ενός Μουσουλμάνου είναι η εξής:
«Η δύναμη και η ισχύς αποκτώνται μόνο με τη βοήθεια του Υψίστου και Μεγάλου Θεού.»
Κάποιος που έχει αυτή την πεποίθηση, αν συνειδητοποιεί τα ταλέντα και τις άλλες καλές ιδιότητες που του έχει δώσει ο Θεός και τα χρησιμοποιεί για καλό με αυτή την αίσθηση αυτοπεποίθησης, σημαίνει ότι έχει επιτύχει την ισορροπία.
Δεν είναι σωστό για κάποιον με αυτήν την πίστη και κατανόηση να θέτει όρια στην εμπιστοσύνη του. Δεν υπάρχει, και δεν πρέπει να υπάρχει, μια προσέγγιση του τύπου “λίγο ή πολύ” εμπιστοσύνη. Επειδή η εμπιστοσύνη πρέπει να είναι ανάλογη με τις ικανότητες που δίνει ο Θεός.
Μια τέτοια προσέγγιση δεν τον οδηγεί ούτε σε εγωισμό ούτε σε υπερηφάνεια. Διότι η υπερηφάνεια πηγάζει από την άγνοια του εαυτού. Αντίθετα, εκείνος που συνειδητοποιεί ότι η αυτοπεποίθησή του πηγάζει από την εμπιστοσύνη του στον Θεό, δεν αποδίδει στον εαυτό του καμία αξία που να δικαιολογεί την υπερηφάνεια.
Επιπλέον, θεωρεί ότι είναι απλώς ένας όμορφος καθρέφτης των ιδιοτήτων του Θεού και ότι η αξιοποίηση των ταλέντων του συμβάλλει στην πρόοδο της ανθρωπότητας, κάτι που είναι και η επιθυμία του Θεού. Διότι η αξιοποίηση των ταλέντων του στο έπακρο για το καλό και την ομορφιά σημαίνει την ορθή χρήση των δώρων που χορηγεί ο Θεός.
Επιπλέον, το να αναγνωρίζει κανείς τις ευλογίες που του έχει δώσει ο Θεός και να τις χρησιμοποιεί στο πλαίσιο που ορίζει Εκείνος, είναι η αναγνώριση της ευλογίας. Δηλαδή, τις ομορφιές που υπάρχουν μέσα του –
ως ένδειξη ευγνωμοσύνης-
Είναι να το παραδεχτείς, αλλά να πιστεύεις ότι είναι δώρο του Θεού. Η αντίθετη περίπτωση είναι αχαριστία. Δηλαδή, άρνηση της ευλογίας, αγνωμοσύνη.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος εδώ είναι,
Είναι αμέλεια να θεωρούμε τα καλά που κάνουμε, τα αγαθά και τον πλούτο που συσσωρεύουμε, ως δικά μας μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Οι προειδοποιήσεις του Κορανίου και του Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν) σε αυτό το θέμα αποσκοπούν στη σωτηρία των ειλικρινών μουσουλμάνων από την αμέλεια.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Αυτοπεποίθηση, είναι το να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου;
– Πώς μπορώ να αποκτήσω αυτοπεποίθηση;
– Πώς να ισορροπήσετε την ταπεινότητα με την αυτοπεποίθηση…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
