«Δεν είναι σωστό να πούμε ότι η αποδοχή της μετάνοιας εξαρτάται από τη θέληση του Θεού. Διότι αυτό είναι καθαρή άγνοια. Κάποιος που το λέει, κινδυνεύει να γίνει άπιστος. Γιατί πρόκειται για μια σίγουρη και αδιαμφισβήτητη υπόσχεση του Θεού σχετικά με την αποδοχή της μετάνοιας. Αν ο μετανοών αμφιβάλλει για την αποδοχή της μετάνοιάς του, εφόσον είναι ειλικρινής, τότε με αυτήν την αμφιβολία και αυτήν την πίστη, διαπράττει αμαρτία μεγαλύτερη από την αρχική του αμαρτία. Ας καταφύγουμε στον Θεό από αυτό και από όλες τις σκέψεις και τις πράξεις που οδηγούν στην καταστροφή.»
– Το παραπάνω το διάβασα στο βιβλίο ερμηνείας του Φικχούλ Εκμπέρ. Η ιερή στίχος λέει ότι ο Θεός συγχωρεί τις αμαρτίες εκτός από την ειδωλολατρία, σε όποιον θέλει…
– Αλλά αν η μετάνοιά μας γίνει σύμφωνα με τους όρους της, τότε το να αμφιβάλλουμε γι’ αυτήν είναι ακόμα μεγαλύτερη αμαρτία.
– Δηλαδή, πρέπει να πούμε ότι η μετάνοιά μου έγινε δεκτή και συγχωρήθηκα, ή μήπως αν δεν το πιστεύουμε, φοβόμαστε ότι θα γίνουμε άπιστοι; Αυτό κατάλαβα.
– Μπορείτε να εξηγήσετε;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Οι πληροφορίες στην ερώτηση δεν είναι πολύ αξιόπιστες,
“Φικχ-ι Εκμπέρ”
Πιστεύουμε ότι αυτό οφείλεται στην υπερβολή της πένας του σχολιαστή.
– Αυτό το θέμα αφορά μόνο τον Αλιγιούλ-Καρί.
«Εξήγηση του Μεγάλου Φικχ»
βρίσκεται στις σελίδες 108-111 του έργου με τίτλο. Ωστόσο, δεν βρήκαμε εκεί κάποια πληροφορία με τη μορφή που αναφέρεται στην ερώτηση.
– Εκεί
«Αλ-Φικχ αλ-Ακμπάρ»
Το κείμενο έχει ως εξής:
«Δεν λέμε ότι οι αμαρτίες δεν βλάπτουν έναν πιστό. Ούτε λέμε ότι δεν θα πάει στην κόλαση.»
Δεν λέμε ότι ο πιστός, ακόμα και αν είναι αμαρτωλός, θα παραμείνει αιώνια στην κόλαση αφού μπει στον τάφο με πίστη.
Εμείς είμαστε σαν τη Μούρσιε.
«Οι καλές πράξεις μας σίγουρα θα γίνουν δεκτές και οι αμαρτίες μας θα συγχωρεθούν».
Δεν λέμε κάτι τέτοιο. Λέμε: «Όποιος απέχει από τις ατέλειες που βλάπτουν τη λατρεία και από τις καταστάσεις που την ακυρώνουν…»
-αδιάφθορος, είτε με άρνηση είτε με αποστασία από τη θρησκεία-
αν κάνει καλές πράξεις και αποβιώσει από αυτόν τον κόσμο με πίστη,
Ο Θεός δεν θα αφήσει τις πράξεις του να πάνε χαμένες και θα του δώσει την ανταμοιβή που του αξίζει.
Η κατάσταση εκείνου που, εκτός από την πολυθεΐα και την άρνηση, διαπράττει αμαρτίες και πεθαίνει χωρίς να μετανοήσει, εξαρτάται από τη θέληση του Θεού· αν θέλει…
-χωρίς τιμωρία με φωτιά-
«Τον συγχωρεί, αν θέλει, και τον τιμωρεί, αν θέλει».
– Κατά πάσα πιθανότητα, η φράση «
Ο Θεός δεν θα αφήσει τις πράξεις του να πάνε χαμένες και θα του δώσει την ανταμοιβή που του αξίζει.”
Οι υπερβολικές εκφράσεις στην ερώτηση χρησιμοποιήθηκαν σύμφωνα με την εξήγηση της φράσης που δίνεται.
Και ο Αλίγιουλ-Καρί.
«Δεν λέμε ότι ο πιστός, ακόμα και αν είναι αμαρτωλός, θα παραμείνει αιώνια στην κόλαση, αφού μπει στον τάφο με πίστη.»
Εξηγώντας το κείμενο, ανέφερε τις ακόλουθες απόψεις:
«Διότι, σύμφωνα με την Αχλ-ι Σουννέτ βε’λ-Τζεμαάτ, ένας πιστός που έχει αμαρτήσει
χωρίς μετάνοια
Αν πεθάνει, είναι στη θέληση του Θεού· αν θέλει τον συγχωρεί, αν θέλει τον τιμωρεί.
«Ο Αλλάχ βεβαίως δεν συγχωρεί την αποδοχή άλλων θεών μαζί Του, αλλά συγχωρεί τα άλλα αμαρτήματα σε όποιον θέλει.»
(Νίσα, 4/48)
Στο εδάφιο αυτό υπογραμμίζεται αυτή η αλήθεια. Διαφορετικά, ο Θεός…
μετανοών
δέχεται τις μετάνοιες των δούλων του και
-συμπεριλαμβανομένης της εταιρείας-
συγχωρεί τις αμαρτίες τους.
Αυτό το ζήτημα είναι βέβαιο με την αποκάλυψη και την υπόσχεση του Αλλάχ.
Ο Αλιγιούλ-Καρί ένιωσε την ανάγκη να προσθέσει τις ακόλουθες δηλώσεις, προκειμένου να αποφευχθούν παρεξηγήσεις επί του θέματος:
«Οι Μουταζιλίτες λένε:
Αντίθετα με την Ahl-i Sunnah, είπαν: “Είναι υποχρέωση του Αλλάχ να τιμωρεί τους αμαρτωλούς, να ανταμείβει τους καλούς και να δέχεται τις μετάνοιες τους.”
(Σχολιασμός του Φικχ αλ-Ακμπάρ, σελ. 109)
– Εν ολίγοις:
Στην ερώτηση –
που ούτε εσείς αποδέχεστε-
εκείνες οι ακραίες εκφράσεις
«Αλ-Φικχ αλ-Ακμπάρ»
και μπορούμε να πούμε ότι δεν έχει κάνει σχετικό σχόλιο.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Μπορεί ο αμαρτωλός να απαλλαγεί από τις αμαρτίες του με την μετάνοια;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
